บันทึกนี้...เขียนถึงแม่

แก้ว กลางไพร

   
          ขอบันทึกจารึกเขียนถึงแม่
          ลูกอ่อนแอเกินกว่ามาแก้ไข
          อยากจะเก็บความช้ำนี้ที่หัวใจ
          สุดหวั่นไหวเกินจะรับกับเหตุการณ์
 
  
                                         อยากจะบอกกับแม่พ่อให้รับรู้
                                         แต่คิดดูท่านคงเศร้าเราสงสาร
                                        จึงต้องเก็บความหงอยเหงาเศร้าดวงมาลย์
                                        แม้ร้าวรานเพียงใดใจต้องทน

          ต้องฝืนยิ้มเริงร่าหน้าตาชื่น
          ความขมขื่นเก็บไว้ใจหมองหม่น
         อยากจะบอดแม่เหลือเกินลูกทุกข์ทน
         แต่อับจนคำบอกเล่าเราไม่มี

                                      ขอเพียงแต่แม่รับรู้ว่าลูกสุข
                                     เก็บความทุกข์ไว้ในดวงใจนี้
                                     แม้อ่อนแอเกินจะรับกับชีวี
                                    ควรหรือที่บอกแม่เราให้เศร้าใจ
				
comments powered by Disqus
  • คนกรุงศรี ฯ

    27 มิถุนายน 2553 13:30 น. - comment id 1141482

    มีความทุกข์อะไรบอกพ่อแม่ได้ช่วยได้ท่านก็จะช่วย นอกจากยืมเงิน  พ่อแม่ผมนะ
  • แก้ว กลางไพร

    27 มิถุนายน 2553 13:35 น. - comment id 1141483

    อยากจะบอกกับแม่พ่อให้รับรู้
    
        แต่คิดดูท่านคงเศร้าเราหวั่นไหว
    
        จึงต้องเก็บความหงอยเหงาเศร้าหัวใจ
    
        กักเก็บไว้แม้สะอื้นต้องฝืนทน
  • แก้ว กลางไพร

    27 มิถุนายน 2553 13:38 น. - comment id 1141484

                      ลูกรับรู้ความรักแทัของแม่นี้
    
                      ชั่วชีวีมิยอมให้ใครข่มเหง
    
                      บริสุทธิ์รักแท้แม่เราเอง
    
                      แต่หวั่นเกรงไม่กล้าบอกตรอกย้ำทรวง
    
  • กู้ภัยครับ

    27 มิถุนายน 2553 14:14 น. - comment id 1141488

    ผมว่า เราโต เกินกว่า ที่แม่ของเรา จะมาแบกรับภาระนะ 
    ให้ท่านพักผ่อนดีกว่าครับ ท่านเหนื่อยมามากแล้ว
    (ความคิดส่วนตัวผมนะ)
    คิดไม่ตรงกกับ ท่าน ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
    29.gif29.gif29.gif36.gif36.gif36.gif
  • แก้ว กลางไพร

    27 มิถุนายน 2553 14:15 น. - comment id 1141489

    ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ
  • แก้วประภัสสร

    27 มิถุนายน 2553 20:41 น. - comment id 1141528

    แก้วฯจะชอบโทรคุยกับแม่
    แต่เป็นเรื่องสนุกๆ ให้แม่สบายใจ
    อยากให้ท่านมีความสุขและเสียงหัวเราะ
    
    แต่หลายครั้ง แม่ก็รับฟังและช่วยแก้ปัญหา
    ให้ลูกได้ดีที่สุดเลยนะคะ
    
    
    46.gif36.gif16.gif
  • กิ่งโศก

    27 มิถุนายน 2553 21:01 น. - comment id 1141540

    มือแม่ ที่เอื้อมจับบ่าลูกไว้ มันคือความอบอุ่นอบ่างยิ่งครับ
  • ทางแสงดาว

    27 มิถุนายน 2553 22:43 น. - comment id 1141569

    ++มุมมองของความเป็นลูก...ไม่ต้องการให้
    
    แม่เป็นทุกข์กับเหตุไร?
    
    ++ในมุมมองของแม่.....สิ่งที่ลูกทุกข์ถ้า...
    
    เป็นไปได้แม่ขอรับสิ่งนั้นแทน....
    
    
    สิ่งที่ข้าเจ้าคิดนะ.....
  • คนเมืองน้ำ

    28 มิถุนายน 2553 09:12 น. - comment id 1141665

    มาชื่นชมบทกลอนค่ะ 
    
    คนเดินดิน
    
    29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน