แสงยามเย็นเน้นริ้วที่ทิวทุ่ง สีแดงปรุงพื้นหล้าพาใจหาย ใกล้เวลาทิวาจะวางวาย แสงสุดท้ายอ้อยอิ่งทิ้งเรื่องราว พักสายตามองไปไม่ไกลบ้าน ที่ริมลานมีรั้วทาสีขาว เอียงระเนระนาดพาดใบพราว จากสายยาวโยงใยในพืชพันธุ์ เดิมแข็งแรงแบ่งกั้นปักปันเขต กีดอาเพศโจรภัยใช้รั้วกั้น เมื่อเวลาผ่านไปหลายปีพลัน ไม้รั้วนั้นผุพังไม่ยั่งยืน เหลือโครงสร้างร่างงอพอได้เห็น กลับกลายเป็นค้างไม้ไม่แข็งขืน เป็นที่พึ่งไม้เลื้อยค้ำต้นยืน ให้เริงรื่นตามกาลสำราญตน ต่างอะไรกับเราคราวชรา คลายแกร่งกล้าล้ากายเลิกหมายผล มิอาจเหมือนคราวฉกรรจ์ที่บันดล แสดงตนเก่งกาจอาจกำลัง แม้นไม่ถึงคราวล้มจมผืนดิน แต่คลายสิ้นบารมีที่เข้มขลัง คล้ายหลักไม้ถึงกาลที่ผุพัง ได้แต่ยังเลี้ยงดรุณรุ่นอ่อนวัย ครั้นพิศไปใต้เงาสนธยา กลับเห็นค่าเคยวางสร้างนิสัย การกระทำความดีมีวินัย เหมือนดั่งรั้วกั้นใจไร้เรื่องทราม แม้นชรามาเยือนเรือนกายนี้ คุณความดีที่เคยชินก็รินหลาม มีหัวใจแห่งผู้ให้อย่างงดงาม เหมาะสมตามวัยตนคนชรา
พี่ดอกแก้ว 31 ส.ค. 2547 10:23 น. - ID 60042 
1296
26
0
31 สิงหาคม 2547 11:14 น. - comment id 319999
หัวโขนเมื่อละวางช่างสบาย....
31 สิงหาคม 2547 11:17 น. - comment id 320002
พี่ดอกแก้วแต่งได้ดี ซึ้งมากเลยค่ะ
31 สิงหาคม 2547 11:20 น. - comment id 320003
จะเก็บกลอนพี่ดอกแก้วไว้สอนตัวเองต่ะ
31 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 320033
เมกแวะมาให้กำลังใจก่อนทานข้าวนะครับพี่ อย่าลืมทานข้าวนะครับ จะเที่ยงแล้ว อิอิ หรือจะมาหม่ำกับเมกครับ วันนี้ อาหารเยอะนะครับ อิอิ ต้มยำปลาซ่อนด้วย แกงเขียวหวาน ก็มีนะครับ หมูกะทะก็จัดมาแล้ว แถมท้ายด้วยคะน้าหมูกรอบ ของโปรดเมก อิอิ เชิญทานด้วยกันครับพี่ จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
31 สิงหาคม 2547 12:03 น. - comment id 320040
หน้าส่วนตัว
งามในลีลาที่แสนพริ้ว เหมือนได้ปลิวไป
ชื่นชมความงามด้วยตนเอง เรื่องของรั้ว
เป็นที่กั้นความชั่วไม่ให้เข้าบ้าน เปรียบได้
การกระทำ.....ความดี......มีวินัย
เหมือนดั่งรั้วกั้นใจไร้เรื่องทราม
เปรียบได้ดัถูกตามแก่นแท้แห่งธรรม๚ะ๛
size>
31 สิงหาคม 2547 13:06 น. - comment id 320085
ประทับใจกับงานของพี่ทุกๆ งานเลยนะคะ ................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
31 สิงหาคม 2547 18:08 น. - comment id 320210
วัยชรามาถึงดั่งไม้ผุ และอายุล่วงเลยมาป่านนี้ คุณและค่าของความดี ยังคงมีคู่แผ่นดิน
31 สิงหาคม 2547 19:55 น. - comment id 320296
มาเขย่งเกาะรั้วดู (พี่) ดอกแก้ว ^_________^
31 สิงหาคม 2547 19:56 น. - comment id 320297
พักร่างวางลงปลงกาย มิหมายปลายฟ้าท้าฝัน เพียงเพื่อเผื่อแผ่แก่กัน ไม่หวั่นสั่นคลอนอ่อนใจ ไม่หวังฝังฝากมากผล ไม่ยลคนพร้อมน้อมแสน ไม่อยากรับรู้นอกแดน ไม่แค้นแอ่นรับนับนินทา ธรรมะสวัสดีค่ะ คุณพี่ดอกแก้ว
31 สิงหาคม 2547 20:44 น. - comment id 320326
งามและ ถูกต้องตรงที่ควรเป็น เป็นอย่างยิ่งค่ะ เมื่อเราเด็กเราเคยมองคนชราที่มีคุณค่าอย่าง ยกย่องเทิดทูนฉันใด เราในวัยชราก็ควรบำเพ็ญการให้อย่างมั่นคงฉันนั้น เป็นหลักเป็น ร่มให้แก่เยาวชนต่อไป ชื่นชมผลงานค่ะ ทิกิ_tiki
31 สิงหาคม 2547 22:32 น. - comment id 320433
เคยแต่คว้ารั้วพืชพรรณนั้นกินไป ช่างสอนใจรั้วพูดได้ให้มองเห็น สัจธรรมความเป็นจริงตามกฏเกณฑ์ ไม่โอนเอนถ้าฐานรากหากมั่นคง
31 สิงหาคม 2547 22:47 น. - comment id 320447
แม้วันวัยเปลี่ยนผันนั้นคงแน่ แต่นิสัยติดตัวแท้ไม่หน่ายหนี ยิ่งมากด้วยร่ำรวยในความดี ก็คงมีคนเห็นตลอดกาล *-*แต่งได้ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมความหมายดีมากด้วยค่ะ ชอบจัง*-*
31 สิงหาคม 2547 23:54 น. - comment id 320497
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... การยอมรับ...นับว่ายากหากแข็งขืน ด้วยต้องฝืนรู้สึกนึกเทียบไว้ เพราะมีตนเป็นหนึ่งเหนือสิ่งใด จึงไม่อาจทำใจยอมรับรอง ต้องผ่านการศึกษาปัญญาสาร เริ่มเขียนอ่านฝึกฝนพ้นหม่นหมอง เข้าใจเรื่องชีวิตคิดตริตรอง ถึงยามต้องเปลี่ยนไปไม่คร่ำครวญ ขอบคุณในบทกลอนที่มีค่าค่ะน้องปุ๋ย
31 สิงหาคม 2547 23:54 น. - comment id 320498
@...plaing_piu ... ใช่แล้วค่ะ ...ความยึดถือในตัวตน ชนชั้น และโลกธรรม ล้วนนำความทุกข์มาสู่ผู้ที่ยึดถือเสมอ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
31 สิงหาคม 2547 23:54 น. - comment id 320500
@...คนเมืองลิง... บทบาทและลีลาของชีวิต เป็นสิ่งที่น่าศึกษานะคะ..แม้ว่าจะผ่านมาแล้ว แต่ถ้ารู้จักมองดู เราก็จะพบครูของชีวิตได้ไม่ยาก ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจเสมอนะคะ
31 สิงหาคม 2547 23:55 น. - comment id 320501
@...เพียงพลิ้ว... ขอบคุณที่ให้เกียรตินะคะ ..ด้วยความยินดีค่ะ
31 สิงหาคม 2547 23:55 น. - comment id 320502
@...เมกกะ... เมนูน่าทานจังเลยละ ..แต่ว่าจะรับไปร่วมวงจริงหรือ อย่าหาว่าไม่เตือนนะ ..เพราะอาจจะไม่ราบรื่นในการทานก็ได้ เพราะว่ากระเพาะอาหารยังงอแงอยู่เลย ขอบคุณมากนะคะผู้ชายอารมณ์ดี จิ๊จิ๊
31 สิงหาคม 2547 23:56 น. - comment id 320503
@...ทิงนองนอย... ในยามเย็น..เคยยืนมองรั้วที่อยู่ข้างบ้าน เห็นความแตกต่างว่า ..รั้วที่แข็งแรงดี มักจะไม่มีไม้เลื้อยมาเกี่ยวเกาะ แต่รั้วที่ผุพังโยกคลอนแล้ว มักจะมีเถาไม้เลื้อยมาพาดพันไว้ ..บางทีก็พวกเถาเหล่านี้แหละที่ช่วยทรงสภาพของรั้วไว้ให้ย้งเป็นรั้ว แล้วก็คิดถึงคนแก่ชรา ที่พ้นวัยทำงานคือเกษียณอายุแล้ว ก็มักจะเปลี่ยนงานมาเป็นคนเลี้ยงหลานเลี้ยงเด็กๆ แต่บางคนก็ทำอย่างอื่นที่ไร้ค่า มองว่า นอกจากความรักในลูกหลานแล้ว ผู้ชราเหล่านั้นย่อมต้องมีความเมตตากรุณาเป็นแกนของใจ ซึ่งมีและสะสมไว้มาแต่เดิมแล้ว แม้จะไม่แข็งแรงทำงานหนักได้ ก็ผันตนมาทำงานเบาๆ ไม่ต่างจากรั้วเก่าๆอย่างไรเลย
31 สิงหาคม 2547 23:56 น. - comment id 320505
@...น้องลี่...ผู้มาเยือน... ขอบคุณมากนะคะ ..ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ทุกคราวครั้งค่ะ
31 สิงหาคม 2547 23:57 น. - comment id 320507
@...น้องจ๋า ดินสอ... ทุกวัยไม่ไร้ดี ต่างก็มีโอกาสทำ ดำเนินตามทางธรรม ไม่นิ่งนอนตอนชรา สวัสดีค่ะน้องจ๋า..
31 สิงหาคม 2547 23:58 น. - comment id 320509
@...คุณทิกิ... ขอบคุณมากนะคะ ... ที่มาช่วยยืนยันมุมมองด้านนี้ ที่หลายคนมองไม่เห็น และขอบคุณมากๆที่มาร่วมกิจกรรมงานาธารณกุศลเสมอ
1 กันยายน 2547 00:01 น. - comment id 320511
@...น้องแจม สีน้ำฟ้า... เขย่งแล้วเห็นรึยังเจ้าตัวดี งานหายยุ่งเหยิงรึยัง ..ได้ข่าวว่าฝีมืองานเขียนนั้นขึ้นแท่นแล่นลิ่วฉิวปลิวลมลงทะเลไปแล้ว...อิอิ ขอให้มีความสุขกับงานเขียนนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วยล่ะ
1 กันยายน 2547 00:05 น. - comment id 320515
@...ชัยชนะ... ลืมโครงสร้างร่างเบือนเลือนรากฐาน เฝ้าฝันหวานยอดหลังคาดูน่าขัน จะเติบโตสูงใหญ่เท่าใดกัน ความคงมั่นคือพื้นฐานอันสมบูรณ์ แม้จะเป็นรั้วผุๆ แต่เป็นที่มั่นของไม้เลื้อยให้เราเก็บกินได้สะดวกนะคะ
1 กันยายน 2547 00:06 น. - comment id 320517
@...ผู้หญิงไร้เงา... กี่วัยวันมั่นหมายในความดี เสริมสร้างศรีจนชำนาญการนิสัย จวบชราร่างกายเปลี่ยนแปลงไป แต่หัวใจแห่งความดีนี้ไม่แปร ขอบคุณมากค่ะน้องตูน...
1 กันยายน 2547 01:26 น. - comment id 320572
โบราณนานมา ชีวิตขีวา สุขสร้างทางใส อยู่ด้วยเสียสละ ธรรมะนบใน บรรพชนยิ่งใหญ่ ค้ำไว้จึ่งมี ดั่งรั้วมั่นคง เสริมสร้างสูงส่ง ก่อศักดิ์และศรี ฤาดุจพืชพรรณ กินมันเขียวดี กระถินเซ็กซี่ อยู่ทีแต่งเติม
1 กันยายน 2547 13:30 น. - comment id 320932
@...อาภาภัส... แผ่นดินอันเสรีมีมานาน ทุกเรือนชานอยู่รวมกันฉันน้องพี่ ปลูกพืชผักสวนครัว..รั้วไมตรี ไร้กำแพงแบ่งสีผืนแผ่นดิน ขอบคุณค่ะอาภาภัส
1 กันยายน 2547 23:44 น. - comment id 321475
แวะมาทำความรู้จักและทักทายค่ะสวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
2 กันยายน 2547 10:18 น. - comment id 321702
@...เพราะรัก... สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
