+++ความเหงา,ว้าเหว่และวังเวง+++

คชนันท์

มองธารา...เห็นคลื่น...ระรื่นซัด
เงียบสงัด...หวาเหว่...และหิวโหย
ขอแค่เพียง...น้ำจากฟ้า...ลงมาโปรย
ช่วยกอบโกย...เรียวแรง...กลับคืนมา
มองท้องฟ้า...โขดหิน...และเงาเมฆ
ดูวิเวก...วังเวง...และโหยหา
อีกเมื่อไหร่...จะได้กลับ...สู่ชายคา
ที่จากมา...จะได้หวน...และคืนจร
ขอบิดร...และมารดา...ได้โปรดเถิด
ขอจงเกิด...กำลังใจ...อีกสักหน
เพื่อจะได้...สู้ต่อ...และดิ้นรน
เพื่ออดทน...สู้ชีวิต...อยู่ต่อไป...				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 กันยายน 2545 06:07 น. - comment id 81319

    ^_______^ มาให้กำลังใจด้วยจ้า
  • ปลาทูสามเข่ง

    27 กันยายน 2545 10:06 น. - comment id 81368

    แหงวๆ ชอบบทแรกอะค๊า เศร้าๆซึ้งๆอะค๊า...
    ++ เก่งงๆๆ เพราะ ให้กำลังใจดีมากๆๆเลยค๊า...
    ^________________________________________^
  • คชนันท์

    27 กันยายน 2545 20:30 น. - comment id 81538

    ^_^ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ครับ^_^
  • แนทตี้..

    28 กันยายน 2545 08:49 น. - comment id 81630

    ^*^
          ^*^
                 ^*^ ...ตามมาให้กําลังใจจ้า..
                    ..ตามมาขอรับกําลังใจด้วยจ้า..^*^
                    ............................................
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน