...โลกแห่งความจริงกับเจ้าหญิงผู้อ่อนไหว...

ผู้หญิงสีม่วง


เธอเก็บตัวอยู่ในความฝัน..อันเงียบเชียบ
ดำเนินชีวิตอย่างราบเรียบ..ภายใต้การปกป้อง
โอบล้อมด้วยกำแพง..ดุจเกราะแกร่งคุ้มครอง
บุภายในด้วยใยยอง..ฟูฟ่อง..อ่อนโยน
วันหนึ่ง..เธอก้าวออกจากเกราะ
ผิวเธอบางเปราะ..เกินรับเรื่องราวอันโลดโผน
เธอถูกรังแก..จากคนกล้าแก่..โชกโชน
เรื่องต่ำช้าหยาบโลน..สร้างความเอนโอนขึ้นภายใน
เธอขยาด..ขลาดต่อโลกอันเลวร้าย
บาดแผลบนร่างกาย..มากมายเกินรับไหว
ร่องรอยของความบอบช้ำ..รุกล้ำถึงหัวใจ
เธอ..เจ้าหญิงผู้อ่อนไหว.....
.....จะอยู่ได้อย่างไร..ในโลกแห่งความจริง
แม้โลกภายนอก..ยุ่งเหยิงและกว้างใหญ่
แต่กลับมากมาย..สร้างความสดใสให้เจ้าหญิง
ชีวิตชีวารายรอบ..กว่าการนิ่งอยู่ในกรอบไม่ไหวติง
กรอบที่อยากสลัดทิ้ง..อยากอยู่กับความจริง..ใช่เพียงเงา
หมดเวลา..ถอยหนีการรุกราน..
เธอจึงจบชีวิตในโลกจินตนาการ..ใบเก่า
และสร้างชีวิตใหม่..มีตัวตนอยู่ในโลกสีเทา
สู้ชีวิตด้วยสองมือ..สองเท้า..และกล้าที่จะก้าว..ตลอดไป
เธอเปิดศึกกับความหยาบช้า..
สร้างความเข้มแข็งจากรอยน้ำตา..และความหม่นไหม้
บาดแผลสร้างบางสิ่ง..ที่อยู่ได้ในชีวิตจริงอย่างมีไชย
นับจากนี้เจ้าหญิงจะมีหัวใจ....
.....เข้มแข็ง..ไม่อ่อนไหว..ไปตลอดกาล...
...................................				
comments powered by Disqus
  • เมจิคเชี่ยน

    8 กันยายน 2546 10:00 น. - comment id 166153

    หูยยย เพราะเจงๆสิดพี่ อิอิ
    
  • ต่าย

    8 กันยายน 2546 10:46 น. - comment id 166168

    สร้างความเข้มแข็งจากรอยน้ำตา.. ถ้าทำได้ก็ดีเนอะ แต่ต่ายทำไม่ได้ซักทีง่ะ ยังไงก็สู้ต่อไปจ้า ต่ายมาเป็นกำลังใจให้ด้วยจ้า
    ..หากวันนี้สิ้นหวัง
    พรุ่งนี้ยังมีจงต่อสู้ต่อ
    ขอเพียงใจเข้มแข็งไม่ย่อท้อ
    ..ความสำเร็จยังรออยู่ ไม่ไกล เกินจริง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กันยายน 2546 21:17 น. - comment id 166295

    หมดเวลา..ถอยหนีการรุกราน
    ฉะนั้นฉันขอก้าวเพื่อประสานรอยร้าวรานนะตรงนี้
    จะก้าวมาสู่ความเป็นจริงทิ้งความฝันที่มี
    และเผชิญกับโลกใบนี้ต่อไป
    
    ***เป็นกลอนที่สอนใจดีจังเลยค่ะ  ฉะนั้นเรามาก้าวไปพร้อม ๆ กันดีไหมค่ะ***
  • กวง อิอิ

    8 กันยายน 2546 23:07 น. - comment id 166384

    อิอิ
    
    มีกะเค้าด้วยเหรอ
    
    อิอิ
  • rain..

    12 กันยายน 2546 21:48 น. - comment id 167369

        ..สื่อได้..ไพเราะ..มากนะคะ..
       ..เรนชอบจัง...
           ..
  • rain..

    12 กันยายน 2546 21:51 น. - comment id 167370

          ภาพ..ที่สื่อ...
         มือ..ที่ละเลง...
           หัวใจ...กล้าเก่ง...
        ..ฉันต้องเด่น..  เรื่อง..ใจสู้...
              ..
  • kanoongkaning

    2 เมษายน 2547 16:43 น. - comment id 240338

    อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมเพราะ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน