จากบ้านทุ่ง ไร่,นา มานานเนิ่น จนห่างเหิน ขนบ อันอบอุ่น กรำอยู่แดน ศรีวิไล เมืองนายทุน ชุลมุน วุ่นวาย นับหลายปี แทบลืมเลือน อดีต จารีตเก่า ภูมิลำเนา เคยอุ้ม คุ้มเกศี สบโอกาส กลับเคหา มาอีกที พบวิถี ดั้งเดิม ให้เคลิ้มใจ สายลำธาร ห้วย,หนอง คลองยังอยู่ ต้นประดู่ นกยูง ยิ่งสูงใหญ่ บ้านฉันสิ คร่ำคร่า เก่ากว่าใคร เหมือนมิได้ แตกต่าง จากปางบรรพ์ สังคม ธารณะ ชนบท ดำรงกฎ เผื่อแผ่ มิแปรผัน การร่วมจิต ร่วมแรง ร่วมแบ่งปัน สานสัมพันธ์ สืบทอด ตลอดมา นั่นละไม ใส่งอบ หอบผักบุ้ง ทักทายลุงสมชาย กับยายสา หนึ่งให้ผัก อีกฝ่าย ก็ให้ปลา ยิ้มเฮฮา เหลียวแล มีแก่ใจ ตาทองดี ปวดน่อง เดินย่องแย่ง กล่าวขอแรง เจ้านวย ช่วยถางไร่ ส่วนเฉลา เยาวพา ชวนน้าไพ ขึ้นรถไป เยี่ยมหลาน ป้ากานดา ความเป็นอยู่ เรียบง่าย ในหลักแหล่ง ไร้ขันแข่ง แบ่งแยก แตกปัญหา มิต้องสวม หน้ากาก มากมารยา ดูสุขกว่า เมืองกรุง ที่รุ่งเรือง
สุนทรวิทย์ 16 เม.ย. 2555 15:17 น. - ID 144278 
2721
3
0
16 เมษายน 2555 21:43 น. - comment id 1121120
มีแต่เหี่ยวๆนุ่งผ้าถุงทั้งนั้นครับ
16 เมษายน 2555 18:59 น. - comment id 1121308
วิมาน ที่ว่า นางฟ้า นางสวรรค์ คงเยอะเนาะ
16 เมษายน 2555 17:55 น. - comment id 1121329
คงหาไม่เจอครับคุณเพนวิน เพราะมันมี แต่ในจินตนาการเท่านั้นครับ ความจริง มันสูญพันธุ์ไปนานแล้วครับ
16 เมษายน 2555 17:53 น. - comment id 1121341
มันคงไม่เหมือนกับที่เขียนแน่ๆครับ ไป ไหนมีแต่การชิงดีชิงเด่นทุกหนแห่งแล้วครับคุณเพียงพริ้ว
16 เมษายน 2555 16:36 น. - comment id 1121367
เป็นคนกรุงเทพฯ แต่อ่านแล้วอยากไปอยู่วิมานบ้านทุ่งจังค่ะ
16 เมษายน 2555 15:47 น. - comment id 1122368
อยากกลับบ้านนอกเลยค่ะ คิดถึงบ้านเลย
17 เมษายน 2555 10:25 น. - comment id 1230131
ที่บ้านเก่าเหลือแต่คนแก่เฒ่า พวกหนุ่มเหน้าขายนาไปล่าฝัน ไปเมืองนอกมีแรงขายแข่งกัน แขกจิกหัวใช้ทุกวันยังเปรมปรี ทิ้งบ้านทุ่งคุ้งคลองลืมหนองบัว ลืมผักบุ้งแกงคั่วลืมข้าวจี่ กลับไปกินปลากระป๋องว่าของดี เงินไม่มีใจเปลี้ยเสียไฮโล ได้เงินมาก็เสียไฮโลหมด พวกเจ้ามือขี้โกงอุตส่าห์เสียค่านายหน้าไปขายแรงงานแต่อาชีพหลักคือโกงไฮโลพวกหน้าโง่ทั้งหลาย อิอิ
17 เมษายน 2555 11:07 น. - comment id 1230135
วิมานจริงๆ วิมานที่หาไม่เจอ..คนบ้านนอกนะเนี่ยยังไม่เคยเจอเลย...มีที่ไหนบอกหน่อยสิจะได้ไปดู
17 เมษายน 2555 12:32 น. - comment id 1230140
ตอบคุณ ฤกษ์ ครับ คนที่ดิ้นรนกู้หนี้ยืมสินไปทำงานเมือง นอก แต่ดันไปเสียการพนันหมด มันสุด ที่จะอธิบายจริงๆ ไม่รู้จะเปรียบกับอะไร ดีครับ
17 เมษายน 2555 12:34 น. - comment id 1230141
ตอบคุณ mฯ ครับ ร้อยปีก่อนอาจมีครับ ปัจจุบันคงสูญพันธุ์ หมดแล้วครับ
17 เมษายน 2555 14:11 น. - comment id 1230154
ต้นเดือนจะกลับบ้านไปหาแม่แล้วค่ะ คิดถึงข้าวจี่ในหน้าหนาว คิดถึงผ้าขาวแม่ปูให้นอน คิดถึงตำลึงยอดอ่อนอ่อน ที่ลูกออดอ้อนเพราะอยากกิน คิดถึงคนชราตาฟ่าฟาง คิดถึงท่านอย่างไม่รู้สิ้น คิดถึงน้ำหมากอมบ้วนดิน สีแดงเปื้อนผ้าซิ่่นแต่ดูดี คิดถึงเสื้อคอกระเช้า คิดถึงด้ายเนาหลายหลากสี คิดถึงรอยเย็บตะเข็บตี ที่สองมือนี้บรรจงทำ คิดถึงตอนเริ่มเป็นสาว แม่ต้องนั่่่งหาวรอเช้าค่ำ คิดถึงไม้เรียวแม่ตีซ้ำ ลูกเจ็บจนจำไม่ลืมเลือน คิดถึงต่อไปหากไร้แม่ เราคงจะแย่หาใดเหมือน หยุดคิดไม่รอขอต้นเดือน ลูกกลับไปเยือนหอมแก้มที
17 เมษายน 2555 15:44 น. - comment id 1230171
เป็นลูกที่น่ารักและกตัญญูมากครับคุณ แก้วประภัสสร
17 เมษายน 2555 17:45 น. - comment id 1230199
.......... ไปเที่ยวบ้านทุ่งเป็นครั้งคราว ทั้งนี้เพราะเป็นคนกรุงเทพฯ อาจเพราะไปอยู่น้อยวัน เลยยังไม่เจอบรรยากาศที่คุณสุนทรวิทย์บรรยาย ขออย่าเพิ่งสูญพันธ์เลยนะ ................
17 เมษายน 2555 18:44 น. - comment id 1230206
หายากแล้วครับคุณ ดิน ตอนนี้มันยุค วัตถุนิยม น้ำใจหายากแล้วครับ
17 เมษายน 2555 19:04 น. - comment id 1230214
วิถีชีวิตแบบพอเพียงเนาะ
17 เมษายน 2555 19:38 น. - comment id 1230227
วิมานบ้านทุ่ง..... เหมือนในหนังเพลงมนต์รักลูกทุ่งนะคะคุณสุนทรวิทย์
17 เมษายน 2555 20:38 น. - comment id 1230236
ใช่แล้วครับคุณ โคลอน
17 เมษายน 2555 20:39 น. - comment id 1230237
จริงหรือครับคุณอนงค์นาง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
