สุริยันต์ จันทราทิตย์

6 เมษายน 2554 15:34 น. - comment id 1170960

ผมชอบการอ่านหนังสือเป็นที่สุดครับ
เปิดโลกกว้างทางจินตนาการดี
ที่สำคัญช่วยป้องกันโรคความจำเสื่อมได้ด้วยนะ

กู้ภัย

3 เมษายน 2554 07:21 น. - comment id 1189453

คุณได้ สิทะธิการจองนั้นเดี๋ยวนี้

ดอกไม้ ใบหญ้า

3 เมษายน 2554 10:00 น. - comment id 1189468

คุณกิตติกานต์...ค่ะ

ดอกไม้ ใบหญ้า

เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน

ถึงการศึกษาไม่สูง..

ไม่ได้เรียนจบดั่งที่ใจวาดหวังไว้

ทำให้อ่านหนังสือไม่คล่อง

ต้องสะกดไปที่ละตัวอย่างช้าๆ


ชอบนั่งอ่านหนังสือเงียบๆ

แล้วทำความเข้าใจกับมัน

บางครั้งอ่านแล้วอ่านอีก

เพราะกลัวว่า..

รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ

ของผู้แต่งที่ตั้งใจเรียบเรียง

และรวบรวมให้คนรักการอ่าน

จะหล่นหาย..จึงตั้งใจอ่าน

ทุกวรรค ทุกตอน และทำความเข้าใจ

กว่าจะจบไปได้สักเล่ม..

ดอกไม้ใบหญ้าใช้เวลาอยู่เป็นปีๆ

พยายามศึกษาให้ละเอียด..

เพราะความที่เรามีความรู้น้อย

กลายเป็นส่วนด้อยของตัวเราเอง

จึงอ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายรอบ

มันเลยช้ากว่า..คนที่เรียนสูงๆ

แต่ไม่อายที่จะหยิบมาอ่าน...

ค่อยๆสะกดไปทีละคำ ทีละประโยค


จะได้เก็บเกี่ยวสิ่งที่ผู้เขียน..

บรรจงถ่ายทอดไว้ให้มีคุณค่าสูงสุดค่ะ

สมดั่งที่ผู้เขียนได้ใช้หัวใจถ่ายทอดไว้

เป็นงานเขียน

คนรักการอ่านจึงใช้หัวใจในการอ่าน..

หนังสือธรรมดากลายเป็นหนังสือที่ทรงคุณค่า

เพราะทั้งผู้รักงานเขียนและรักการอ่านมองเห็นคุณค่าไปในทางเดียวกัน

ขอบคุณนะค่ะ..

บทความของคุณกิตติกานต์

ให้อะไรหลายอย่างในชีวิต..

หลังจากที่เข้าไปอ่านงานของคุณ

และจะอ่านงานของคุณไปตลอดนะค่ะ

กิตติกานต์

3 เมษายน 2554 20:40 น. - comment id 1189508

มาแล้วค่ะ...
ขออภัยนะคะที่เพิ่งลงเนื้อหา

กิตติกานต์

3 เมษายน 2554 20:41 น. - comment id 1189509

ขอบคุณคุณกู้ภัย และ คุณดอกไม้ใบหญ้าค่ะ

กิตติกานต์

3 เมษายน 2554 21:28 น. - comment id 1189519

คุณดอกไม้ใบหญ้า..
พอมีเวลาก็กลับมาอ่านเม้นท์ของคุณอย่างตั้งใจ...ขอบคุณที่สนใจมาอ่านงานเขียนของกิตติกานต์ค่ะ...
ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณสามารถอ่าน สามารถทำในสิ่งที่วาดหวังได้สำเร็จ...
และได้พบแต่สิ่งที่ดีดีในชีวิตนะคะ

วศร

3 เมษายน 2554 21:37 น. - comment id 1189525

มาอ่านกลอนได้แล้ว  เขียนดีและเห็นด้วยคับ

ลูกเงาะขี้เหร่

4 เมษายน 2554 00:08 น. - comment id 1189532

กลับมาแล้ว 
พ่อแม่คือครูคนแรกนะครับ ที่สอนให้เรารู้จักอักษรไทย ก ข 555

แก้วประเสริฐ

4 เมษายน 2554 01:06 น. - comment id 1189535

  รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
เพียรใฝ่หาสะสมบ่มสนอง
เกิดปัญญาเสริมสร้างพลางไตร่ตรอง
ย่อมสมานสมองเพริศพริ้งอิงเฉิดไกล.

         แก้วประเสริฐ.

คอนพูทน

4 เมษายน 2554 11:18 น. - comment id 1189546

ดีนักรักอ่าน
ขอบคุณมากมาย..

สุขอย่าได้สร่าง

อินสวน

5 เมษายน 2554 08:39 น. - comment id 1189572

สวัสดีครับ...ผมชอบอ่านมากครับแต่ตอนนี้สายตามีปัญหาแล้วครับช่วยด้วย

กุลาบขาว

4 เมษายน 2554 16:32 น. - comment id 1189630

เห็นด้วยกับการรักการอ่านค่ะ...

วุ้นเส้น

5 เมษายน 2554 16:11 น. - comment id 1189763

คุณวศร>>ขอบคุณค่ะ 

ลูกเงาะขี้เหร่ >>พ่อแม่คือคนสำคัญที่สุดค่ะ ในการปลูกฝัง การสร้างพื้นฐานดีดีให้กับเรา 


คุณแก้วประเสริฐ>> ขอบคุณค่ะ
คุณคอนพูทน >> เช่นกันค่ะ สุขอย่าได้สร่าง


คุณกุหลาบขาว>> เรามาช่วยกันให้เด็กๆรักการอ่านนะคะ 
คุณอินสวน >> กำลังมีความรักเลยทำให้ตาบอดใช่มั๊ยคะ  อิอิ 

หน่อยจ้า

15 มิถุนายน 2555 11:20 น. - comment id 1235906

ขอเอา กลอนทำป้ายส่งเสริมการอ่านหน่อยนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ

Namwan

16 สิงหาคม 2555 11:38 น. - comment id 1242461

ขอบคุณค่ะ

นัด

3 กันยายน 2555 19:15 น. - comment id 1243945

นนท์

1 มกราคม 2556 18:19 น. - comment id 1253154

เยี่ยมมากครับบทกลอน..ชอบมาก

เจนนี่

3 มกราคม 2556 10:42 น. - comment id 1253225

เป็นกลอนที่ให้แง่คิดที่ดีมาก