หนึ่งนักสู้เดียวดายสหายไร้

บุญเพิ่ม

หนึ่งนักสู้เดียวดายสหายไร้
หนึ่งนักสู้เดียวดายสหายไร้
ท่องเที่ยวไปในป่าอย่างบ้าบิ่น
ซุ่มฝึกฝนเพลงดาบเหงื่ออาบริน
ด้วยหมายครองปฐพินทุกดินแดน
ตัดต้นไผ่หลายลำเกินกำหนด
มิรันทดถากเถือไม้เนื้อแน่น
จนเพลงยุทธ์ลือเลื่องถึงเมืองแมน
เซียนหมื่นแสนยังสั่นนึกหวั่นใจ
กระทั่งเขาบรรเลงจบเพลงดาบ
ไม้ล้มราบทั้งดอยท่อนน้อยใหญ่
เขายิ้มอย่างเย้ยหยันความบรรลัย
หมายป่าใหม่ฝึกปรือฝีมือมาร!ฯ
                         อริญชย์
                     ๒๗/๑/๒๕๕๖				
comments powered by Disqus
  • บุญเพิ่ม

    1 กุมภาพันธ์ 2556 19:20 น. - comment id 977001

    สบายดีมีความสุขทุก ๆ ท่าน
    
    ขอบคุณ สีเมจิก(ยู้ฮู)  พจนา/หนังสือ
    White roses ที่แวะมาทักทายเยี่ยมเยือน
    
    ขอให้แต่งกลอนลงบ่อย ๆ เน้อ จะได้ตามอ่านมั๊ง ทุกท่าน อิอิ
    
    29.gif36.gif29.gif
  • สีเมจิก

    27 มกราคม 2556 20:54 น. - comment id 1254162

    งั้นเราสองคนตามจอมมารนั้นไปที่ป่าแห่งใหม่ดีกว่านะท่าน จะได้ไปช่วยกันปราบ  46.gif72.gif อิๆ 13.gif
  • พจนา/หนังสือ

    28 มกราคม 2556 07:06 น. - comment id 1254177

    สวัสดีครับ..59.gif36.gif46.gif
  • White roses

    29 มกราคม 2556 13:10 น. - comment id 1254265

    แวะมาอ่านค่ะคุณลุง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
    
    11.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน