๐ ทั้งรู้ดี..มีสิทธ์..เพียงคิดถึง ยังคงซึ้ง..ตรึงใน..หทัยมั่น หวังรอยหนุน..บุญสร้าง..ครั้งปางบรรพ์ มาคล้องขวัญ..หนึ่งนาง..ไว้ข้างกาย ๐ แม้นบุญนี้..มีบ้าง..แต่ปางก่อน บุญจงย้อน..คืนเยือน..อย่าเลือนหาย ปักดวงแด..แน่นอน..มิคลอนคลาย จวบวันตาย..หมายซึ้ง..ด้วยหนึ่งนาง ๐ เธอคือยูง..สูงกว่า..จะคว้าได้ เพียงชื่นใจ..ในฝัน..ยังหวั่นหมาง แค่สัมพันธ์..ฉันเพื่อน..ยังเลือนลาง ยังคงวาง..นางแอบ..ไว้แนบทรวง ๐ ตราบสิ้นหล้า..ฟ้าสวรรค์..มหรรณพ ตราบสิ้นภพ..จบแถน..สิ้นแดนสรวง ตราบสุริยัน..จันทรา..ลับลาดวง ผูกพันพ่วง..ห่วงหา..หนึ่งนารี ๐ โปรดจงจำ..ใส่ใจ..ไว้เสมอ มอบให้เธอ..ทุกอย่าง..แม้ร่างนี้ ยินดีน้อม..ยอมตัด..เพื่อบัดพลี ใช้ชีวี..ถมทาง..ให้นางเดิน...(อักษรารำพัน) ๐ คำกรองมอบปลอบขวัญในวันโศก วันที่โลกร้าวร้างเพราะห่างเหิน คนเคยรู้ใจกันมาผันเมิน เศร้านั้นเกินเสกสรรถ้อยบรรยาย ๐ จึงค่อยคลายเหน็บหนาวเมื่อคราวร้าง ความหมองหมางมัวหม่นก็พ้นหาย กลางลมหนาวพัดโหมเข้าโลมกาย คำพี่ชายเอื้ออุ่นละมุนทรวง ๐ แม้ล่วงวันผันผ่านความหวานซึ้ง กลับยิ่งตรึงรั้งให้หัวใจหวง ด้วยพจีร้อยงามเนื้อความปวง นั้นคล้ายหน่วงเหนี่ยวสิ้นทั้งวิญญาณ ๐ หากเพรงบุญพี่สร้างเอาวางไว้ วอนเทพไท้ขีดวงรอบสงสาร เอาอุบัติวัฏฏะเป็นสะพาน เพื่อข้ามผ่านคั่นขวางร่วมทางเดียว ๐ ขอมือใครกุมกักพิทักษ์นุช คอยยื้อยุดพ้นวิบากอันกรากเกรี้ยว เอาความรักสมัครสมานเข้าสานเกลียว แล้วยึดเหนี่ยวผูกพันนิรันดร์ไป ๐ แม้ลิขิตเพรงกรรมกระหน่ำท้น ให้ชีวิตปลิดป่นจนดับขัย จะเคียงพี่แนบข้างไม่ห่างไกล ยอมสิ้นใจทอดร่างกลางมรรคา ๐ รอเพรงบุญหนุนภพให้สบพ้อง ผูกพันสองสายสวาทปรารถนา ด้วยดวงจิตยึดมั่นในสัญญา ตราบชั่วฟ้าดินสลายไม่คลายคลอน.. (วลีลักษณา) ๐ ยินเพรงกาล..หวานล้ำ..ในคำพจน์ เพียงมธุรส..ปลอบใจ..ที่ไหวอ่อน ปลอบขวัญห้วง-อุรา-คราร้าวรอน และลดทอน..ความเศร้า..ให้เบาบาง ๐ ความรวดร้าว..คราวจาก..ก็พรากสิ้น รอยถวิล..ตรึงอยู่..มิรู้สร่าง ที่ลำบาก..ยากเข็ญ..พอเห็นทาง ประกายแห่ง..แสงสว่าง..นำทางเดิน ๐ จากที่เคย..ท้อแท้..กลับแน่แน่ว เสียงกระซิบ..วิบแว่ว..เพียงแผ่วเผิน ก็เพียงพอ..ชักนำ..ให้ดำเนิน แม้เผชิญ..พลัดพราก..วิบากกรรม ๐ หากบุญญา..พารัก..สลักให้ สมดั่งใจ..ใฝ่เฝ้า..ในเช้าค่ำ ความรวดร้าว..คราวเจ็บ..เคยเก็บ-จำ ที่ครอบงำ..กลางมาน..ก็รานไป ๐ หมายนวลเรียง..เคียงขวัญ..ประหวั่นจิต ด้วยรู้แจ้ง..แห่งฤทธิ์..พิสมัย ยามรักจาก..พรากพลัด..ยากตัดใจ ต้องคร่ำครวญ..หวลไห้..อาลัยนุช ๐ เพราะเพรงกาล..ขานสู่..จึงรู้ว่า ปรารถนา..ในจินต์..มิสิ้นสุด ยังหมายปอง..สองมือ..ยังยื้อยุด หมายรั้งฉุด..รักไว้..มิให้กลาย ๐ คำกรองมอบ..ปลอบขวัญ..ในวันนี้ ทุกทุกถ้อย..ร้อยวลี..มีความหมาย ปลุกปลอบห้วง..ดวงฤดี..ของพี่ชาย ผ่อนความเศร้า..เหงากาย..ให้คลายลง... (อักษรารำพัน)
victoriasecret 11 พ.ค. 2554 23:59 น. - ID 140185 
1694
2
0
12 พฤษภาคม 2554 09:50 น. - comment id 1189817
กลอนรัก หวานแท น้าแจ๊ค...และทักทายคุณวลีฯด้วยครับ
12 พฤษภาคม 2554 09:28 น. - comment id 1189949
มาทักทายและมาอ่านงานเพราะๆครับพี่
12 พฤษภาคม 2554 04:21 น. - comment id 1193205
มาชื่นชมงานงาม
12 พฤษภาคม 2554 00:28 น. - comment id 1193210
นี่ยัยอ้วน.. ใจคอจะเอาที่หนึ่งไว้คนเดียวเลยเหรอยะ.. ถมคูให้หมูคลาน กะ ขุดคลองให้น้องลอย ต้องรอน้าเมาก่อนแหละ ตอนนี้กลอนรักย่ะ
12 พฤษภาคม 2554 00:05 น. - comment id 1193475
อ้า ไหนบอกจะถมดินให้หมูคลาน ขุดคลองให้หมูลอยไง ไงๆนะเนี่ย กลับจากปราณที่ไร กลอนรักหวานฉ่ำ แบบ...ตาร้อนๆ อิอิ
15 พฤษภาคม 2554 12:49 น. - comment id 1194160
พี่แจ็คกี้ใช้นามปากกาอักษรารำพันด้วยใช่มั้ยครับ กลอนนี้เหมือนเพลงยาวโบราณหวานมากๆชอบครับ
16 พฤษภาคม 2554 15:21 น. - comment id 1194229
คุณ ฤกษ์ฯ ขอบคุณมากครับ..
16 พฤษภาคม 2554 15:22 น. - comment id 1194230
หวัดดีน้องอาร์ตี้.. สบายดีนะ..ที่บ้านกลอนเป็นงัยบ้าง พี่ไม่ได้ เข้าไปนานแล้ว ยังเหมือนเดิมนะ..
16 พฤษภาคม 2554 15:24 น. - comment id 1194231
ปู่กิ่งฯ วันนี้มาคนเดียวนะ เอาย่าไปปล่อยไว้ที่ไหนล่ะ อิอิ
16 พฤษภาคม 2554 15:26 น. - comment id 1194232
น้องสุริยันต์..ฯ นอกจาก วิคตอเรียซิเครต แล้วก็ยังใช้ อักษรารำพัน กับ จาตนิน ด้วยครับ
16 พฤษภาคม 2554 19:51 น. - comment id 1194237
victoriasecret.....ชื่อเหมือนเครื่องสำอางค์เลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
