อย่าไปเลยบางกอกบอกไม่เชื่อ จะขึ้นรถลงเรือให้สับสน ทั้งถนนหนทางช่างวกวน อีกผู้คนเบิกบานพล่านพรั่งพรู อยู่บ้านนาล่ากะปอมซ่อมปลาไหล หาเห็ดไคงมเทาเฝ้าขุนหมู วัดพระแก้วเจ้าพระยาอย่ามาดู เพราะพวกหนูต้องหลงดงน้ำครำ จะขึ้นรถใต้ดินกลัวดินทับ รถไฟฟ้ากลัวถูกปรับให้คนขำ อยู่บ้านนาชวนป้าปู่ดูหมอลำ ตำส้มตำใส่ปูนามากินกัน อย่าไปเลยบางกอกจะบอกให้ อยู่บ้านไร่ดีกว่าตามล่าฝัน ถูกเขาหลอกเข็ดขามตามไม่ทัน ต้องโศกศัลย์ซ่อนหน้าในป่าปูน คนกรุงเทพฯหน้าเนื้อเชื่อไม่ได้ ในหัวใจราคาค่าเป็นศูนย์ ไม่เคยคิดคำนึงถึงบุญคุณ มีแต่เพียงต้นทุนและกำไร
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 13 พ.ย. 2550 14:00 น. - ID 109562 
1403
9
0
13 พฤศจิกายน 2550 14:06 น. - comment id 787805
เข้ามาอ่านแบบเล่นๆแล้วคร้าบบบบ แต่ว่าเข้ามาแล้วอะน่ะป่าปูน จะถอยก็ถอยมะได้ด้วยก๊าบ สบายดีนะค่ะพี่ฤกษ์
13 พฤศจิกายน 2550 15:07 น. - comment id 787835
เฝ้าขุดปู่ดูนามาหลายฝน วิ่งซุกซนตามคันนาคราน้ำใส วิ่งเก็บหอยช้อนปลามาย่างไฟ แกงหน่อไม้ใส่ย่านางยังได้กิน ขุดจิ้งหรีดแกงอ่อมพร้อมใส่ผัก แม่ต้มฟักหม้อใหญ่ใคร่ถวิล ลาบปลาเคยทานกันเป็นอาจิณ แว่วเพลงพิณพ่อขับกล่อมหลับนอน อยากจะไปเที่ยวเมืองฟ้าที่น่าอยู่ แต่อ่านดูคำเตือนเหมือนสังหรณ์ ทำเด๋อด๋าป๋าเปิ่นไปใช่สะออน คงเป็นภาพตามหลอน...จึงย้อนตน.. ไม่ไปแล้วเมืองฟ้า อยู่ท้องนาบ้านนาไร่ไม่สับสน ญาติพี่น้องรักใคร่ใจอดทน.. เราทุกคนมีน้ำใจ...ไม่แห้งเลย.. ตกลงว่า..กรุงเทพนี่... ไม่มีอะไรดีสักอย่างเลยเนาะ.. ทั้งคน..และสถานที่เลยเนาะ..
13 พฤศจิกายน 2550 15:44 น. - comment id 787854
อย่าไปเลยบางกอก..จะบอกให้.. เพราะหัวใจ..ฉันแตกหัก..ลงที่นั่น.. มันรวดร้าว..ทุกครั้ง..ที่คิดถึงมัน.. เป็นความทรงจำ..ที่ทรมาน..จริง ๆ .. **** แจมมั่ง .. แจมมั่ง .. (กลอนดูมั่ว ๆ ไงไม่รุ๊..เราเนี่ย)
13 พฤศจิกายน 2550 17:18 น. - comment id 787925
อ้าว ทำปรือละ พันปรือไปไม่ด้ายบางกอก
13 พฤศจิกายน 2550 18:03 น. - comment id 787955
เมืองบางกอกบอกกันมาว่าโก้หรู อยากไปดูให้เห็นสักหนหนา ด้วยไม่เคยได้เยือนเลยสักครา อยากจะดูฝูงปลาพารากอน
13 พฤศจิกายน 2550 19:03 น. - comment id 788003
13 พฤศจิกายน 2550 23:12 น. - comment id 788132
อยากจะไปบางกอกกับบอกขัด เซ้งชะมัดงานนี้ที่สับสน ใจนั้นอยากจะไปให้กังวล แต่พอโดนเตือนตนทำไงดี
14 พฤศจิกายน 2550 07:56 น. - comment id 788194
ไปมาแล้วค่ะ ไม่ทันแล้ว
14 พฤศจิกายน 2550 10:11 น. - comment id 788248
เพิ่งกลับจากบางกอกค่ะเข็ดรถติดมากๆเลยค่ะคุณลุง นั่งรถจนเหนื่อยเลยอ่ะ
14 พฤศจิกายน 2550 12:00 น. - comment id 788305
ซ่อมปลาไหล ????????? งมเทา ?????????
14 พฤศจิกายน 2550 13:02 น. - comment id 788336
14 พฤศจิกายน 2550 14:44 น. - comment id 788399
คุณฤกษ์ "อย่าไปเลย บางกอก ขอบอกผ่าน น่ารำคาญ เห็นรถวิ่ง ยิ่งเวียนหัว น้องเป็นคน บางกอก บอกยังกลัว เลยขอตัว อยู่ดง พงป่าดอย กรุงเทพฯ ไม่ดีอย่างที่คิดหรอกค่ะ เหม็นควันรถ อากาศก็ไม่ดี ไปไหนรถก็ติด ขยะก็เยอะ คนเห็น แก้ตัวก็แยะ สู่ชนบทไม่ได้เลย อิอิ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
14 พฤศจิกายน 2550 16:57 น. - comment id 788462
อย่าไปเลยบางกอกเปลี่ยนเป็นอยากไปจังบางกอก....แทนได้ไหมคะ....และอยากบอกว่าอย่ามาเลยบ้านนอกในสามชายแดนใต้....เผลอแล้วไซร้หยุดหายใจ.
16 พฤศจิกายน 2550 13:36 น. - comment id 789451
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยม ครูรพี ท่านงง คำว่า ซ่อมปลาไหล กับ งมเทา ก็บอกได้ตามพื้นบ้านเขาหาปลาไหลวีธีหนึ่งคือซ่อมเอา เครื่องมือเป็นเหล็กก้านเท่านิ้วก้อยยาวกว่าสองศอกตรงปลายมีสองฉแกคล้ายซ่อม ไปหาแหล่งปลาไหลตามชายน้ำถ้าเห็นรูปลาก็จะเอาซ่อมเหล็กนี้ แทงลงไปในดินใกล้ ๆ รูลึกเข้าไปหน่อย แทงหลาย ๆ ครั้งถัดไปเรื่อย ๆ ถ้ามีตัวปลาปลายเหล็กก็จะแทงถูกตัวปลาคนแทงจะรู้สึกได้ด้วยความชำนาญก็กดทิ้งไว้แล้วขุดเอาตัวปลามากิน งมเทา ก็เป็นวิธีหากินอีกอย่างหนึ่ง เทา ก็คือ ตะใครน้ำเส้นบาง ๆ สีเขียวอยู่ในน้ำในท้องนาเราต้องงมช้อนเอามา ช้อนได้มาก ๆก็คล้ายเส้นไหมสีเขียวเล็ก ๆ รวม ๆ เข้าก็เป็นกอบเป็นกำใส่กระทงก็ได้ เอามา ยำกิน ใครเคยกินยำเทาแล้ว จะบอกว่า อร่อยดี อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
