หยาดน้ำฟ้าจากฟ้า มาดิน รินร่ำรินรวยริน สู่พื้น พร่างพรายพร่างดั่งพิณ เมฆส่ง กรีดดีดแผ่นดินฟื้น ผลิแย้มชีวา กบเขียดระงมร่ำร้อง ท้องนา เพลงค่ำคืนตื่นตา พี่น้อง หากินอยู่พึ่งพา ธรรมชาติ เพียงแค่พออิ่มท้อง อิ่มแล้วเฮ็ดงาน แปรดินแห้งล่าแล้ง กันดาร ผลิกถิ่นดินอิสาน สืบสร้าง ทองคำแห่งดินดาน บ้านเกิด แลกเศษเงินเพียงจ้าง ค่าไว้ชาวนา จนจนทนท่นท้น อดทน ปนป่นหนอนี่คน บ่นอู้ กี่ฟ้ากี่ดินฝน ชำระ กี่ชาติยังต้องกู้ ดอกเบี้ยบานใบ ธกส.บ่นท่องไว้ จดจำ ธรณีกันแสงนำ แนะหนี้ กำหนดพฤติกรรม เชื้อชาติ เวียนกลับนับหนี้นี้ สืบไว้หลานเหลน *************************
เทพระวี 13 ก.พ. 2553 13:00 น. - ID 133012 
1600
2
0
13 กุมภาพันธ์ 2553 14:12 น. - comment id 1099216
ชีวิตพอเพียง อยู่กับธรรมชาติ เอาใจช่วยค่ะ...
13 กุมภาพันธ์ 2553 18:29 น. - comment id 1099256
อืมมม..คนลำบากไม่พ้นคนยากจน ชาวไร่ชาวนา..เหนื่อยอยู่แล้ว..ล้าหนักเข้าไปอีก... ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า...หากไม่มีชาวนาเหล่านั้น...คำว่า " ข้าวยากหมากแพง " ...คงเปรียบได้น้อยกว่าความเป็นจริง... คารวะและเคารพ..เกษตรกรของชาติทุกท่านค่ะ......
14 กุมภาพันธ์ 2553 09:34 น. - comment id 1099449
ร้อนมากๆค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2553 08:58 น. - comment id 1099502
กี่ฟ้า กี่ฝน ก็ ยังจนเช่นเดิม ชีวิต กระดูกสันหลังของชาติ..ตอนนี้เหลือแต่โครงกระดูก จริงๆ นะแหละ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
