..นิทานเรื่องเต่า..
ภัคพล
เต่าตัวน้อย...ลอยตัวเล่นตามสระหนอง
ด้วยใฝ่ปอง..ปรารถนาดังใจหวัง
ลอยล่อง..สุขสมทุกคราวครั้ง
ที่ตั้ง...สระนี้คือบ้านตน
... จนถึงคราวฤดูแล้งน้ำแห้งขอด
เต่ารำพึง..คงไม่รอดดิ้นเสือกสน
น้ำเคยปริ่ม..ถึงริมสระอย่างมากล้น
วันนี้ก้น..หนองใหญ่น้ำไม่มี
นกแก้ว...สองตัวบินผ่านเห็น
เต่าตื่นเต้น..ร้องตะโกนว่ามานี่
ช่วยให้ข้า..ออกไปจากสระนี้
นกแก้วบอกยินดี..จะพาไป
เต่าจงคาบกิ่งไม้อันนี้นะ
อย่าทิ้งละเดี๋ยวชีวาจะหาไม่
ข้าจะพาลากเจ้าตามกิ่งไม้
บินสู่ฟ้านภาลัยหาสายธาร
ครั้งบินสู่นภาบนอากาศ
ประชาราษฏร์เห็นเต่าต่างกล่าวขาน
เต่าบินได้พึ่งเคยได้พบพาน
เสียงประจานกึกก้องทั่วพารา
เต่าได้ยินพูดว่าเปล่าลอยได้
ปล่อยกิ่งไม้ที่คาบอยู่ด้วยเสียท่า
ตกหล่นลงสู่แผ่นพื้นพสุธา
มรณาสิ้นชีพชีวาวาย...
ภัคพล 10 เม.ย. 2555 23:47 น. - ID 144231 
2012
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
