* คำนึงรัก *

แก้วประเสริฐ

          * คำนึงรัก *
   รักแสนรักฝากไว้อยู่ในจิต
ทาบทรวงคิดละเมอสุดเพ้อฝัน
วันแลคืนตื่นผวาคราสิ้นกัน
ทุกคืนนั้นทรมานผลาญหัวใจ
   โอ้รักเอ๋ยอยู่ไหนที่ใดเล่า
ฉันมองเฝ้าคอยวันอันสดใส
เห็นแต่ดาวแลจันทร์นั้นทีไร
อยากร้องไห้ใฝ่คนึงคิดถึงเธอ
   จำสัญญาผูกพันนั้นหรือเปล่า
หยอกเคยเย้าฝากไว้ให้เสมอ
เสียงกระซิบหมุนกลับนับยากเจอ
จนพลั้งเผลอเห็นเงาเฝ้าเรียกนาง
   แว่วเสียงร้องนกไพรใจวาบหวิว
สายลมพลิ้วเยือกเย็นเน้นใกล้สาง
น้ำค้างพรมเปียกชุ่มรุ่มร้อนจาง
แสนเลือนลางฝากไว้ในแรมลา
   อรุโณทัยเบิกฟ้าครายามรุ่ง
หมอกคละคลุ้งเรียงรายยากใฝ่หา
กลิ่นดอกโศกโปรยพลิ้วระลิ่วมา
สิ่งหมายตายากพบประสบเจอ
   เหม่อมองฟ้าคำนึงถึงความรัก
หวานฟูมฟักก่อไว้สร้างใจเผลอ
ร่ำร้องเรียกปองหมายในตัวเธอ
พร่ำครวญเพ้อรำพึงคนึงทุกวัน
   รักเหมือนเมฆลอยลิ่วปลิวสิ่งหวัง
อาศัยพลังสายลมบ่มสุขสันต์
แทนกลิ่นไอหอมฟุ้งจรุงอนันต์
คลอเคล้ากันผ่านไว้ในรุ่งอรุณ
   หวนเวลาผ่านไปใจแสนเศร้า
ความปวดร้าวฝากไว้ในคุกรุ่น
นี่นะหรือความรักยากเจือจุน
ดุจดังฝุ่นผ่านเพ้อละเมอครวญ.
            * แก้วประเสริฐ. *