ฉันรักเธอมากจนเลอล้นอก ฉันคอยปกป้องเธอเสมอหมาย ฉันไม่เคยมีจิตจะคิดร้าย คนทั้งหลายรู้ซึ้งซึ่งฉันดี ฉันไม่เคยตระหนี่ มีน้ำจิต เป็นเหมือนมิตรเหมือนเพื่อนเป็นเหมือนพี่ เป็นเหมือนแม่เหมือนพ่อก่อไมตรี เป็นเหมือนที่รักเธอเสมอมา ฉันให้บ้านให้เสื้อผ้าให้อาหาร ให้ยาทานแก้โรคภัยไม่หนีหน้า ให้อากาศ ให้น้ำดื่ม ปลื้มอุรา ให้อีกสารพัดให้ จากใจจริง แต่เธอกลับไม่ซึ้งซึ่งน้ำจิต คอยแต่คิดทำลายใจร้ายสิง บางครั้งจุดไฟเผาเอาฉันทิ้ง บางครั้งยิ่งโหดร้ายใช้ขวานฟัน บางครั้งเอาเลื่อยยนต์มาโค่นตัด ฉันเกินปัดผองภัยให้เหหัน ยอมเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าชีวัน ยอมให้หั่นให้ทำจนหนำใจ ไม่มีมือมีเท้าจะเข้าสู้ ต้องยืนอยู่เฉยเฉย เลยหมองไหม้ ขาดน้ำยากล้าสู้กับผู้ใด เพราะฉันคือ ต้นไม้ ในป่าดง
ไม้เก็ด 15 ก.พ. 2545 00:00 น. - ID 10758 
1697
4
0
15 กุมภาพันธ์ 2545 00:40 น. - comment id 35516
สงสารต้นไม้
15 กุมภาพันธ์ 2545 08:27 น. - comment id 35567
ต้นไม้มีคุณค่ามาก ทุกคนช่วยกันรักษานะครับ
15 กุมภาพันธ์ 2545 13:11 น. - comment id 35602
ไม้เก็ด มาลงกลอนในเวปนี้ บ่อย ๆ นะครับ เพราะเริ่มจะหาคนเล่นกลอนยาว ยากขึ้นทุกทีแล้ว ครับ
15 กุมภาพันธ์ 2545 15:39 น. - comment id 35624
อ่านแล้วสงสารต้นไม้เหมือนกัน
15 กุมภาพันธ์ 2545 23:10 น. - comment id 35704
รักผืนดินเพาะพืชพันธุ์สร้างฝันโลก ดับรอยโศกรอยร้าวสร้างโลกฝัน ดับชีวีเร่าร้อนคอยแบ่งปัน ธรรมชาตินั้นอุ่นโอบเอื้อทุกดวงใจให้ใสงาม!
16 กุมภาพันธ์ 2545 02:15 น. - comment id 35738
รักพี่ไม้เก็ดจ้า.... พี่ชายใจดี ขอให้มีความสุขมากๆ ในวันคล้ายวันเกิดจ้า.... (อย่าลืมไปดูกระดานข่าวนะครับ แหะๆ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
