เรณูนครพนม เรณูนครถิ่นนี้มีมนต์ขลัง ดุจประดังต้องมนต์จนแน่นิ่ง น้องนุ่งซิ่นผืนยาวสาวเวียงพิง ดูสวยพริ้งเพริศแพร้วขับแววตา สาวเรณูแห่งตำนานบ้านอีสาน ส่งสัญญาณฝากใจให้รักษา ยังจดจำย้ำมั่นคำสัญญา สาวบ้านนานงเยาว์เจ้าอยู่ไกล คราเย็นลมเหมันต์ผันผ่านพ้น คล้ายคำคนล่วงเลยเคยหวั่นไหว แค่คำบอกหลอกลวงมาล้วงใจ คอยวันใดคืนคำครั้งสำราญ ครั้งอดีตยามใจต้องไหวหวั่น เคยสัมพันธ์ลอบรักคอยถักสาน ยามราตรีฟ้าเห็นเป็นพยาน ลมผันผ่านผูกพันเป็นสั่นคอน ๑๔/๐๓/๒๕๔๘ ๐๙:๔๖:๓๑ น. ผลิใบสู่วัยกล้า