....คำรักจากคืนหม่น.... จดจารถ้อยร้อยคำลำนำขาน อาจไม่หวานกินใจในอักษร ส่งถึงเธอเจอกันวันก่อนนอน ฝากบนหมอนใบนั้นหลับฝันดี อ้อมกอดดาวพราวฟ้าคงว้าเหว่ อยากกล่อมเห่เธอนอนผ่อนสุขี ท่ามกลางคืนเปลี่ยวเหงาเศร้าฤดี ยังคงมีหนึ่งใครส่งใจมา เบื้องหลังคืนดื่นดึกระลึกถึง เธอผู้ซึ่งอาทรวอนภาษา ส่งถึงใจได้รับสดับพา ตอบแทนว่ารักเธอเสมอใจ เธอเป็นใครไยหลบไม่พบหน้า รอสบตาเพียงเธอเพ้อฝันใฝ่ ส่งข้อความถามรักทักทายใจ ทำปลื้มใจจริงแท้แม่น่ามล คนเดียวดายหมายใจได้เคียงคู่ รอคอยอยู่เนานานพานหมองหม่น ฝากคำรักจากใจใครบางคน กลางคืนหม่นฟ้ามัวสลัวมอง.... ............................................ ถ่ายทอดรักจากทรวงดวงใจหนึ่ง ส่งตรงถึงทรามวัยใจห่วงหา ลึกสุดใจไขขานสื่อสารมา ผ่านภาษาต่ำต้อยร้อยรำพัน ความรู้สึกล้ำลึกจารึกจด ร้อยเรียงบทภาษาพาใฝ่ฝัน กลั่นถ้อยคำย้ำเตือนเหมือนจำนรรจ์ เพียงเสกสรรอักษรามาบรรยาย แม้นยากนักจักเอ่ยเฉลยถ้อย คำนับร้อยหมื่นพันสรรค์ความหมาย คงผิดเพี้ยนเวียนวนจนใจกาย เพียรเขียนร่ายแต่เปลือกเลือกหาคำ บทสรุปสุดท้ายหมายบ่งบอก ใช่ลวงหลอกเล่นมาภาษาย้ำ แทนจิตใจไร้เสียงสำเนียงคำ เพียงเพ้อพร่ำใจสั่งมาว่ารักเธอ... ....................................... ...ลิขิตรัก ละลายใจ.... เมื่อเธอวางอัตตาละลายแล้ว เธอคงแพร้วงดงามล้ำนักหนา จงรักฉันมั่นเดิมเริ่มกานดา ด้วยฉันหาใช่ใครคือใจเธอ ตัวตนฉันนั้นสมมุติดุจภาพวาด ฉันเติมสาดสีแสงแจ้งเสนอ ลิขิตเขียนเพียรเคล้าเฝ้ารักเธอ ส่งคำเพ้อมากมายละลายใจ เหตุเธอทุกข์รุกร้อนกัดกร่อนจิต เพราะยึดติดอัตตาพาหวั่นไหว บัดนี้แจ้งแห่งสัจจ์ปลงตัดใจ อย่าเปลี่ยนไปเกลียดชังนั่งอาวรณ์ ครั้นอัตตาพร่าผลาญสังหาญสิ้น ความรักรินจากใจอย่าได้ถอน นั่นคือรักรักแท้แท้อาทร นี่คือรักฉันสอนวอนบอกเธอ หากเธอมีรักนี้ไม่มีทุกข์ สงบสุขใสเย็นเช่นนั้นเสมอ วางตัวตนผลประโยชน์โกรธเกลียดเธอ แล้วจะเจอบางสิ่งนอนนิ่งนาน จิตใจว่างทุกอย่างดีมีอิสระ จงเลิกละยึดมั่นสร้างสรรค์สาน มุ่งสู่ธรรมล้ำค่าหาดวงมาน ซึ่งเบิกบานกลางใจในตัวเธอ อย่าให้ภาพลวงตามาปิดกั้น จงหาฉันทุกวันมั่นเสมอ ใช่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ใจละเมอ ฉันคือเธอจงรู้ดูดีดี เราเป็นหนึ่งเดียวกันตั้งวันแรก อย่าหลงแบกอาฆาตรบาดหมางหนี ฉันรักเธอจริงแท้แน่คนดี รักแบบที่ไร้เงื่อนไขไร้ตัวตน เมื่อเธอว่างปัญญาย่อมจ้าแจ่ม ฉันยิ้มแย้มทักทายตั้งหลายหน แต่เธอไปสนใจใครบางคน คนที่จนคนไม่หล่อพ่อไม่รวย เธอจึงทุกข์เพราะมายาพาใจหวั่น เป็นเช่นนั้นเป็นไปเป็นได้สวย รักฉันเถอะ ! รักฉันมั่นอำนวย ฟ้าจะช่วยเธอพ้นสิ้นมลทิน..... ................................................ ....ชลธีมีความรัก.... แว่วเสียงครวญชวนชมชลธี ล่องเรือผ่านนทีวจีขาน คุ้นสำเนียงเพียงยินถิ่นตระการ ดังใกล้บ้านของเราเฝ้าฟังคำ ท่องสายน้ำฉ่ำเย็นช่างเป็นสุข ค่ำคืนปลุกแสงดาวพราวชุ่มฉ่ำ เดือนในน้ำงามตาน่าจดจำ หิ่งห้อยทำคืนเหงาไม่เปล่าดาย เลียบริมฝั่งนั่งมองเหม่อท้องน้ำ ยังเก็บงำภาพสวยด้วยเฉิดฉาย เคยเที่ยวเล่นเย็นย่ำล้ำเพริศพราย เหม่อมองสายน้ำหลั่งครั้งเคยมา ใจสะเทือนเหมือนใครคนใกล้ถิ่น ยังหลั่งรินน้ำใจให้โหยหา ถึงบางใครในฝันจินตนา คงเหว่ว้าอ้างว้างพลางรอคอย น้ำใสเย็นเห็นแล้วแจวเรือผ่าน แสนสำราญชมแหล่งแสงหิ่งห้อย ใต้ลำพูดูชื่นคืนจันทร์ลอย คล้องเกี่ยวก้อยคนดีไมตรีกัน.... ................................................. .....แสวงธรรมจำจากจร.... จำใจพรากจากแล้วแก้วตาเอ๋ย มิรู้เลยจะกลับมาเพลาไหน ยีนตัวเก่าเสื้อยืดขาวก้าวเท้าไป กระเป๋าใบบนบ่าบ่ายหน้าเดิน ขุนเขาแห่งวิญญาณยากผ่านนัก สู้ด้วยรักด้วยใจไม่ห่างเหิน มุ่งสู่ธรรมล้ำค่าฝ่าเผชิญ เพียงก้าวเดินตามพระศาสดา มุ่งภูผาเลื่องลือชื่อเขาใหญ่ หนทางไกลสุดแลชะแง้หา ไม่ท้อถอยคอยสู้สู่สัจจา แม้นชีวาแลกได้เพื่อใฝ่ธรรม ก่อนสิ้นลมหายใจขอได้สู้ ให้โลกรู้ตัวเราเฝ้าก้าวย่ำ ทิ้งร่องรอยร้อยสู้ดังผู้นำ จารึกธรรมเกริกไกรให้ผองชน งานฌานใหญ่ไทยจัดฝึกหัดจิต ทั่วสารทิศต่างมาหาเหตุผล เกิดทำไมตายทำไมมองใจตน เพียงหลุดพ้นปัญหาน่าท้าทาย อย่าประมาทอนาถแท้แม่งามขำ ไล่คว้าคลำความมืดอืดอาดหลาย หลงกระแสแฟชั่นจนวันตาย จะอับอายตัวเองเล็งผิดทาง หมายชักชวนนวลน้องลองมาบ้าง หวั่นเกรงนางบอกเชยเดินเลยห่าง ยังเป็นสุขสนุกแท้เดินแต่ห้าง ปล่อยพี่ร้างไร้คู่อยู่เดียวดาย มาบุญครองคลองถมสีลมย่าน เมืองทองฯงานไบเทคไฮท์เทคหลาย ทั้งเซนทรัลพันธ์ทิพย์ทิปโก้พราย พาต้าขายของมากนักจตุจักรพราว ทั้งสยามฯเวอร์เทรดเดินเตร็ดเตร่ ชอบนั่งเหร่สวนลุมดูหนุ่มสาว ไนท์พลาซ่าบาร์เบียร์เพลียบางคราว คาราโอเกะยาวนั่งเฝ้าไมค์ มาจนเบื่อเหลือระอาเวลานี้ ท่องราตรีลายตาพาหลงใหล หลากแสงสีลีลาน่าหนักใจ เหลือทิ้งไว้ความเหงาว่างเปล่าทรวง หันหลังออกนอกกรุงมุ่งสู่ป่า ให้พฤกษาปลอบใจดั่งในสรวง อยู่ธรรมชาติอาจดีมีโชคดวง ได้ก้าวล่วงแดนธรรมล้ำโลกา ปล่อยชีวิตติดยึดอึดอัดวาง เดินตามทางแห่งตนพ้นกังขา ไปเพื่อสุขสนุกนักหากกลับมา มีเวลาจะมาเล่าให้เจ้าฟัง .............................................. ฝากเพลงแซวใครบางคน.....อย่าเศร้าอย่าเหงาอย่าทุกข์..... เพลงหัวใจฝังเพชร(ยิงไม่เข้า...ฮ่าๆๆๆๆ) พี่คนไม่หล่อ มาง้อคงเสียเวลา แม่สาวแห่งเมืองล้านนา อย่าหมิ่นคนจนบ้านไกล คนพเนจร วอนบอกพี่รักจากใจ มาขอปรับความเข้าใจ ทำไมน้องเมินหน้าหนี พี่คนไม่เท่ ว้าเหว่หัวใจทุกคราว หวังความเห็นใจจากสาว ชาวเมืองเชียงใหม่โสภี แง่งอนเรื่องใด ทรามวัยมาตัดไมตรี ทำหนุ่มเมืองราชบุรี ล้นปรี่ด้วยน้ำตานอง *เขาว่าสาวเหนือรักใครไม่เคยหลอกลวง ทำชายให้ต้องช้ำทรวง คำลวงใช่ไหมนวลน้อง พี่คนจริงใจ เพียงหมายหัวใจใฝ่ปอง ไม่เคยคิดแค่ทดลอง ไยน้องมาตัดสัมพันธ์ พี่ทนบากหน้า พ่อตาจะดุยอมทน ขอเพียงหัวใจน่ามล รักล้นเหมือนวันก่อนนั้น ถึงพี่คนโซ ไม่โก้เหมือนคนเธอฝัน เพียงแค่ภายนอกนงคราญ ใจนั้นฝังเพชรเลี่ยมทอง....
คีตากะ 30 พ.ย. 2550 13:24 น. - ID 110130 
2270
2
0
30 พฤศจิกายน 2550 16:04 น. - comment id 795065
แวะมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ ค่ะ... เป็นกำลังใจให้..ต่อไปนะคะ..
30 พฤศจิกายน 2550 16:14 น. - comment id 795070
ฝากคำวอนก่อนนินทราหาใครหนอ มาเฝ้ารอคำอ้อนก่อนนอนฝัน หลงจูบเงาเฝ้าครวญนวลรำพัน หลงฝากจันทร์หาสาวเขาอยู่ไหนอิอิ...ว่างจะตอบเมล์นะคะ พอดีพรุ่งนี้มีเรียนมะว่างเยย
30 พฤศจิกายน 2550 21:14 น. - comment id 795213
นี่ขนาดบอกว่าไม่หวานนะเนี่ยยยย...อ่านแล้วน้ำตาลขึ้นเลยค่ะ... แวะมาขอน้ำตาลค่ะ...
1 ธันวาคม 2550 17:39 น. - comment id 795510
แวะมาเยี่ยมครับ คุณ คีตากะ
2 ธันวาคม 2550 10:15 น. - comment id 795642
แล้วขนาดไหนจะเรียกว่าหวานเนี๊ย อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
