ภาพสุดท้าย

นอนนอกเรือน ไร้นาย ร่างกายผอม
ก้มหน้ายอม หาสบ หลบเสมอ
นอนระแวง แฝงฝา ใครหาเจอ
ไร้มิตรเกลอ หิวเปลี่ยว เทียวขโมย

จมูกดม เชิดรับ กับอาหาร
ลมประทาน ผ่านพลิ้ว จนหิวโหย
เกิดแรงขับ กลับถวิล ในกลิ่นโชย
ใจโบกโบย ติดมั่น สวรรคา

กินอาหาร มื้อนี้ มีเจ้าของ
เลือดไหลนอง เหล็กฉาก พิพากษา
ด้วย สัญชาตญาณ เป็นมารดา
ซมซานมา หาลูก รักผูกพัน

หัวใจน้อย ตื่นเต้น แลเห็นแม่
ปากแนบแช่ อิ่มเอม เปรมสุขสันต์
ส่วนอีกร่าง เย็นเฉียบ นิ่งเงียบงัน
เพราะหัวใจ เจ้านั้น ที่พลันลา

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สุญญะกาศ 27 ก.ค. 2556 09:35 น. - ID 144202

1614

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/144202 ที่มา: ขออภัยที่นานๆมาทีกลับเริ่มที่เรื่องเศร้าๆครับ แลขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต , สุญญะกาศ

comments powered by Disqus

cicada

8 เมษายน 2555 01:33 น. - comment id 1229456



แง..แง..แง..
ไม่กล้าดูรูปอีกเลย..
เศร้าจัง...

เขียนกลอนหวานๆ มาชดใช้เดี๋ยวนี้เลยนะคะ สุญญะกาศ...



สุขสันต์ก่อนวันสงกรานต์ค่ะ..

แซมค่ะ

หลี่เหม่ยจิน

8 เมษายน 2555 01:55 น. - comment id 1229458

สงสารจัง...ความรักความผูกพัน
ของแม่ที่มีต่อลูก..ดูแล้วน้ำตาไหลเลย
แล้วลูกมันจะอยู่ยังไง...แง ๆ

บุญพร้อม

8 เมษายน 2555 10:12 น. - comment id 1229467

เรา=ท่าน  ล้วนมีหนี้สินที่ต้องชดใช้   ไม่เลือก
ดี   ร้าย  ล้วนหนีไม่พ้น   หนี้กรรม

din

8 เมษายน 2555 12:14 น. - comment id 1229471

.........

นานๆมาที
แต่มาซะสะเทือนใจเลยจ้ะ

............

สุญญะกาศ

8 เมษายน 2555 14:47 น. - comment id 1229481


   
       สวัสดียามบ่ายๆ(ไทยๆ) ครับคุณแซม  
สุขสันต์วันก่อนสงกรานต์เช่นกันขอรับ
      เมอรี่วอเตอร์เฟสติวั่นนนน.... ครับผม^^ 
ระลึกถึงเสมอ สุขได้เจอเมื่อยามเพลางานครับ  เดี๊ยวมีโอกาส จะขออนุญาตชวนเขียนกลอนสนุกๆกันอีกนะครับ

สุญญะกาศ

8 เมษายน 2555 14:49 น. - comment id 1229482

สวัสดีคุณหลี่เหม่ยจินครับ

     รบกวนทีมงานช่วยเสริฟผ้าเช็ดหน้าโต๊ะ5 ด้วยครับ มีความสุขมากๆนะครับ  ระลึกถึงเสมอครับ ^^

สุญญะกาศ

8 เมษายน 2555 15:00 น. - comment id 1229484

กราบสวัสดีคุณบุญพร้อมครับ

    ถ้าไม่รังเกียจอยากอ่านงานท่านบ่อยๆ 
รู้สึกยินดีหากมีความสุขกับการเขียนครับ
   ผมอยากเขียนกลอนให้เป็นได้สักเสี้ยวของครูบาอาจารย์ก็นับเป็นบุญเหมือนกัน ผมว่าเป็นความถี่และทักษะเหมือนขับรถ 
....
....
  ไม่แน่ใจว่าผู้น้อยคิดผิดหรือไม่ ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ เหมือนมีสายโยงใยผูกต่อถึงสิ่งอื่นเสมอดั่งเป็นวงจร
  หากเขียนต่อไปอีก  เจ้าตัวที่ไร้ชีวิตนี้อาจเป็นลูกหลานของตัวที่เขาปล่อยวัดไปก็ สามารถจินตนาการต่อได้ครับ ผมคิดเช่นนั้น
   
     รักษาสุขภาพท่านด้วยนะครับ

สุญญะกาศ

8 เมษายน 2555 15:07 น. - comment id 1229485

  สวัสดีครับคุณดิน

   พอดีเรื่องนี้วิ่งเข้ามาในหัว  เหมือนมีบางสิ่งต้องการให้โลกรับรู้เพิ่มอีกทางกระมังครับ
    มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะครับ
    ระลึกถึงเสมอครับ

สีเมจิก

9 เมษายน 2555 01:25 น. - comment id 1229523

กลอนได้อารมณ์เศร้ามากครับท่าน 
คุณสุญญะกาศคงจะรักสุนัขนะครับ ถึงได้เขียนกลอนแบบนี้ออกมา

เจ้าตัวนี้มันนั่งอยู่หน้าเซเว่นอีเลฟเว่นในปั๊มน้ำมันปตท. ถนนเอกชัย-บางบอน ครับ .. ตอนผมเอามือถือถ่ายมัน มันทำหน้าอย่างที่เห็นล่ะครับ คือ ... ไม่ไว้วางใจ    ... พอผมกดถ่ายได้ภาพเดียว มันก็เดินหนีผมไปเลย ... พอผมขับรถออกจากปั๊มไปนิดนึงผมได้ยินเสียงมันหอนครับ ไม่รู้มันหอนทำไม  .. สังเกตุดูสุนัขชอบไปนั่งตรงหน้าประเซเว่น สงสัยมันคงจะเย็นสบายนะครับ

สุญญะกาศ

9 เมษายน 2555 11:00 น. - comment id 1229550

 สวัสดีคุณสีเมจิกครับ
       ขอบพระคุณท่านที่ให้เกียรติร่วมสัมผัสอารมณ์ ความเห็น รวมทั้งรูปเจ้าสี่ขาที่สายตาเหมือนผ่านสิ่งเลวร้ายมาเยอะ

     ในเมืองกรุง แดดและปูนร้อนๆ ความสุขเล็กๆของมัน บางทีอยู่ที่ซอกลมเย็นๆพัดผ่านจากแอร์สาธารณะ

    พวกนี้ไม่มีพิษภัยครับ^^ ถ้ามีเจ้าของถึงจะดุ โยนข้าวโยนน้ำให้ก็ไม่แย่งไม่แยกเขี้ยวใส่กันเลย เผลอๆถ้าเราส่งเสียงดัง จะรีบวิ่งหนีกระเจิง 
   เดาว่าคงไม่มีเวลา ไม่มีโอกาส กระทั่งเลือกรสชาติอาหาร แค่มีเข้าปากรอดไปวันๆ ก็นับเป็นบุญของมัน 
   เคยเอื้อมมือไปสัมผัส ลูบหัวเบาๆ ผมเห็นหน้ามันเหมือนมีความสุข ยืนนิ่ง ดั่งไม่เคยรับสัมผัสนี้มานานแสนนาน 
   ...
  ...
กราบขอบพระคุณอีกครั้งคุณสีเมจิกครับ

แมงกุ๊ดจี่

9 เมษายน 2555 13:21 น. - comment id 1229562

สวัสดีค่ะ  คุณสูญญะกาศ


ทั้งภาพ ทั้งกลอน
สะเทือนใจจริง..

แก้วประเสริฐ

9 เมษายน 2555 19:58 น. - comment id 1229619



       นับได้ว่าไม่เสียดายเวลาที่อุตส่าห์แนะนำ บัดนี้
เธอผ่านขั้นตอนไปแล้วผิดกันแบบคนละอย่าง
เลยทีเดียว ตอนเล่นกลอนมาใหม่ๆ
พยายามรักษาไว้ให้ได้แบบนี้ ทั้ง
อ่อนช้อยไหวพลิ้วเรียกอารมณ์คนอ่านได้ดีจ้า
            รักศิษย์เราเสมอๆ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประภัสสร

9 เมษายน 2555 20:31 น. - comment id 1229621
```
เศร้าอะ ..
```

สุญญะกาศ

9 เมษายน 2555 21:43 น. - comment id 1229624



    สวัสดีคุณแมงกุ๊ดจี่ครับ 
   กระผมก็เช่นกันครับ
ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมครับ
    มีความสุขมากๆนะครับ

สุญญะกาศ

9 เมษายน 2555 23:19 น. - comment id 1229628



     กราบครูครับ 
     สุขภาพท่านเป็นอย่างไรบ้างครับ  ปีที่แล้วบ้านน้ำท่วม มีผู้ร่วมชะตากรรมเยอะครับ ผมเลยค่อยสบายใจขึ้นมาบ้างว่ามีเพื่อน
    ผู้น้อยขอเป็นแรงใจ ให้ท่านมีความสุขกับทุกเรื่องที่ทำครับ
    
    เรื่องแห่งอารมณ์ ณ เวลาที่เขียนขึ้นมา เป็นดั่งที่ครูสอนน่ะครับ ในเรื่องของผสม ทีแรกยังไม่เท่าไหร่
   แต่พอเขียนเสร็จสักพักกลับมาอ่านทวนก้อเกิดเศร้าขึ้นมาอยู่น่ะครับ

   ครูรักษาสุขภาพตัวท่านเองด้วยนะครับ อย่านอนดึกนัก กรุณาพักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะครับ
   ระลึกถึงเสมอครับครูครับ

สุญญะกาศ

9 เมษายน 2555 23:30 น. - comment id 1229629

สวัสดีคุณแก้วประภัสสรครับ 
   ขอโทษที่นานๆเข้ามาที แต่กลับเริ่มเขียนเรื่องเศร้าๆครับ  
   ผมเข้ามาอ่าน เข้ามาฝึกเขียนแล้วก็มีความสุข ผมคิดได้อยู่แค่นี้ครับ ^^

   มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

ดวงจันทร์

4 กันยายน 2555 22:20 น. - comment id 1244275

แวะมาอ่านงานของคุณหน่อยไมได้ทักทายกันนานเลยมิตรรักสุญญะกาศยังเขียนกลอนได้จับจิตเสมอเลยนะครับ

+ comment แสดงความคิดเห็น

สุญญะกาศ

ชื่อกลอน

ภาพสุดท้าย

พอดี พอดี

ณ สวรรค์ที่ฉันอยู่

สิ้นรัศมีไต้

เรือนราตรี

รอยรำพัน

ยันตร์แผ่นดิน

งามแท้อัสดง

เพียงเพราะเมตตา...

ลมรักจากบรรพกาล

กลอนทั้งหมด 29 กลอน

ชื่อเรื่องสั้น-นิยาย

กลับมา

โธ่..ดาวเอ๋ย

น้ำมันพราย

รวย

เรื่องสั้น-นิยาย ทั้งหมด 4 เรื่องสั้น-นิยาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน

บทละครโลก

ท่องโลก

เบื้องหน้าเบื้องหลัง

เส้นทาง

สมมุติ

สงกรานต์ไทย

ความสุข

สอนใจ

จับจิต

พ่ายกาล

วางอาวุธ

จิตว่าง

ธุลีดิน

กุศลที่แท้

โลกร้อน