เหงา ไม่มีเรา สองคน บนทางฝัน ไม่มีใคร เกี่ยวก้อย เคียงข้างกัน ผ่านคืนวัน โดดเดี่ยว เพียงลำพัง หนาว เจ็บรวดร้าว ทรวงใน ใจหมดหวัง ดุจน้ำแข็ง เกาะกิน สิ้นพลัง อยู่ริมฝั่ง ธารชีวิน แทบสิ้นใจ คิดถึง เฝ้าคำนึง เรื่องราว คราวสดใส แม้ตอนนี้ เจ็บร้าว เศร้าทรวงใน น้ำตาไหล อาบแก้ม แต้มดวงตา หวัง ใจคงยัง หลงคอย ด้วยห่วงหา สักวันหนึ่ง คนนั้น ผันกลับมา ปรารถนา เพียงหนึ่ง จึงเฝ้ารอ ฝัน จะมีกัน เคียงข้าง บ้างไหมหนอ บนถนน ของใจ ไปถักทอ ร่วมกันก่อ สร้างฝัน ให้มันจริง
หิ่งห้อยน้อยใจ 20 ม.ค. 2554 15:43 น. - ID 138847 
1144
2
0
20 มกราคม 2554 17:46 น. - comment id 1180575
ชอบๆๆๆ
20 มกราคม 2554 21:50 น. - comment id 1180737
ฟังแล้วเศร้าครับ
21 มกราคม 2554 02:38 น. - comment id 1180748
.ใคร......... เขาที่ไหนหลงคอยให้ความหวัง ขอได้โปรดกลับคืนสู่รัง คนอยู่หลังรักอยู่มิรู้ลืม... .............
29 มกราคม 2554 12:08 น. - comment id 1182234
สวัสดีเจ้า คุณหมอกระป๋อง : ขอบคุณเจ้า คุณเอื้องคำ : ชีวิตจริงมีเศร้า - มีสุขเสมอเจ้า คุณสุรศรี : เขา เหลือเพียงเงา ในใจ ให้ได้เห็น นับจากนี้ ต่อไป จะกลายเป็น ดั่งเช่นคน ไม่เคย รู้จักกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
