ฉันก้าวเดินผ่านบันไดมาหลายขั้น กว่าจะสูงตระหง่านเช่นวันนี้ ผ่านความรักความอาทรความอารี ผ่านห่วงใยและหวังดีมามากมาย ครูบังคับจับมือเขียนและเคี่ยวเข็ญ เช้าจรดเย็นพร่ำสอนโดยมิหน่าย ครูเหนื่อยยากลำบากทั้งใจกาย เพียงมุ่งหมายกูลเกื้อเพื่อศิษย์ดี ครูทั้งหลายเปรียบบันไดให้ศิษย์ก้าว ศิษย์รุ่นแล้วรุ่นเล่าครูไม่หนี ครูพากเพียรด้วยหัวใจอุทิศพลี สร้างคนดีคนมีธรรมให้สังคม หวนระลึกนึกย้อนเมื่อตอนหลัง มีหลายครั้งที่ครูต้องขื่นขม ความพลาดผิดศิษย์ทำให้ครูระทม ทั้งที่ครูเฝ้าอบรมเพาะบ่มมา อยากกลับไปกราบครูอีกสักครั้ง อยากย้อนหลังไปบอกครูให้รู้ว่า เส้นทางดีวิถีธรรมที่สอนมา ศิษย์สัญญาจะรักษา....บูชาครู "" สุขสันต์วันครูแด่บูรพาจารย์ทุกท่านด้วยความเคารพยิ่ง ** เนื่องในโอกาสวันครู (16 มกราคม 2556)
อ.วรศิลป์ 5 ม.ค. 2556 15:50 น. - ID 146440 
6764
3
0
5 มกราคม 2556 16:38 น. - comment id 1253319
พวกคนชั่วมันจ้องสังหารครู มันไม่รู้บุญบาปคราบอสูร สร้างเหตุการณ์ประชาโศกอาดูร ความอบอุ่นแดนใต้ไม่มีเลย งบทหารเอาไปตั้งกองพลใหญ่ ที่เชียงใหม่ขอนแก่นแน่นอกเอ๋ย ไม่เคยคิดให้คนใต้ได้เสบย ครูไม่เคยปลอดภัยในชีวิต เจียดเงินแค่มาจ้างทหารพราน ป้องชาวบ้านเท่าใดไม่มีสิทธิ์ ใช้กำลังปะทังเพียงน้อยนิด ขบวนการจึงมีฤทธิ์มาเนิ่นนาน ผู้รับกรรมคือครูผู้สอนเด็ก ตายร้อยกว่าเรื่องเล็กใช่ใหมท่าน แถมโยกย้ายครูไทยแก้รำคาญ สมประโยชน์พวกมันยึดดินแดน แทนที่จะปราบปรามจริงจังกลับย้ายครูพุทธ ให้ใต้เป็นมุสลิมให้หมดคิดได้ไง
7 มกราคม 2556 15:33 น. - comment id 1253374
ผมก็ศิษย์มีครู กวีบทนี้งดงามมากครับ ผมใช้ใจและจิตวิญญาณอ่าน กวีบทนี้ดึงงานที่เร่งด่วนจากมือผมไปได้เลยทีเดียว ขออุนญาตท่าน อ. วรศิลป์ เก็บกวีบทนี้ไว้ในกวีที่ชอบนะครับผม ขอพระคุณครับ
7 มกราคม 2556 16:30 น. - comment id 1253376
ขอบคุณอย่างสูงที่ให้เกียรติครับ และ ขอแบ่งปันด้วยความยินดียิ่ง (อ.วรศิลป์)
9 มกราคม 2556 13:01 น. - comment id 1253434
ความกตัญญูต่อครูบาอาจารย์ ถือเป็นสิ่งที่ดีค่ะ กุหลาบขาวก็ไปไหว้ครูทุกปีนะคะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
