แม่ แม่คนนี้ มีค่า อย่าสงสัย วินิจฉัย ไม่หมด จดอักษร มหาสมุทร สุดขอบฟ้า ค่ามารดร เขียนเป็นกลอน อ่อนล้า หาใดปาน พระคุณแม่ แท้จริง แสนยิ่งใหญ่ ภูเขาไฟ อันใดเปรียบ มิเทียบท่าน จากฝ่าเท้า เท่าหอย คอยเท่าจาน ทุกเหตุการณ์ ผ่านร้อนหนาว เลี้ยงเรามา ลูกทั้งหลาย ชายหญิง ไม่ทิ้งแม่ ต้องดูแล แก้ไข ไม่บ่นว่า ลูกอยู่ช่วย ป่วยไข้ ไปเยียวยา ต้องรักษา หาหมอ รอดูใจ ปรนนิบัต พัดวี ดีกับแม่ พูดจาแท้ แน่นอน หวานอ่อนไหว กิริยา ท่าที ดีเรื่อยไป ต้องพูดให้ ไพเราะ เสนาะจริง อย่าพูดจา มาตะคอก ออกเกรี้ยวกราด อย่าตะวาด ฟาดฟัน อันต่ำยิ่ง อย่าเบื่อหน่าย คล้ายแม่ แก่เกินลิง อย่าติติง สิ่งที่ ไม่ดีงาม จงรักแม่ แลดู อยู่ตลอด แม่สุดยอม กอดสวรรค์ อันล้นหลาม กตัญญู รู้คุณ บุญติดตาม อย่ามองข้าม ความดี ที่(ลูก)ต้องทำ ฮัจยีสมศักดิ์ บุญมาเลิศ ชมรมนักกลอนบึงกุ่มวรรณศิลป์ 64 หมู่ 1 ซอยบุญมาเลิศ ถนนเสรีไทย 9 แขวงคลองกุ่ม เขตบึงกุ่ม กรุงเทพฯ 10240 โทร 083 0191951
ฮัจยีสมศักดิ์1 7 ส.ค. 2553 21:57 น. - ID 136216 
1983
3
0
7 สิงหาคม 2553 22:52 น. - comment id 1150355
แต่...ตวาดนะคะไม่ใช่ ตะวาด.....
8 สิงหาคม 2553 10:02 น. - comment id 1150394
กลอนให้ความหมายดี ลูกทั้งหลายได้อ่านคงดีไม่น้อย...
25 ตุลาคม 2553 22:24 น. - comment id 1164013
ขอบคุณครับคุณ คุณโอ้ละหนที่เข้ามาแก้คำผิดให้นะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
