อาหารสมอง

ฉันเอง

ฉันรักการอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจเพราะว่ามันคืออาหารสมองของฉัน
มันทำให้รู้เรื่องอีกมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงแต่ฉันไม่เคยรู้เลยว่ามันมีอย่างนี้ด้วยหรือ
หนังสือที่ฉันอ่านนั้นไม่ใช่นิยาย  ไม่ใช่ว่ารังเกียจหรือดัดจริต ก็ความชอบของคนเรามันไม่เหมือนกัน
ฉันชอบอ่านสารคดี หนังสือประวัติของคนที่เขาประสพความสำเร็จในชีวิต แต่ฉันได้อ่านมันไม่มาก
เพราะว่าหนังสือแต่ละเล่มค่อนข้างแพงสำหรับคนระดับฉัน  ซึ่งไม่มีรายได้มากมายอะไร
ฉันไปบ้านเพื่อนและฉันก็เก็บหนังสือที่เขาทิ้งไว้ขึ้นมาอ่าน มันคือหนังสือสรรสาระ
ยิ่งอ่านไปฉันวางหนังสือไม่ลงเลยเพราะว่ามันดีมากเลยนะ เสียดายที่เจ้าของเขาไม่รู้คุณค่าของมัน
ฉันเก็บมาได้หลายเล่มและฉันก็เก็บมาไว้จนถึงวันนี้  เวลาที่เดินไปเจอที่ร้านหนังสือมือสอง
ถ้ามันไม่แพงนักฉันพอจะซื้อได้  ฉันก็ซื้อเอามันมา  แม้แต่หนังสือขายหัวเราะฉันยังเก็บเอาไว้เลย
มันทำให้ฉันยิ้มหรือหัวเราะได้  มันทำให้จิตใจเราเบิกบานมากขึ้น ฉันเก็บอะไรหลายอย่าง
หนังสือการตกแต่งบ้านที่แสนแพง ฉันก็ไม่ได้ซื้อ แต่ถ้าฉันเจอแบบบ้านที่ไหนสวยๆ
ฉันก็จะเอามาเก็บไว้ฉันมีความสุขที่ได้มองมัน  มองดูแปลนบ้าน เนื้อที่ในการใช้สอยและแม้กระทั่ง
การโฆษณาพวกวัสดุก่อสร้างฉันก็ยังเก็บเอาไว้  เพื่อที่จะได้ดูว่ามันแตกต่างกันมากน้อยแค่ไหน
คุณสมบัติอย่างไหนที่ดีกว่าและทนทานกว่า  แบบบ้านที่ฉันชอบอาจจะไม่ตรงกับคนอื่น
ฉันชอบบ้านที่เรียบๆ เน้นเนื้อที่การใช้สอย  บางหลังแลดูสวยงามแต่ทว่าการใช้สอยมีน้อย
มันก็แล้วแต่ฐานะทางการเงินที่แต่ละคนจะเอื้อมอำนวย  ว่าจะสร้างได้อย่างไร
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความรักความอบอุ่น  ถึงคุณจะมีบ้านใหญ่โตสักแค่ไหน  แต่วันนึง ๆ
คุณไม่มีเวลาให้ครอบครัว ทำแต่งาน งานและงาน จนลืมที่จะคิดถึงคนที่อยู่บ้าน
คุณใช้เงินเลี้ยงลูกต้องการอะไรเอาเงินไปซื้อ  คุณจะรับรู้บ้างไหมว่าเด็กเขาไม่ต้องการเงิน
แต่เขาต้องการความรักจากพ่อแม่ มีเวลาให้กับลูก จะได้ไม่เกิดช่องว่างระหว่างวัย
ถ้าคุณไม่หันมาสนใจลูกคุณในตอนนี้  คุณอาจจะเห็นลูกคุณอีกครั้งในข่าว ทีวี
หรือไม่ก็หนังสือพิมพ์ที่พาด ข่าวฮือฮา มันสมกันไหมกับสิ่งที่คุณทำมาตลอด
อย่างเลี้ยงลูกด้วยเงิน ใช้ความรักของคุณที่ไม่ต้องซื้อหาด้วยเงินตรา
ถึงแม้ว่างานชิ้นนั้นมันจะยิ่งใหญ่สำหรับคุณ   แต่คุณต้องเวลาให้ลูกบ้าง
ถ้าคุณได้รับความสำเร็จในชีวิต แล้วลูกคุณต้องตกเป็นทาสยาเสพติด
คุณจะทำอย่างไร แบ่งเวลาให้ลูก มั่นโทรหากัน มีเวลาเมื่อไรทานข้าวร่วมกัน
เขามีปัญหาอะไรถามเขา  ให้คำแนะนำเขา เขาจะได้รู้สึกว่าพ่อแม่ไม่ทอดทิ้งเขา				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    19 กรกฎาคม 2547 06:26 น. - comment id 300787

    
    ยอดเยี่ยมไม่ผิดหวังที่ตามอ่าน
    
    ๚ะ๛size>
  • พายุ สุริยะ

    19 กรกฎาคม 2547 09:31 น. - comment id 300811

    ... จริงครับ  ครอบครัวสำคัญที่สุด เพราะว่า
           เราจะต้องอยู่กับครอบครัวไปตลอดชีวิต
          ต้องให้ความรักความอบอุ่นแก่ครอบครัว
          ดูแลลูกด้วยตัวเราเอง ไม่ใช่ให้เงินดูแล ..
          ....... ตกลงคุณมีลูกหรือยังล่ะ .....
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 กรกฎาคม 2547 13:02 น. - comment id 300958

    เด็กส่วนใหญ่ในปัจจุบัน
    เจอเหตุการณ์แบบนั้นเสมอ
    คือพ่อแม่ให้ได้ที่เจอะเจอ
    คือเสนอเงินทองมากองกัน
    
    แต่ไม่เคยให้ความสุขที่ลูกอยาก
    ได้มากมากเพียงใดในใจนั้น
    คิดแค่เพียงให้เงินทองนับอนันต์
    แล้วลูกนั้นจะได้ดีมีสุขใจ
    
    *-*สังคมปัจจุบัน ส่วนใหญ่จะมีเวลาเพื่องาน และงาน  จนลืมไปว่า ความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ใด  ก็น่าเห็นใจเด็กตาดำ ๆ หละค่ะ งานนี้ เขียนได้ดีนะค่ะ*-*
  • tiki

    30 สิงหาคม 2547 14:18 น. - comment id 319282

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน