หน้าส่วนตัว
๏ ประสบการณ์ผ่านพ้นจงค้นคิด
ถูกหรือผิดยอมรับกับเหตุผล
ขอเพียงแต่แก้ไขสอนใจตน
ย่อมเหนือคนที่คลั่งอหังการ
เมื่อเด็กผิดผู้ใหญ่อภัยเถิด
จะประเสริฐกว่าจิตคิดสังหาร
อย่าประณามหยามซ้ำดุจรำคาญ
คงไม่นานผลลัพธ์เด็กกลับตัว
ตัวอย่างตนคนเราคราวแรกเริ่ม
เผลอฮึกเหิมเพลี่ยงพล้ำกระทำชั่ว
ถูกลงโทษโจษจันพลันหมองมัว
คนกล่าวทั่ววินิจฉัยว่าไม่ดี
ต้องยอมรับปรับปรุงมุ่งแก้ไข
อย่าฝังใจจมปลักหยิ่งศักดิ์ศรี
ควรแยกแยะการกระทำกรรมวิธี
เพื่อเป็นที่สรรเสริญจำเริญตา
หากประพฤติยึดกรอบติดขอบเขต
จนเป็นเหตุลามปามทรามภาษา
ความเคืองขุ่นวุ่นวายคล้ายแล้วมา
เด็กปากกล้ารู้ไหมเหตุใดเป็น ?
เมื่อเด็กซนค้นคว้าหาความชอบ
ผู้ใหญ่ตอบคำถามตามความเห็น
เพียงเท่านี้คลี่คลายสลายประเด็น
แล้วร่มเย็นจักเยือนชาวเรือนไทย ๚ะ๛
อัลมิตรา 27 มิ.ย. 2551 09:04 น. - ID 116469 
1843
9
0
27 มิถุนายน 2551 09:26 น. - comment id 866165
ทิวาสวัสดิ์ ..หอมดอกลำดวน และ ทุก ๆ ท่านที่เข้ามาอ่านพร้อมยินดีกับบรรดากองเชียร์กระทิงดุที่เข้ารอบชิงกับชาวเบียร์ เหตุการณ์ที่ผ่านมาในสัปดาห์นี้ มีหลายเรื่องที่ร้อนระอุ .. สลับกับความตื่นเต้นในบางคราว ไม่ว่าจะเป็นการอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล การชุมนุมของกลุ่มพันธมิตรซึ่งเกี่ยวกับการเมือง ลุ้นระทึกกับบรรดานักเตะทีมในหัวใจ ในศึกฟุตบอลยูโร 2008 และที่ยังกรุ่น ๆ อยู่ก็คือเรื่องราวที่เกี่ยวพันกับกลอนชุด "ฤๅท้อ ช่ออักษราลี" ในเมื่อผู้ผิดยอมรับผิด และในเมื่อผู้ถูกกระทำพร้อมให้อภัย .. ย่อมเป็นสิ่งที่น่ายินดียิ่ง สมควรให้โอกาสปรังปรุงแก้ไข อัลมิตรามีความเชื่ออย่างสุดหัวใจว่า.. ชาวเวปบ้านวรรณกรรมไทยไม่แล้งในน้ำใจแน่นอน ทุกคนพร้อมยิ้มรับเช่นกัน มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
27 มิถุนายน 2551 10:38 น. - comment id 866180
การแสดงความเห็นที่แตกต่าง ไม่ผิดถ้าความเห็นนั้นถูกต้อง เราว่าดีเหมือนกัน ผู้ใหญ่จะได้ระมัดระวังมากขึ้น กลัวเด็กชำแหละ อิอิ
27 มิถุนายน 2551 10:54 น. - comment id 866185
ดอกบัวมาอ่านเจ๋ยๆค่ะ
27 มิถุนายน 2551 11:16 น. - comment id 866191
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board5832.html ขออนุญาตินำบทกวีไปออกอากาศค่ะ
27 มิถุนายน 2551 11:52 น. - comment id 866211
เมื่อสำนึกผิดได้ไม่สายหรอก ใช้ใจบอกความจริงหมดสิ่งแฝง อภัยให้น้องได้ไม่เคลือบแคลง เพียงแจกแจงเหตุผลค้นความจริง การให้อภัยเป็นสิ่งที่มีค่า การที่กล้าขอโทษใครนั้นแหละตัวจริง การกล้าแสดงตัวตน นั้นก็คนจริง .... ยังไงก็อภัยซึ่งกันและกันเน้อ.....
27 มิถุนายน 2551 12:15 น. - comment id 866220
มาอ่านกลอนของนางสาวอัลมิตรา มารับทราบถึงวิจารณญาณ รับรู้ความเป็นไปในบ้าน ก็ยืนกอดอกดูอยู่ตั้งนาน แต่มิอาจหาญ อยู่บำรุง(ไม่ใช่)แต่มิอาจหาญจะร่วมคิดเห็น ได้แต่รับทราบ แล้วนำไปปฏิบัติบำเพ็ญ ต่อข้อวิพากย์ในประเด็น ว่าห้ามเถียงคอเป็นเอ็นจะเป็นภัย **แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด (แล้วอะไรผมจำไม่ได้ขอรับ) ยิ้มให้
27 มิถุนายน 2551 12:49 น. - comment id 866230
หวัดดีค่ะคุณอัลมิตรา ดิฉันเห็นด้วยค่ะ ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเริ่มต้นใหม่ที่ดีกว่าหรอกค่ะ
27 มิถุนายน 2551 13:19 น. - comment id 866241
เพียงสำนึกคิดสักนิดก่อนทำก็ดี อย่างคุณอัลมิตราว่านั้นแหละครับ
27 มิถุนายน 2551 15:10 น. - comment id 866277
ผูกสัมพันธ์ผองเพื่อนเหมือนวันเก่า สร้างบ้านเราให้สบสุขสดใส แม้นหมื่นคำครหานินทาใด ฤๅเท่าหนึ่งหยดน้ำใจหาได้เลย ต่างขอโทษต่างอภัยให้โอกาส ยามพลั้งพลาดมิทอดทิ้งทำนิ่งเฉย เถิดกลับมาสรรสร้างกันอย่างเคย พร้อมผ่าเผยจริงใจมอบให้กัน หากบ้านนี้มีรักสมัครสมาน อันธพาลฤๅห่ามมาหยามหยัน เราเขียนกลอนด้วยใจใช่ประชัน อย่าถึงขั้นกระทำหมายชำเรา พร้อมต้อนรับผู้กล้า(รับผิด)กลับมาใหม่ มิเสือกไสกลับลำอย่างคำเขา หมั่นไตร่ตรองเคร่งครัดคำขัดเกลา ทุกลำเนาต่างพร้อมยอมอภัย
27 มิถุนายน 2551 16:42 น. - comment id 866297
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านด้วยคน
27 มิถุนายน 2551 18:58 น. - comment id 866315
มาอ่านกลอนมีนัยอันงดงามจ้ายอดหญิง
แก้วประเสริฐ.
27 มิถุนายน 2551 22:04 น. - comment id 866363
นี่แหละคือน้ำใจ คนบ้านกลอน.. .
27 มิถุนายน 2551 22:45 น. - comment id 866386
สวัสดีค่ะคุณอัลมิตราสังคมเรา...มีความสุขได้เพราะรู้จักพูด ขอโทษ - อภัย
27 มิถุนายน 2551 23:02 น. - comment id 866398
เพียงคิด้สำนึกรู้ U-Turnก็อยู่ข้างหน้า ก็เพียงเลี้ยวกลับมา จะรู้ว่าไม่สายไป คำที่คนที่ยิ่งใหญ่เขาพูดกัน ไม่ใช่ "กูเก่ง" หรือ "แกอ่อน" แต่เป็น "ขอโทษ"
28 มิถุนายน 2551 00:22 น. - comment id 866422
ผิดพลั้งเผลอเธอฉันเป็นกันเสมอ สองเท้าเธอสองเท้าฉันนั้นอ่อนไหว ล้มแล้วรู้รู้แล้วลุกเร่งปลุกใจ ตรึกตรองในเหตุประมาทที่พลาดทาง วันนี้อาจยิ้มแหยเพราะแผลผิว วันหน้าเสียงหัวเราะปลิวไร้หม่นหมาง เพราะผ่านพ้นเงื่อนงำที่อำพราง ด้วยก้าวย่างก้าวใหม่ไร้เรื่องซน เมื่อเรียนรู้ดูทางอย่างสำนึก ประสบการณ์เป็นครูฝึกนำสู่ผล อย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยไม่ร้อนรน ผู้แวดล้อมแต่ละคนต้องใจเย็น ไม่มีใครอยากทำให้ใครเจ็บช้ำ เพียงแต่ทำต่างมุมที่คิดเห็น บนพื้นฐานหวังดีที่หมายเป็น มิใช่เข่นพิฆาตใครไร้เมตตา เมื่อเด็กยังมองไม่รอบไปทั่วทิศ จึงอาจทำความผิดสร้างปัญหา ผู้ใหญ่ต้องช่วยเหลืออย่างกรุณา เพื่อนำพาให้พ้นหนทางตัน มาเขียนกลอนตอนดึกสำนึกว่า หลายเพลาหลายปีที่สุขสันต์ ในบ้านกลอนก่อนเก่าเราเรียกกัน มีเรื่องราวผกผันให้ตื่นใจ หลายรสชาติชวนชิมให้ลิ้มรส หลากกวีปรากฏน่าเลื่อมใส หลุดทะเลาะกันบ้างพาห่างไกล หลบออกไปสร้างแก๊งแหล่งส่วนตน แต่บ้านนี้ยังคงมีความสดใส ทั้งเก่าใหม่พากเพียรเขียนฝึกฝน ให้อภัยให้โอกาสแก่ผู้คน จึงงามล้นที่น้ำใจให้แก่กัน
28 มิถุนายน 2551 09:56 น. - comment id 866492
ทะเลสวยก็ต้องมีคลื่น บ้านวรรณกรรมจะราบรื่น ก็เพราะมีอัลมิตรา....5555
28 มิถุนายน 2551 10:26 น. - comment id 866500
แค่หมอกควันจางจางหว่างมิตร เพียงที่จิตเข้าใจในเหตุผล ด้วยต่างรักวรรณศิลป์ทั้งยินยล คงผ่านพ้นทุกข์ได้ด้วยไมตรี อยู่ร่วมบ้านขานขับสรรพสร้อยศิลป์ หลากกวินเพื่อนพ้องดั่งน้องพี่ กระทบกระทั่งกันบ้างใช่ร้างที ดั่งกวีหยอกล้อต่อคารม.
28 มิถุนายน 2551 11:19 น. - comment id 866514
เด็กล้าคิดกล้าทำย้ำให้เห็น ว่าคิดเป็นตามหลักใช่หักหาญ แม้นพลาดผิดแก้ไขให้เบิกบาน เหล่าลูกหลาน...คงงดงาม..ตามใจจินต์.. รักบ้านและทุกคนนะคะ
28 มิถุนายน 2551 13:01 น. - comment id 866565
คุณอัลฯพูดเหตุผลดีมากๆค่ะ...แต่โอเลี้ยงอดสงสัยไม่ได้ ทำไมเด็กบางคนโตจนเป็นนายกแล้ว..ยังต้องโดนด่านี่สิ..สมัยเด็กๆเขาเป็นคนนิสัยอย่างไรหนอ?
ปล. งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา ดีชั่วต้องได้พบ...ตอนนี้มาเปิดบ้านฉีดสเปร์ปรับอากาศแล้วรื้อคนเก่าที่เปื่อยๆทิ้งมาจัดบ้านใหม่สวยๆดีกว่าใช่ไหมคะคุณอัลฯและเพื่อนๆทุกคน
28 มิถุนายน 2551 13:05 น. - comment id 866568
ขออภัยพิมพ์ตกหล่นค่ะไม่ใช่รื้อคนค่ะ
แต่รื้อค้นของเปื่อยทิ้งนะคะ
28 มิถุนายน 2551 21:33 น. - comment id 866738
คุณฤกษ์ .. ถึงอย่างไร ก็ควรคำนึงถึงกาละเทศะ การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง ไม่ใช่ความผิดนะ .. ควรชัดเจน แต่วิธีการแสดงออกต่างหาก ที่บ่งบอกว่าแท้จริง เจตนาเป็นเช่นไร ปิดไม่มิดหรอกค่ะ คุณดอกบัว .. ได้ไงเนี่ย ลงทุนเขียนไปโข นา .. คุณพุดพัดชา .. ยินดีค่ะ :) คุณมณีจันทร์ .. ใช่แล้วค่ะ เป็นพี่ที่ดี ก็ต้องให้อภัยและให้โอกาสน้อง จะว่าไปแล้ว อัลมิตราคนหนึ่งล่ะ ถ้าไม่ผิด ไงซะ ไม่ปริปากขอโทษเด็ดขาด จริง ๆ นะ .. ยิ่งบางคนบอกว่า ช่วยไปขอโทษทีเหอะ จะได้จบเรื่องจบราวไป โอ๊ย นึกเซ็งสุดขีด .. อะไรกัน .. เพียงเพื่อขอให้ผ่านไปที เท่านั้น อัลมิตราขัดขืนสุดขีดค่ะ คุณโจ้ .. เรื่องเถียง เป็นเรื่องห้ามไม่ได้หรอก ยิ่งมีสิ่งที่คัดค้านในใจ แต่เถียงไม่ได้ คงอัดแน่นจนจุกอก ฉะนั้นเถียงเถอะค่ะ ยิ่งถ้าคู่กรณีเป็นอัลมิตราด้วยแล้ว ชอบเลย คุณนรศิริ .. ใช่ค่ะ ไม่สายเกินไป คุณฅนกาหลง .. บางทีทำไปโดยที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ ครั้นจะย้อนมาแก้ไข ก็ทำไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือยอมรับความผิดพลาด และนำมาปรับปรุงไม่ให้เป็นซ้ำ ค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม .. :) คุณด้วยนะ สำหรับบางประโยคที่ระคายตาระคายหูคุณ ก็ถือเสียว่า คนบ้ามายืนพล่ามหน้าบ้านละกัน ( เอ ประโยคนี้ เหมือนเคยบอกตัวเอง ฮา..) คุณเป็นครู เชื่อว่า คงต้องผ่านมาเยอะในเรื่องของความก้าวร้าวของศิษย์ ยิ่งสอนวัยคะนองด้วย แต่ก็ต้องขอปรบมือให้ ที่คุณเขียนกลอนมาในชุดนี้ สมแล้วที่เป็นผู้ใหญ่แท้จริง คุณก้าวที่กล้า .. ดีจัง กำลังเมื่อยหลังอยู่เชียว (เกี่ยวกันไหมเนี่ย) คุณแก้วประเสริฐ .. มีสิ ต้องมี กลอนนี้คั้นสด ๆ คุณกิ่งโศก .. อื้อ เล่นเน็ตบ้านใครบ้านเผือก ถ้าถึงกับจะต้องห้ำหั่นกัน ก็คงแย่นะคะ มาเล่นกลอน อ่านกลอน ทำให้หัวใจมีความสุขกันดีกว่า ค่ะ คุณจิตรำพัน .. อัลมิตราก็ง่วงค่ะ แต่ตอนนี้ซักผ้าอยู่ ต้องรอตากผ้า สำคัญตรงที่ เสื้อที่ซัก ต้องใส่พรุ่งนี้เสียด้วย เฮ้อ !! อยากนอนจัง คุณDarkness_Hero ..แต่ละคนอาจไม่เหมือนกันมั๊ง พี่ดอกแก้ว .. แหะ แหะ อัลมิตราก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายนะคะ เพียงแต่ไม่อยากให้วุ่นวายกัน ตรงไหนที่เป็นหนองเป็นฝี ก็บ่งหนองบ่งฝี ให้รู้แล้วรู้รอดกันไป จากนั้นก็หยอดยา หายป่าวก็ไม่รู้เนี่ย คุณบนข .. โห เคยมีคนบอกว่า เวปนี้วุ่นวายเละเทะ เพราะอัลมิตรา ด้วยซ้ำไป จริงนะ ขอบอก คุณอรุณสุข ..แม่นแหล่ว จะเขียนเก่งหรือไม่เก่ง ก็เขียนได้ ส่วนใครคิดว่าเขียนเก่งแล้วไม่อยากมา .. ก็ทำได้เช่นกัน .. คุณครูพิม .. อยากเป็นเด็กจัง อัลมิตราอาจป่วนบ้างน่ะ คันยิก ๆ ไปหมดแล้ว ฮา .. คุณโอเลี้ยง .. ที่จริง ชื่อคุณต้องเขียนว่า โอวเลี้ยง .. โอว ที่แปลว่า สีดำ ค่ะ แต่คนไทยจำสำเนียงจีนเป็นคำว่า โอเลี้ยง .. ส่วนที่คุณถามเรื่องนายกตอนเด็ก อันนั้นอัลมิตราก็ตอบไม่ได้ เพราะตอนนั้นอัลมิตราคงยังไม่เกิด ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
