ก็เพราะว่าทุ่งหญ้าพริ้วปลิวสีเขียว เป็นเศษเสี้ยวเพิ่มชีวิตความผิดหาย เปิดพระจันทร์ตะวันลับสลับลาย สิ่งเลวร้ายคงผ่านไปในเวลา ปีกผกผินบินทะยานเปรียบปานหงส์ ฝ่าไพรพงโฉบจงอางหวั่นผวา รอยตีนเหยียบก้าวย่างทางหญ้าคา โดดหนีมาเร้นซุกซ่อนก่อนเผยตัว หางพุ่มสวยกรีดกรายตามวิถี แมลงมีแอบปิดบังมุมสลัว จิ้งจอกป่าหอนคำรนใต้จันทร์มัว เหล่าหลายตัวเริ่มวงจรพึ่งพากัน ก็เป็นอยู่วัฏจักรไม่เคยหยุด ใยมนุษย์จะแค่เพียงผิดผกผัน มิสันโดษสัจธรรมมีสัมพันธ์ ต่างแบ่งปันความอยู่รอดเท่าที่มี คงจักเกิดคราบร่องรอยความฉิบหาย อยู่และตายคือทางเลือกและทางหนี หากมนุษย์ฟุ้งเฟ้อเกินเทคโนยี โลกน้ำเงินจะหมองสีเหลือเพียงนาม...
ปีกฟ้า 9 ต.ค. 2542 07:44 น. - ID 1 
2929
4
0
3 มิถุนายน 2544 17:25 น. - comment id 3048
กลอนทุกบท แต่งได้ดีมากเลยค่ะ นู๋ก็อยากจะให้ทุกคนรักธรรมชาติ แต่งต่อไปนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ :)
20 ธันวาคม 2544 22:12 น. - comment id 26407
สุดยอดเลยพี่...
2 มีนาคม 2545 18:31 น. - comment id 38203
เห็นด้วยน๊า ^O^
10 มีนาคม 2545 23:56 น. - comment id 39757
เปนวิชาการดีคะ วิชาการมาเปนกลอน หรือแต่งกลอนเปนวิชาการอะอิอิ แต่เก่งมากเลยะยอดๆๆๆๆ คล้องจองกันดีจิงๆๆเลยคะ ขอคาราวะ
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:16 น. - comment id 145235
เพราะครับ
26 พฤษภาคม 2547 10:42 น. - comment id 145350
อื่ม สวัดดีครับ ยินดีที่ได้พบครับ แบบว่า ระบบของผมมีปัญหาอะครับ โพสกลอนแล้วมันไม่บันทึกในหน้าส่วนตัวครับช่วยทีนะครับ
21 กรกฎาคม 2547 13:36 น. - comment id 145407
กลอนนี้ คุณ ต.โต้ง แต่งเหรอ ทำไมมันไปอยู่ในหน้าส่วนตัวเปิ้ลล่ะ งงมากเลยนะ แต่งกลอนได้เพราะมากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
