ขอพักใจ

ณรังษี

หากหัวใจยังมีรัก..ก็พักเถิด 
อย่าเตลิดเพราะความเศร้าเรื่องร้าวฉาน 
กลีบดอกรักจะซูบซีดไม่เบ่งบาน 
สายสัมพันธ์อาจแหลกราญเพราะร้อนใจ 
ค่าของใจอยู่ตรงใจ.ที่ได้รัก 
ค่าของรักจะแน่นหนัก....แม้นผลักไส 
ค่าของคนอยู่ที่ให้.ด้วยจริงใจ 
ค่าของรักมิเสื่อมไปเพราะใครเลย 
พักหัวใจสีทองประคองขวัญ 
พักความโศกสักวันเถิดใจเอ๋ย 
พักความเศร้าเพื่อนเก่าที่คุ้นเคย 
พักดวงใจเถิดเอย..อย่าช้ำไป 
วันนี้เขาอาจสิ้นไร้ใจเมตตา 
รอวันหน้า..เขาอาจสำนึกได้ 
อย่าเศร้าสร้อยโศกศัลย์เลยนะใจ 
รอเวลาให้อภัย.กับใจลวง 
				
comments powered by Disqus
  • nick20

    22 พฤษภาคม 2546 21:08 น. - comment id 140059

    โดนใจมากคับ
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    22 พฤษภาคม 2546 23:42 น. - comment id 140089

    กรวดน้ำคว่ำขันให้คนลวง
    ไม่ขอทวงความรักมาหนักไหล่
    เคยรักเขาลืมเสียเถิดแล้วกันไป
    นึกเสียว่าหัวใจพเนจร
    
    หัวใจไปเที่ยวเดี๋ยวก็มา
  • รดา :)

    23 พฤษภาคม 2546 00:51 น. - comment id 140101

    พเนใจพเนจรใจจาก
    จำพรากจากเจ้าสุดช้ำ
    กรวดน้ำให้ไปสุดระกำ
    ขอช้ำเพียงชาติขาดใจ
    
    ดูท่าคุณฤกษ์คงพเนจรบ่อย และคงต้องกรวดน้ำเก่งแน่ๆเลยค่ะ @*_*@
  • รดา :)

    23 พฤษภาคม 2546 00:52 น. - comment id 140102

    พเนใจพเนจรใจจาก
    จำพรากจากเจ้าสุดช้ำ
    กรวดน้ำให้ไปสุดระกำ
    ขอช้ำเพียงชาติขาดใจ
    
    ดูท่าคุณฤกษ์คงพเนจรบ่อย และคงต้องกรวดน้ำเก่งแน่ๆเลยค่ะ @*_*@
  • น้ำ

    23 พฤษภาคม 2546 07:51 น. - comment id 140116

    น้ำตาไหลอาบแทนสายน้ำ
    ไม่วอนถามให้ใครช้ำหมอง
    ให้เขาให้เขาไปไม่อยากมอง
    ใจช้ำตรองดูรู้ว่าลวงลม
  • เจ้ามอมแมม

    23 พฤษภาคม 2546 15:34 น. - comment id 140157

    ใจจาก จากไป ไม่กลับ
    ได้แต่รับ ความเศร้า เหงาอย่างนี้
    อยากจะได้ หัวใจคืน กลับมาเสียที
    ทุกวันนี้ รอเวลา รักษาใจ 
    
    ......................................
    
    หัวใจหายไปเหมือนกันค่ะ
    
  • ราชิกา

    24 พฤษภาคม 2546 08:26 น. - comment id 140249

    ค่าของใจอยู่ตรงใจที่ได้รัก
    ค่าความภักดิ์อยู่ที่จิตไม่หวั่นไหว
    ค่าแห่งรักนั้นประจักษ์ในดวงใจ
    ให้อภัย..มีน้ำใจ..และไมตรี.....ฯ
    
    มาร่วมพักใจด้วยค่ะ....
    
  • ณรังษี

    25 พฤษภาคม 2546 19:35 น. - comment id 140413

    หัวใจพเนจร..สะออนเที่ยว
    เผลอนิดเดียว...จำพราก....จากขั้วขอน
    น้ำตาไหล...ไหม้หมองต้องร้าวรอน
    ไปไม่กลับ....ลับคอนอยากได้คืน
    
    ลืมค่าของความรักที่ปักอก
    คิดแต่ความช้ำชกที่สุดฝืน
    ลืมอภัย ไมตรี ที่ยั่งยืน
    จึงสะอื้นพักผ่อนนอนถอนใจ...เฮ้อ!
    
    
    @ขอบคุณมากครับ nick20 ...ฤกษ์ ...รดา :) ...น้ำ...เจ้ามอมแมม..และราชิกา
    มาพักใจด้วยกันนะครับ
    
  • ปลายข้าว

    30 พฤษภาคม 2546 15:00 น. - comment id 141848

    สรุปแล้ว เราก็เจ็บอยู่ฝ่ายเดียวนะซิ
  • ณรังษี

    27 มิถุนายน 2546 23:50 น. - comment id 144795

    หายเจ็บแล้วครับ ..ปลายข้าว
    
    ขอบคุณครับที่มาทักทาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน