.๏ เธอเล่าความโศกศัลย์หวังฉันรู้ ทุกเป็นอยู่เฝ้ารำพันเผื่อฉันเห็น หนึ่งชีวิตวุ่นวายหลายประเด็น ตัวอย่างเช่นเรื่อง "เขา" เธอเล่ามา ทุกทุกวันข้อความเขาตามส่ง คล้ายเจาะจงเอาใจใส่เสน่หา "คิดถึงมากฝากเพลงบรรเลงมา" "ร่ายบทกลอนอ้อนหาคราคำนึง" ช่างลึกล้ำ-ล้ำลึก-เกินนึกคิด เขาปกปิดภูมิลำเนายากเข้าถึง แต่เธอเผยชัดแจ้งหลักแหล่งตรึง แตกต่างซึ่งอุปนิสัยในตัวตน ฟังเธอเล่าเรื่องราวพอเข้าใจ แต่คงไม่สืบเลศหาเหตุผล เขาจะจริงใจไหมหรือใส่กล ? ป่วยการค้นต้นตอข้อเท็จจริง ยังคงฟังเรื่อยเรื่อยไม่เมื่อยหู เพียงรับรู้เรื่องยุ่งปราศสุงสิง ไม่เคยขัดสักช่วงหรือท้วงติง เงียบงันยิ่งประหนึ่งซาบซึ้งใจ เขาคนนั้น .. ฉันไกลไม่ข้องเกี่ยว พอวกเหลียวเหตุการณ์พาลสงสัย จริงหรือที่ถ้อยความพร่ำเพ้อนัย เขามอบให้จากจิตคิดเพียงเธอ ๚ะ๛ เกริ่นเรื่อง : ทุกถ้อยอักษรที่เลือกหยิบมาประสมจนกลายเป็นกลอนชุดนี้ เกิดจากการกลั่นความคิดหลังจากได้รับฟังคำปรึกษาจากคนหนึ่ง เธอ .. ผู้ซึ่งอัลมิตราไม่สามารถเอ่ยปากบอกได้ว่า คุ้นเคยมาแต่นาน เขา .. ผู้ซึ่งอัลมิตรายิ่งไม่อาจขัดต่อข้อตกลงเผยตัวตนได้ว่า คือใคร จากการที่ถูกวางตำแหน่งให้เป็น "ที่ปรึกษา" มันเป็นสภาพที่ทำให้อัลมิตรากลืนไม่เข้าคายไม่ออก น้ำท่วมปาก จึงได้แต่นั่งนิ่ง รับฟังไปเรื่อย ๆ ไม่กล้าแม้แต่กระทั่งออกความคิดเห็น ล้นทะลักกับความรู้สึก จนต้องเขียนกลอนระบายออกมาบ้าง อย่างน้อย อัลมิตราก็พบข้อสรุปที่ตนเองต้องยอมรับอย่างศิโรราบ เพราะที่นี่คือ "โลกอินเตอร์เน็ต" สถานที่ซึ่งประกอบไปด้วยจริง/เท็จ เช่นเดียวกับโลกจริงที่อัลมิตรายืนเหยียบอยู่ทุกวี่ทุกวัน . สุดท้ายกับคำว่า "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า"
อัลมิตรา 31 พ.ค. 2553 20:17 น. - ID 135036 
1822
17
0
31 พฤษภาคม 2553 20:23 น. - comment id 1130917
นั่นสิคะ บางครั้งก็น่าสงสัย เขาหลอกลวงดวงจิต หรือเธอ...คิดไปเอง ติดตาม มาอ่านงานคุณอิมค่ะ
31 พฤษภาคม 2553 20:24 น. - comment id 1130920
วะ ฮา ฮา ได้ที่ ๑ ด้วยยยยยย
31 พฤษภาคม 2553 20:29 น. - comment id 1130924
มาฟังคำบอกกล่าว ครับโลกออนไลน์ก็แบบนี้แหละครับ มาเป็นอีกกำลังใจครับ
31 พฤษภาคม 2553 20:31 น. - comment id 1130926
อยากฟังจังค่ะ
31 พฤษภาคม 2553 21:42 น. - comment id 1130948
ใช่เลยค่ะความจริงหรือไม่จริง ห่างกันเพียงเส้นบางๆกั้น อ่ะ...เอา"กำลังใจ"มาฝากหนึ่งชาม ใครอยากกินอีก ยกมือขึ้น
เดี๋ยวแว่บเอามาฝาก555+
31 พฤษภาคม 2553 23:40 น. - comment id 1130972
สวัสดีคะ คุณอัลมิตรา อ่าน "กลอน"คุณทีไร...ไม่เคยผิดหวังสักกะหน คุณใช้ "คำ" ได้ smooth มาก Gemini58 อ่านทีไร...เป็นปลื้มทุกที You are still my #1 fan! :) คะ
1 มิถุนายน 2553 01:08 น. - comment id 1130982
สวัสดีค่ะ แซมเป็นอีกคนค่ะ ที่ชอบอ่านกลอน ของคุณ อัลมิตรา แซมห่างหายจากการเขียนกลอนไปนาน พอมาเขียนใหม่อีกครั้งรู้สึกติดขัดในการใช้คำ ถ่านไฟเก่าค่อยๆคุกรุ่นขึ้นมาแล้วค่ะ ขอบคุณที่คุณอัลมิตรา เขียนผลงานดีๆ มาแบ่งปัน....มิตรภาพออนไลน์บางครั้งแซมว่าเหมือนซื้อเสื้อผ้าออนไลน์ ฟิตมั่ง ไม่ฟิตมั่ง แต่เท่าที่ทราบ การได้เข้ามาอ่านกลอนที่นี่ช่วยให้แซมมีความสุขค่ะแซม
1 มิถุนายน 2553 01:30 น. - comment id 1130983
ฉันชอบฟังทุกครั้งที่เธอเล่า ฉันนั่งเหงาทุกวันฝันเสมอ ฉันคร่ำครวญหวนคิดสนิทเธอ ฉันคงเพ้อคนเดียวไม่เกี่ยวใคร ใครจะมาห้ามได้ ว่าแต่ว่า ฟังหูไว้หูก็แล้วกัน
1 มิถุนายน 2553 03:26 น. - comment id 1130985
ความรักในโลกเน็ต ไม่ว่าจะเป็นรักแบบไหน ต้องใช้เวลาดูใจกันไปนานๆค่ะ วันหนึ่งอาจได้รู้จักกันจริงๆ อาจจะดีกว่าหรือแย่กว่าที่เราคาดหวังไว้ก็ได้ ถ้าเราทำใจไว้ว่าไม่มีใครหรืออะไรจะได้ดังใจทุกอย่าง คงมีความสุขได้ในระดับหนึ่ง อนงค์นางชอบบ้านนี้เพราะมีความสุขกับการเขียนกลอนไปตามอารมณ์ที่อยากเขียน อาจจะสุขบ้าง เศร้าบ้าง โต้เถียง ทะเลาะกันบ้าง เป็นปกติธรรมดา เดี๋ยวดีกัน โกรธกัน รักกัน เกลียดกัน มันเป็นสีสันของชีวิต แต่ดีตรงที่มีเพื่อนเข้ามาคุยกับเรา ให้กำลังใจกันบ้าง ตักเตือนแนะนำกันบ้าง หลากหลายความคิดและต่างมุมมอง ทำให้เราได้มอง โลกกว้างขึ้นค่ะ เรื่องของหัวใจในบ้านกลอนนั้น ตอนนี้กลับมองว่่ารักแบบเพื่อนดีที่สุด ไม่คิดครอบครอง ชีวิตทุกวันนี้ เพราะการครอบครอง เลยทำให้มีภาระมากมายแบบดิ้นไม่หลุด
1 มิถุนายน 2553 07:57 น. - comment id 1131015
คุณมินตรา .. ถ้าคิดจากสมองซีกซ้าย คงคิดว่า เขาหลอกลวง แต่กลับกัน หากคิดจากสมองซีกขวา ก็จะพบว่า ที่แท้ คิดไปเอง ค่ะ คุณZiler .. อย่างไรก็ตาม อัลมิตราก็ยังเชื่อว่า พอจะหลงเหลือความสวยงามอยู่บ้างค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. :) อัลมิตรา อยากหรือไม่อยาก ก็ต้องเป็นผู้รับฟัง คุณหนูสน .. ค่ะ ก็ต้องให้กำลังใจเธอมาก ๆ คุณGemini58 .. คำว่าผิดหวัง อย่าเพิ่งเก็บทิ้งไปนะคะ เผื่อว่าวันใดวันหนึ่งอาจจะได้ใช้ค่ะ :) คุณcicoda .. ค่ะ เหมือนเสื้อผ้าที่หาซื้อมา ซึ่งบางทีเราเข้าใจว่า เสื้อตัวนั้นมีเพียงตัวเดียวในโลก หากแต่บังเอิญ เมื่อพบใครอื่นสวมเสื้อผ้าแบบนั้นเช่นกัน คุณฤกษ์ .. ฟังครึ่งหู แล้ว ไม่ไว้เลย ไม่ดีกว่าเหรอ ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเลื่อนไหลนะ เออนี่ ไปทำบุญใหญ่มา งกแฮะ ไม่ยักจะฝากบุญมาให้สักกะติ๊ด มิน่าล่ะ คลาดแคล้วกันตลอด คุณอนงค์นาง .. อืมม รู้หน้าไม่รู้ใจ รู้เพียงอักษรก็ไม่รู้ใจ นี่อัลมิตราก็ต้องถามตัวเองเสมอ ๆ ว่า ที่จริงแล้ว อัลมิตรารู้ใจตัวเองกี่มากน้อยแค่ไหน ไม่กล้าตอบ.. เหมือนกับโจทย์ที่จะต้องให้วาดรูปใบหน้าของตัวเอง ทั้งที่เห็นหน้าตัวเองหลายสิบปี ซึ่งน่าจะคุ้นมาก.. กลับวาดไม่ได้ .. วาดแล้วดันไม่เหมือน .. วาดแล้วเอาไปถามคนอื่น คนอื่นกลับมองว่า ไม่ใช่เสียอีก แต่ถ้ามีคนอื่นมาเป็นแบบให้วาด กลับวาดได้ วาดเหมือน ทั้งที่คนเป็นแบบคงจัดท่าทางหน้าตาดีที่สุด เพื่อให้ภาพที่ออกมาเป็นไปอย่างสวยงาม โดยที่จริงแล้ว ความเป็นตัวตนของคนอื่นนั้นไม่อาจรู้ได้ ค่ะ
1 มิถุนายน 2553 08:02 น. - comment id 1131016
ยากษัยเส้นช่วยได้..ระบายแล้วโล่ง.. สมุนไพรไทยเชียวนา.. :)
1 มิถุนายน 2553 09:06 น. - comment id 1131028
เธอเขาเราใคร ที่ไหนเล่า เรื่องเก่าเก่าสับสนคนหน้าใหม่ จะข้องเกี่ยวเธอฉันมันใคร รอยยิ้มยังอุ่นใจ ในทุกครา
1 มิถุนายน 2553 09:26 น. - comment id 1131041
การฟัง ในลักษณะเพื่อ ให้คนที่อัดอั้นระบาย ถือเป็นกุศลอย่างหนึ่ง การฟังเพือ ให้คำปรึกษา บางทีผู้ให้คำปรึกษา ก็ ลำบากใจในคำแนะนำ อย่างมากคือ ปลอบ.. ..คนทุกข์ เมื่อมีคำปลอบใจ จากใครสักคนที่ไว้วางใจ..นั่นแหละคือคำที่มีค่า..
1 มิถุนายน 2553 10:38 น. - comment id 1131070
มีใครคนหนึ่งพูดไว้เสมอ..ว่า รักอย่างมีสติ อินเตอร์เน็ต โลก cyber ถ้าเราคิดว่าก็แค่ช่องทางการสื่อสารทางหนึ่ง อยู่กับว่าคุณจะอยู่กับความเป็นจริงหรืออยู่ในความฝันในโลกอินเตอร์เน็ตอย่างเดียว
1 มิถุนายน 2553 12:02 น. - comment id 1131108
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่มีข้อคิดดี ๆ นะครับ
1 มิถุนายน 2553 12:34 น. - comment id 1131127
1 มิถุนายน 2553 13:06 น. - comment id 1131144
คุณกุ้งหนามแดง .. อืมม ได้ระบายอารมณ์ออกบ้าง ก็โล่งนะ ไม่งั้น อึดอัดตายชัก หลวงน้า .. เหมือนเปิดหนังสืออ่าน แล้วค้นพบว่า นี่มันเรื่องใกล้ตัวมาก หนำซ้ำ บุคคลที่โลดแล่นในหนังสือนั้น ดันกลายเป็นบุคคลที่เคยคุ้นเคยอีกด้วย ท้ายสุด เป็นเพราะ ตัวเรากระโดดเข้าไปในโลกหนังสือเองหรือเปล่า ต้องเบรคตัวเอง เอี๊ยด พอย้อนกลับไปมองใหม่ โอ้ .. ตัวละครซ้ำซาก ที่แท้ มายา นั่นเองค่ะ คุณกิ่งโศก .. ใช่แล้ว เมื่อคนทุกข์ ต้องการใครสักคนปลอบประโลม เมื่อได้รับการปลอบประโลม ก็จะรู้สึกดีต่อผู้นั้น รู้สึกไว้วางใจ รู้สึกไม่เดียวดาย แต่ก็ต้องไม่ลืมว่า สุดท้ายแล้ว คนนั้นเมื่อถึงเวลาก็ไป ดังนั้น หากเกิดความเปลี่ยนแปลงใด ๆ ก็จะต้องรับรู้โดยดีว่า มันเป็นธรรมชาติ นะ คุณมวลภมร .. อัลมิตรา เคยเชื่อ เคยไม่เชื่อ เคยเชื่อ เคยไม่เชื่อ สลับกันไปมา จนตอนนี้ ไม่รู้จะเอายังไงความคิดนั้นดี สุริยันต์ .. เป็นเรื่องที่ให้แง่คิดสำหรับอัลมิตราเช่นกัน สิ่งที่ผ่านมา ถือเป็นครูได้หมด คุณก้าวที่กล้า .. แค่อ่านยังเศร้า แล้วหัวใจคนที่เขียนล่ะ ...
1 มิถุนายน 2553 13:42 น. - comment id 1131166
ไม่ไหวจะเคลียร์เหมือนกันค่ะ เลือกจะนั่งฟังอย่างเดียวค่ะ โนคอมเมนท์
1 มิถุนายน 2553 15:10 น. - comment id 1131212
มากเล่า เมานาน คิดถึงจัง สบายดีนะ
1 มิถุนายน 2553 15:16 น. - comment id 1131213
1 มิถุนายน 2553 21:00 น. - comment id 1131285
คุณเฌอมาลย์ .. ตอนนั้น อาจจะจุก อยู่ ก็ได้นะ ปะป๋า .. คิดถึงเหมือนกันค่ะ วันก่อนเจ้าของสวน ฝากทุบ 3 ปุ๊ก อ่ะ .. และชวนให้ไปเก็บลองกองอีก คุณโคลอน.. :)
2 มิถุนายน 2553 09:02 น. - comment id 1131368
วิทเอาท์คอมเมนต์
2 มิถุนายน 2553 12:52 น. - comment id 1131415
คุณวิทย์ สักนิดก็ยังดี นะ
2 มิถุนายน 2553 17:26 น. - comment id 1131673
แวะมาให้กำลังใจที่ปรึกษาของเธอเขาครับ แหะๆ
2 มิถุนายน 2553 18:57 น. - comment id 1131704
หน้าส่วนตัว
.
.
.
.
ใครจะเป็นไงก็ช่างเขา แต่เราต้อง แน่วแน่ และหนักแน่น ต่อใจตัวเองนะคะ
มาเป็นกำลังใจให้คะ..อากาศก็ร้อนใจเราต้อง ร่มๆ ไว้นะคะ
ปล.. กลอนเพราะมากเลยคะ ใช้คำได้งดงามมากๆเลย
2 มิถุนายน 2553 20:14 น. - comment id 1131736
ศิษย์น้อง .. แทบแย่เหมือนกันนะ ที่ปรึกษาคนนี้ คุณผู้หญิงมือสอง .. เรียกฝน ฝนก็มาทันใด ค่ะ
2 มิถุนายน 2553 22:39 น. - comment id 1131766
เครียดมากกาแฟแก้วพี่
3 มิถุนายน 2553 07:10 น. - comment id 1131834
คุณนิค .. แบบนี้ต้องก๋วยจั๊บสักชามแล้วล่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
