บนโต๊ะวางเปล่า ฉันวางไดอารี่ปกหนา พร้อมปากาสีสวย บรรจงเขียนเล่าความในใจถึงคนไกล หลายปีผ่านมา ที่ฉันปิดสมุดนี้ลง พร้อมรอยน้ำตา หยดน้ำที่ทำให้กระดาษหลายเปียกปอน ทำให้ฉันหยุดตัวเองลง เพียงเพื่อทบทวนความคิดใหม่ ฉันก้าวมาถึงครึ่งชีวิตแล้ว ความสุขที่ฉันเลือก มันอาจเพียงรอยยิ้มเพียงมุมปาก ที่ได้รับรู้ว่า คนที่ฉันเขียนถึงเขาในไดเล่มนี้ ตอนนี้สบายดี ฉันส่งความปรารถนาดี ผ่านไปเพียงสายลม ความคิดถึงที่ฉันมี เป็นเพียงกำลังใจแผ่ว ๆ ที่รอวันลมหวนคืนมาบ้าง...แต่ก็ไม่มี ค่ำคืนนี้ ฉันหยุดร้องไห้ไปนานแล้ว มือที่ค่อย ๆเปิดอ่านทีละหน้าของไดอารี่เล่มนี้ วันนี้เป็นเพียงอดีต ที่ไม่คิดจะย้อนรอย ถามหาความรู้สึกตรงนั้นอีกต่อไป รูปฉันและเขา ลงท้ายไว้แล้วว่า มีเพียงมิตรภาพระหว่างเรา ที่ไม่ต้องการการสานต่อ ก่อนปิด ฉันหยุดยิ้มนิดหนึ่ง เพราะข้อความสุดท้ายก่อนปิดไอดารี่ บอกว่า แม้ฉันจะตายไปในเวลานี้ ฉันก็ไม่เสียใจที่ได้รู้จักกับคุณ
The sun 20 เม.ย. 2547 18:47 น. - ID 51682 
977
2
0
20 เมษายน 2547 21:56 น. - comment id 250987
อดีตเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้ว อย่าคิดถึงมันอีกนะคะ อนาคตยังมาไม่ถึงก็อย่าไปคิดถึงมันอีกค่ะ อยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีก้อพอแล้วค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
20 เมษายน 2547 22:46 น. - comment id 251026
ทำไมจึงเศร้าทับถมได้ถึงขนาดนี้ นาน ๆ ไปอาจเป็นน้ำมันหรือถ่านหิน เศร้า ๆ ก็ได้นะ ว่าแต่ว่า เคยยิ้มครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ง่ะ อิอิ
20 เมษายน 2547 22:59 น. - comment id 251040
ถึงจะเป็นแค่ความทรงจำ แต่นั่นเป็นความทรงจำที่แสนงดงามมิใช่หรือ ดีใจเถอะว่าอย่างน้อยครั้งหนึ่งในช่วงชีวิต ยังได้รู้จักกับรักที่แท้จริงและมีมิตรภาพที่งดงาม ++งดงามมากค่ะ++
21 เมษายน 2547 08:51 น. - comment id 251195
หน้าส่วนตัว
... ความทรงจำ ที่ดีดี เก็บไว้ได้ ในใจเธอ
แต่อย่าเผลอ ปล่อยตัวเธอ จมอยู่กับอดีต
ปัจจุบันและอนาคตอันใกล้ควรทำไว้ให้ได้ดี
... คุณ ยัง มี เพื่อน ฯ คอย เป็น กำลัง ใจ อยู่ น้ะ
... ทุกชีวิต ยังต้องสู้ต่อไปในโลกนี้ ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
