โลกนี้...ที่ถูกลืม

ปีกฟ้า

ฟ้าฟากฟ้าคงเหลือฟ้าครอบคลุมอยู่
น้ำหนองน้ำตามคลองคูดูเกือบใส
ดินทรายดินก็เกือบสูญตระกลูไป
ไม้ต้นไม้เกือบไม่ให้หายใจกัน
ทุกทุกอย่างเกือบไม่มีบอกมีอยู่
เพียงให้รู้แค่ว่ามีไม่ใช่ฝัน
แต่เสียหายกลายไปไม่สำคัญ
คงดื้อรั้นไม่ใส่ใจไม่เหลียวแล
ก็จงอยู่ให้พอใจโลกใบนี้
กับสิ่งที่ถูกละเลยไม่แยแส
แต่วันใดหากหมองหม่นจนอ่อนแอ
เกิดพ่ายแพ้สิ่งแวดล้อมจนตรอมใจ
ก็จงอย่าว่ากล่าวไปโทษใครเขา
มันเหมือนเงาติดตามมาน่าหวั่นไหว
ทุกทุกอย่างเมื่อสร้างมาต้องรับไป
เก็บเอาไว้ความพอใจที่เคยมี...				
comments powered by Disqus
  • คนขี้สงสัย

    4 มกราคม 2544 23:10 น. - comment id 178

    ชอบมากเลยกลอนที่คุณปีกฟ้าแต่ง  ชอบชื่อปีกฟ้าจัง
  • เปลวดาว

    1 พฤษภาคม 2544 09:20 น. - comment id 1917

    อ่านแล้วรักโลกเลยค่ะ
  • tiki

    8 มกราคม 2548 13:47 น. - comment id 145866

    เห็นด้วยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน