แว่วเสียงเพลงพลิ้วแผ่วแนวหวานรื่น ยามค่ำคืนคราดาวพราวประดับ นภาพร่างแพรวพรายประกายระยับ ความมืดจับวับวาวด้วยดาวน้อย ดอกราตรีคลี่บานรัตติกาลล่วง ขาวเด่นดวงไกลตาเกินคว้าสอย ครั้นต้องลมพรมรวงร่วงหลุดลอย ดอกน้อยน้อยเกลื่อนตาบนหญ้างาม หอมเจ้าเอยเคยคุ้นกรุ่นกลิ่นเจ้า ท่ามแสงเงาดาราฟ้าอร่าม หอมเอยยังฝังใจในทุกยาม เกินหักห้ามคิดถึงหนึ่งคนนั้น โอ้ยามนี้นิทราหรือว่าตื่น ได้กลิ่นชื่นโชยไปหรือไม่นั่น ดอกราตรีร่วงพื้นทุกคืนวัน กลัวถูกปันรักขาดสวาสดิ์วาย จนดึกดื่นดวงดาวยังพราวพร่าง ดูกระจ่างเย็นตานภาฉาย หอมรำเพยเคยชื่นมิคืนคลาย ขอเจ้าชายคนนั้นหลับฝันดี .
ปราณรวี 22 เม.ย. 2551 01:39 น. - ID 114426 
8729
8
0
22 เมษายน 2551 02:55 น. - comment id 841546
หวัดดีครับ...คุณปราณฯ แวะมาอ่านกลอนตอนดึกครับ มาลงกลอนตอน ตี1 กว่าๆ สงสัยนอนไม่หลับเหมือนผมสิครับ จนดึกดื่นคืนคล้อยยังคอยห่วง ถึงพุ่มพวงดวงใจที่ใฝ่หา เจ้ารำเพยเคยถนอมกล่อมนิทรา ขอแก้วตาพี่นั้นฝันดี..... เห็นคุณปราณฯ ให้เจ้าชายคนนั้นหลับฝันดีเลย เอาแบบมั่ง คงไม่สงวนลิขสิทธ์นะครับ....
22 เมษายน 2551 03:00 น. - comment id 841547
กลิ่นดอกฟ้า ราตรี ครานี้ลับ ดาราดับ อับแสง สิ้นแรงไข เหมือนบ่วงรัก หักร้าง ต้องห่างไกล ล่องลอยไป ไขว่คว้า มามิทัน กลิ่นดอกฟ้า ราตรี ครานี้ร่วง ดาราดวง ล่วงใหล บนใจฉัน เหมือนบ่วงรัก ปักย้อน ป้อนคืนกัน ยั่งยืนวัน ผันมา มิลาไกล กลิ่นดอกฟ้า ราตรี ครานี้หรือ หอมติดมือ ถือมั่น มิหวั่นไหว หากบ่วงรัก จักสั้น ในวันใด คือหัวใจ ไร้ลม ตรอมตรมตาม
22 เมษายน 2551 07:10 น. - comment id 841589
สวัสดียามเช้าค่ะ คุณปราณ เล่นเอาเคลิ้มไปเลยนะคะ ทั้งกลอนที่ไพเราะ อ่อนหวาน และเพลงที่ไพเราะไม่แพ้กันเลยค่ะ ได้กลิ่นดอกราตรีลอยมาตามสายลมซะนี่
22 เมษายน 2551 07:52 น. - comment id 841605
สวัสดีค่ะคุณปราณรวี ช..แวะมารับกลิ่นหอมของดอกราตรีค่ะ
22 เมษายน 2551 08:59 น. - comment id 841630
ราตรีนี้ดารานภาพร่าง หอมมิส่างจายหายสายลมหวล ในห้องน้อยคอยรักจักอบอวล นิ่มเนื้อนวลนิทราสุขภิรมย์
22 เมษายน 2551 09:33 น. - comment id 841653
หวาน โรแมนติก อ่านแล้วเคลิ้มมมทักทายค่ะ พี่ ป. หอบความคิดถึงมาให้หลายๆถุง
22 เมษายน 2551 09:45 น. - comment id 841660
จะว่าอะไรไหม ถ้าขอสมัครเป็นเจ้าหญิงอีกคน.. :)
22 เมษายน 2551 10:04 น. - comment id 841668
แวะมาสุดดมดอกราตรียามสาย กลิ่นหอมหายไปแล้วสิหนอ
22 เมษายน 2551 10:47 น. - comment id 841689
หน้าส่วนตัว
คุณปราณรวี....
หน้าที่พักมีต้นแก้วใหญ่อยู่สองต้น ออกดอกเป็นประจำ หอมไม้แพ้ดอกราตรีเลย...
22 เมษายน 2551 10:47 น. - comment id 841690
เป็นกลอนที่สวยงามมากครับ
22 เมษายน 2551 11:29 น. - comment id 841698
ได้เป็นเจ้าชายของบางใครคงอิ่มเอมหัวใจไม่น้อย แหละยิ่งบางใครเขียนบทกวีหวานให้เช่นนี้คงยิ่งอิ่มเอมใจเหลือประมาณ... บทกวีไพเราะครับ แวะมาสวัสดี
22 เมษายน 2551 11:32 น. - comment id 841700
สวัสดีค่ะ คุณ ป. รูปสวย กลอนหวาน เพลงยังซึ้งอีกแน่ะ ^^
22 เมษายน 2551 12:06 น. - comment id 841708
แก้วประเสริฐ.
22 เมษายน 2551 13:26 น. - comment id 841736
แวะมาหอมแก้ม ป.....ให้หายคิดถึง
........สบายดีนะจ๊ะ
22 เมษายน 2551 19:57 น. - comment id 841829
ชอบค่ะชอบ
22 เมษายน 2551 20:00 น. - comment id 841831
หวัดดี ป.ปลาตาปรือ อารมณ์กลอนออกหวานนะงวดนี้ แต่พลังน้อยกว่าชุด ในคำนึง กับ ฤๅหลีกพ้น ไปนิดนึง แค่เส้นยาแดงเท่านั้น เอ..สงสัยนะว่า กลอนชุดนี้ เริ่มต้นด้วยวรรค "ขอเจ้าชายคนนั้นหลับฝันดี" หรือเปล่าไม่รู้ แล้วที่เหลือจึงตามมา บอกหน่อยซิ อยากรู้ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ
22 เมษายน 2551 20:38 น. - comment id 841853
ดอกราตรีที่รัตติกาลอันมืดมิด แสงดาวเพียงน้อยนิดฤาพอเห็น ต่อให้แสงแจ่มสว่างอย่างแสงเพ็ญ ก็ไม่ดูขาวเด่นเช่นแสงไฟ ถ้าแสงไฟส่องจริงคงกวนตา พลอยเห็นฟ้าไม่พร่างพราวดาวสุกไสว คงมีแต่กลิ่นที่หอมย้อมเย็นใจ ไม่ว่ามีแสงหรือไม่ในรัตติกาล ดอดราตรีเฉกคนดีในที่ลับ ไร้คนนบคำนับขับขานไข แต่ความดียังคงดีดีเรื่อยไป รับรู้ได้ด้วยใจใช่ด้วยตา *********************** แวะมาอ่าน ผ่านมาแซว อ่านแล้วมาเป็นเพื่อนกัน
22 เมษายน 2551 22:08 น. - comment id 841882
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆด้วยคนค่ะ คุณปราณรวี
23 เมษายน 2551 10:05 น. - comment id 841938
สวัสดีค่ะคุณป.
23 เมษายน 2551 10:05 น. - comment id 841939
ตอบดอกราตรี๑ คุณแจ๊คกี้...หลับไปตื่นนึงแล้วต่างหากคะ ลังเลว่าจะลงกลอนเลยดีหรือไม่ เลยลงเอาซะดึกเลย แต่ดีนะคะเป็นช่วงดอกราตรีกำลังกลิ่นแรง โชยไป ได้ไกลค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
23 เมษายน 2551 10:08 น. - comment id 841940
อะโห...ฉิวเฉียด...เวลาเดียวกันเด๊ะ
ยังไงตอบให้เลยนะค้า อิอิ จารออ่าน
23 เมษายน 2551 10:14 น. - comment id 841943
ต้องนั่งห่างๆ น่ะค่ะ ใกล้นักกลิ่นจะแรงจน ปวดหัวเลยค่ะ กลิ่นเดียวกะดอกแก้ว บ้าน ป ตัดทิ้งไปต้นนึง เวลาดอกดกๆ นี่ขาวไปทั้งต้น แต่กลิ่นไม่ไหว เลยตัดทิ้งไปเลยค่ะ แนะนำ ให้ปลูกไกลๆ บ้านหน่อย
ดีน๊ายังมียุงมานั่งดมเป็นเพื่อน..ไม่เหงา อิอิ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
23 เมษายน 2551 10:27 น. - comment id 841947
สวัสดีค่าคุณปราณรวี ความจริงอยากจะสารภาพตรงๆว่าไม่รู้จักคุณหรอก แต่เห็นนามปากกาเพราะดีเลยมาเม้นให้น่ะ กลิ่นอบอวลลอยลมไกลพาใจหวั่น เขาจะฝันถึงเราบ้างไหมหนา ดอกไม้เอ๋ยขอจงนำรักศรัทธา ในใจข้าส่งหาเขาทุกค่ำคืน ว่างๆก็แวะไปเม้นตอบให้ด้วยนะคะ แต่งไม่ดีเหมือนคุณหรอก อ่านแล้วอย่า งง นะ
23 เมษายน 2551 16:24 น. - comment id 842056
23 เมษายน 2551 18:58 น. - comment id 842091
เพื่อนเราแต่งได้หวานทราบซึ่ง มอบให้ใครพิเศษปะเนี้ย อิจฉาจัง
23 เมษายน 2551 21:13 น. - comment id 842138
ถ้ามีคนคิดถึงและห่วงใยปานนี้ ป่านนี้เจ้าชายคนนั้นคงหลับฝันหวานทุกคืนแล้วล่ะ อิจฉาเจ้าชายคนนั้นจังนิไม่น่าเชื่อ ป.ป้าก็หวานแหววเหมือนกันนิ
25 เมษายน 2551 00:05 น. - comment id 842718
25 เมษายน 2551 09:46 น. - comment id 842811
อ้าว...ใครหรอคะคุณปราณรวี แหม จำผิดคนป่าวคะเนี่ย เพิ่งแต่งกลอนได้ไม่กี่วันมีแต่คนจำผิด ว้า.....แย่จัง คิดว่าหนูเป็นใครล่ะนั่น คุณปราณรวี
26 เมษายน 2551 08:31 น. - comment id 843074
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
