มิสู้เป็นชาติภมรผึ้ง
หยดน้ำค้างกลั่นเกล็ดวางเม็ดนี้
ราวมณีร่วงหล่นจากบนสรวง
เร้าผกาเบ่งช่อลออพวง
รึงรัดหน่วงดวงใจไล้ภมร
คราภิรมย์สมสุขรุกมาเสพ กามเทพง้างกลิ่นประทินศร
จ่อฤดีหอมฟุ้งจรุงขจร
ผูกภมรไซ้กลีบบีบหัวใจ
สุดโศกเศร้าเคล้ากลัดประหวัดข้า
แสนใจเจ็บเหน็บระอาจะหาไหน
สันนิวาสสิเหน่หาภัทราใจ
ฤาบุญไซร้หน่ายน้อยจึ่งคอยครวญ
มิสู้เกิดเป็นชาติภมรผึ้ง
จักได้ถึงมาลาบุหงาสวน
หมายจะมอบรักแรกทุกแมกมวล
ทุกช่อล้วนบินพรอดกอดภิรมย์
ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ 23 ต.ค. 2556 16:41 น. - ID 147841 
1686
2
2
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
