๏ นั่งอ่านกลอนตอนดึกไม่นึกเครียด อ่านละเลียดเลาะไล่ตามใจฉัน ไม่เคยเบื่อเมื่ออ่านเนิ่นนานวัน กลอนเหล่านั้นอ่านได้เขาให้ฟรี ทั้งกลอนเหงาเศร้าโศกบนโลกรัก กลอนอกหักใจสลายถูกหน่ายหนี กลอนชายป้อล้อสาวเรื่องราวคดี กลอนสุขีพรประเสริฐวันเกิดใคร กลอนถนัดปรัชญาแสนสามารถ กลอนพิลาศคำศัพท์ปราชญ์จับใส่ กลอนแต้มศิลป์จินตนาการละลานวิไล กลอนสอนใจรู้แจ้งกลอนแห่งธรรม ช่างล้นหลากมากมายหากหมายแจง ทุกหลักแหล่งส่งเข้าจวบเช้าค่ำ ฉันสนใจทุกขณะอ่านประจำ คิดวางคำลอกเลียนเพื่อเขียนกลอน อยากรู้จักนักกลอนเพราะอ่อนหัด เผื่อจับพลัดจับพลูได้ครูสอน เคยแต่เขียนเพี้ยนหลักขาดวรรคตอน เป็นละอ่อนแนวกวีปราศที่มา หากวันใดได้เขียนดุจเรียนคล่อง อยากขอลองสักครั้งเพราะกังขา ถ้ามีคนทนอ่านยามผ่านตา เขาซึ้งค่าฉันไหมหรือไม่เลย ? ๚ะ๛
อัลมิตรา 31 ม.ค. 2551 22:41 น. - ID 112185 
2318
8
0
1 กุมภาพันธ์ 2551 05:21 น. - comment id 817835
ขนาดออกตัวว่าฝีมือยังไม่เก่งนะคะ...แต่งได้ดีขณะนี้....ยี่ยมค่ะ....
1 กุมภาพันธ์ 2551 06:37 น. - comment id 817852
อิอิ อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัลมิตรตรา เช้านี้ใจรื่นรมย์ กลอนรื่นเริ่ง ก็เปนเช้าที่สดชื่นอีกวันนะครับ อิอิ
1 กุมภาพันธ์ 2551 08:39 น. - comment id 817895
สวัสดีครับ.... ถ้าขนาดนี้บอกว่ายังไม่คล่องก็ไม่ทราบจะ เรียกว่าอะไรแล้วครับคุณอัลมิตรา...
1 กุมภาพันธ์ 2551 09:13 น. - comment id 817908
บ้างอารมณ์อ่อนไหวละไมจิต แนวเขียนคิดคำเพราะเสนาะหู บ้างหนักแน่นแก่นคิดพินิจดู แนวกลอนอยู่ข้างผู้ใหญ่ค่อนใจเย็น บ้างเด็กแนวแซวสนุก..อยู่ทุกเมื่อ มุขเหลือเฟือสุขใจยามได้เห็น บ้างอ่อนไหวซึมเศร้าทุกเช้าเย็น ใจลำเค็ญจึงกำหนดเป็นบทกลอน หลากแนวคิด..หลายแนวคำ..ที่กำหนด ต่างจิตจดสื่อสลักเป็นอักษร ได้รู้เรียนเขียนอ่านในบ้านกลอน ปรับกลกลอน..อ่อนไซร้..ให้พัฒนา เป็นส่วนหนึ่งของหน้าใหม่หัดเขียน โดยมีครูอาจารย์แบบครูพักลักจำ หลายท่านเช่นกันในบ้านกลอนแห่งนี้ ครับ...สำหรับพี่อัล..ถ้าจะว่ามือใหม่ ก็อาจจะใหม่..เมื่อห้าปีที่แล้ว...นะครับ..
1 กุมภาพันธ์ 2551 10:04 น. - comment id 817932
สวัสดีครับคุณอิม ขออนุญาตเรียกคุณอิมนะครับ... ...ขอบอกว่าน้ำคำที่จดจารเป็นสร้อยอักษรของคุณอิมน่ะ... ไม่ธรรมดาหรอกนะครับ... ไม่ธรรมดาทั้งนัยยะและรหัสที่ซ่อนไว้ระหว่างบรรทัด ข้าน้อยขอคารวะครับผม
1 กุมภาพันธ์ 2551 11:13 น. - comment id 817952
อันคารมคมกลอนสะท้อนจิต ผลผลิตจากใจหรือไม่หนอ ทั้งสุขทุกข์หวนเศร้าเคล้าพะนอ น่าหัวร่อเรื่องราวกล่าวเป็นกลอน ใครมีสุขชื่นสุขไม่ทุกข์ร้าย ก็มั่นหมายมุ่งมั่นกลั่นอักษร ถึงความสุขทุกคราวกล่าวเป็นตอน เงาสะท้อนสุขสมอารมณ์ตน ใครมีทุกข์ขุกเข็ญเห็นเศร้าหมอง ก็ร้อยกรองกลั่นทุกข์ที่สับสน เป็นบทกลอนสะท้อนให้ย้อนยล คือตัวตนแท้จริงสิงกวี คือสิ่งอันล้ำลึกบันทึกคน แม้นผ่านพ้นกาลกัปป์ลับหลีกลี้ แต่บทกลอนสะท้อนผลชนโลกีย์ ค่าคงมีไม่ลับไปกับกาล...
1 กุมภาพันธ์ 2551 13:51 น. - comment id 818017
ข้าฯ..อารมณ์..ขมขึง..จึงเขียนกลอน ด้วยชื่นชม..ชื่นชม ครับผม
1 กุมภาพันธ์ 2551 14:05 น. - comment id 818023
หน้าส่วนตัว
บางอารมณ์บางบทกลอน
แอบซุกซ่อนแฝงนัยให้ค้นหา
ทุกผู้ล้วนปุถุชนคนธรรมดา
ที่ต่างมาจารจดร้อยบทกวี
ถ้าอัลมิตราอ่อนหัด แล้วเราจะไม่เป็นแค่เศษธุลีรึ
1 กุมภาพันธ์ 2551 16:59 น. - comment id 818072
สวัสดีค่ะ คุณอิม (อัลมิตรา) ดอกบัวมาอ่านยามว่างเว้นจากงาน อ่านไปหัดเขียนไปได้บ้างไม่ได้บ้าง ประมาณว่าครูภักดิ์ลักจำเอาค่ะ ถูกบ้างผิดบ้าง บางวรรคบางตอน ก็ไปตามอารมณ์อยากเขียนไปเรื่อยๆ แต่ที่แน่ๆดอกบัวได้มากกว่าเสียค่ะ เขียนภาษาอักษร ภาษาไทยตอนเรียน ได้แค่สามเองค่ะไม่เคยได้สี่สักครั้ง รู้งี้ดอกบัวน่าจะหัดเขียนกลอนตั้งแต่ยัง เด็กๆก็ดีสิค่ะเนี่ย คงจะได้สี่กับเขาบ้างแหล่ะค่ะ อิ อิ อิ เขียนคำลึกอ่านแล้วให้วาบหวาม เขียนนิยามแต่งกลอนอ่อนภาษา ไมลึกซึ้งเน้นคำจำนรรจา ที่วางมาระดับเซียนมิเรียนใคร ให้มีความสุขค่ะคุณอิม
1 กุมภาพันธ์ 2551 17:02 น. - comment id 818073
อ่านแล้วพูดได้รำเดียว จะบ้าตาย
แก้วประเสริฐ.
1 กุมภาพันธ์ 2551 17:03 น. - comment id 818074
1 กุมภาพันธ์ 2551 20:22 น. - comment id 818143
บทกลอนมีมากมายหลากหลายอารมณ์...บางครั้งก็ อ่านเพลินเลยค่ะ... แวะมาอ่านค่ะ..สบายดีนะคะ...
1 กุมภาพันธ์ 2551 20:24 น. - comment id 818145
เขียนได้เพราะครับ แม้บางคำจะยังตะขิดตะขวงอยู่บ้าง แต่โดยรวมผ่านครับ
1 กุมภาพันธ์ 2551 20:40 น. - comment id 818153
ซึ้งเจ้าค่ะ เหมือนครูอักษรคนนึง ทั้ถ่ายทอดความรู้จากตัวหนังสือ
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:15 น. - comment id 818184
ถ้างั้นอินสวนก็แค่อยู่ระดับปฐมวัยแน่เลยครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 09:30 น. - comment id 818340
จุ๊จี๊ด...จุ๊จี๊ด... หนูอีกตัวก็อยากเป็นนักกลอนคร้าบ
3 กุมภาพันธ์ 2551 10:32 น. - comment id 818822
แต่ละคนอาจมีเวลาว่างในจังหวะชีวิตไม่เหมือนกัน ซึ่งในแต่ละคนก็จัดการเวลาว่างของตน อาจจะไม่เลือกใช้วิธีเดียวกัน ยอมรับว่ากลอนชุดนี้เป็นกลอนที่ไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่ เป็นการเขียนกลอนแบบฉับพลัน โดยที่ไม่ได้กำหนดพล็อตเรื่องไว้ก่อน อ่านกลอน อ่าน แล้วก็ อ่าน ... ทุกวี่ ทุกวัน เก็บเกี่ยวสิ่งที่มีสาระบ้าง บางทีก็เลือกที่จะไม่เอาสาระมาถมชีวิตนัก เรื่อยเปื่อยตามเรื่อง ในเน็ตนี่ .. กลอนอ่านได้ฟรี ไม่มีการเก็บค่าใช้จ่ายใด ๆ ครั้นพอคิดเขียนบ้าง ก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าจะมีใครอ่านกลอนเราแล้วคิดเหมือนเรา ? ความสำคัญในกลอนของเราจะมีไหมหนอ ? เหมือนเขียนทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ เหมือนเปล่าดาย .. เหมือนเศษใบไม้ที่กองเต็มพื้นลาน หรือเปล่า ? ................................................................................................................... คุณSalukphin .. อัลมิตราเอาแน่เอานอนไม่ได้ค่ะ ยังไม่มีมาตรฐานที่ดี บางครั้งงานก็เกิดจากความไม่ตั้งใจเท่าที่ควร ราวกับว่าใช้เวลาให้หมด ๆ ไป ค่ะ คุณน้ำ .. ฝนตกนะ ตั้งแต่เมื่อคืน บรรยากาศดีชะมัด อัลมิตรามีเสบียงตุนไว้แยะ วันนี้คงไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน สักพักคงคว้าหนังสือสักเล่มแล้วเข้าห้องนอนอ่านล่ะ คุณvictoriasecret .. จริง ๆ นะ ใคร ๆ ก็เขียนกลอนได้หากอยากเขียน ใคร ๆ ก็สามารถทำอาหารได้ เป็นเชฟมือหนึ่งระดับโลกได้หากอยากทำ แต่สำหรับอัลมิตราแล้ว แค่อยากเขียนกลอนเป็นนิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ คุณอรุณสุข .. คงแล้วแต่อารมณ์จะพรมพร่าง หลากหนทางในสิทธิ์หากคิดเขียน บทกลอนมีมากมายหากใคร่เรียน ถ้าไม่เพี้ยนเสียก่อนกลอนคงงาม คุณเดียวดาย .. สวัสดีค่ะ ในแต่ละบรรทัดแต่ละวรรคที่เขียน เป็นความรู้สึกที่อยากถ่ายทอด ซึ่งก็แล้วแต่ว่า จะคิดสรรหยิบอักษรตัวใดมาแทนคำอธิบาย ซึ่งบางครั้งก็ได้ผล บางครั้งก็ไม่ได้ผล ค่ะ คุณ บนข.. ศาสตร์แห่งศิลป์ถิ่นไทยคือไทแท้ ผ่านยุคแปรผ่านสมัยเหมือนใจมั่น มวลร้อยกรองปราชญ์ดำริห์ย่อมนิรันดร์ มิแบ่งชั้นวรรณะใด...หัวใจกวี คุณปางสีฝุ่น .. อารมณ์นานา ภาษาพาไป ทุกอย่างเป็นไป ด้วยใจเสรี คุณกุ้งก้ามกราม .. จริง ๆ แล้วอัลมิตราหวังเพียงแค่เขียนได้นิด ๆ หน่อย ๆ น่ะ คุณสามารถเช็คงานได้เลย บางชิ้นงานเขียนแบบที่ว่า "อย่าเอาอย่าง" เลยนะ คุณดอกบัว .. ตอนเรียน อัลมิตราไม่ค่อยสนใจวิชาภาษาไทยมากนัก แต่อัลมิตราชอบดูหนังจักร ๆ วงศ์ ๆ นี่ก็ดูเรื่องสังข์ทองช่องเจ็ด ชอบการขับร้อยกรอง ชอบการขับเสภา มาชอบเอาตอนที่เรียนจบแล้ว ตอนเรียนดันชอบแต่เล่น เล่นทั้งวัน .. เหมือนกับอัลมิตราชดเชยช่วงนั้นค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. แหม ใครกันแน่ ที่บอกว่า จะบ้าตาย .. เล่นฉกรูปไปเขียนซะ คุณกุหลาบขาว .. อัลมิตราสบายดีค่ะ เริ่มต้นเดือนแห่งความรักด้วยความชุ่มฉ่ำฝน เดือนนี้มีเทศกาลตรุษจีนด้วย แถมวันทำงานมีเพียงไม่กี่วัน แฮปปี้ตั้งแต่ตอนฉีกปฏิทินแล้วล่ะ คุณชินเดช .. ขอบคุณค่ะ ที่ให้คำวิเคราะห์มา ซาบซึ้งใจค่ะ คุณยาแก้ปวด .. ทุกคนเป็นครูค่ะ เพราะทุกคนวางอักษรไว้บนที่สาธารณะ หลายต่อหลายคนเข้ามาอ่าน ต่างก็เก็บเกี่ยวในสิ่งที่ตนคิดว่าเอาไปใช้ประโยชน์ได้ เท่าที่ทราบ มีเด็กนักเรียนหลายคนที่เข้ามาศึกษาหาความรู้จากที่นี่ ดังนั้นหากจะบอกได้ว่า ทุกคนมีความสามารถทั้งนั้น :) และทุกคนต่างก็ปรารถนาดีต่อผู้อ่าน ค่ะ คุณอินสวน .. ชั้นเดียวกับอัลมิตราเลย นะนั่น คุณกวีปกรณ์ .. ได้ดูมั๊ย การ์ตูนอิเมชั่นเรื่องนี้
4 กุมภาพันธ์ 2551 10:27 น. - comment id 819234
ขอบคุณ... ที่บอกว่ายังเป็นเพื่อน ขอบคุณ..มิตรภาพในโลกใบนี้ ขอบคุณ.. ที่มาทักทายกัน ..... ขอบคุณจริงจริง
4 กุมภาพันธ์ 2551 21:52 น. - comment id 819556
รู้มั๊ย..นักคณิตศาสตร์ อัลมิตราเรียนเกี่ยวกับคณิตศาสตร์มาน้อยมาก ในช่วงมัธยมต้น ก็เรียนวิชาเอกเน้นทางอังกฤษและพละ แต่ก็จับพลับจับพลูมาเรียนชั้นอุดมศึกษา แขนงวิชาเกี่ยวพันกับตัวเลขจนได้ หนำซ้ำเลขฐานสองยังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปเสียแล้ว เคยคิดตอนเด็กอยู่เหมือนกันนะว่า ทำไมต้องจ่ายเงินกันด้วย x บาท ทอน y บาท ควักเงินสดจ่ายดื้อ ๆ ไปเลย ไม่ต้องคิดค้นวิธีซับซ้อนถอดสมการให้เวียนเฮด แต่ในที่สุด เมื่อผ่านช่วงชีวิตหนึ่งก็พบว่า สมการ เป็นสิ่งที่วนเวียนกับชีวิตประจำวัน โดยที่เราเองอาจไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำไป :) เช่นกันกับการเขียนกลอน การบอกเล่าอะไรสักอย่าง ก็สามารถบอกเล่าตรง ๆ ได้ แต่ก็มาประดิษฐ์คิดฉันทลักษณ์กันให้วิจิตรพิศดารเสียนี่ ช่างน่าอัศจรรย์แท้กับความคิด นาน ๆ มาที เหมือนได้เจอเพื่อนที่คุ้นเคย .. อัลมิตราเลยจ้อซะแยะเลย อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
