ผูกพัน

ดอกบัว


เพียงแรกพบครานั้นถึงวันนี้

ดวงฤดีฝันไฝ่ไปเสนอ

ใจดวงหนึ่งซึ่งสบจบเพียงเธอ

เฝ้าเสนอดวงจิตชิดผูกพัน

 

ฝนโปรยสายรางโรยแล้วโปรยซ้ำ

ฟ้ากระหน่ำธารหลากมากมหันต์

ระลอกลมโลมไล้ไม่เว้นวัน

ให้ประหวั่นอาทรด้วยร้อนนัย

 

ฝากสายลมชื่นชื้นในคืนค่ำ

ฝากถ้อยคำเว้าวอนคนอ่อนไหว

คลอลำนำรับขวัญฝากจันทร์ไกว

คนห่างไกลทุกคราวยามหนาวเยือน

 

ละเมียดหมายไออุ่นละมุนเอื้อ

รักเป็นเชื้อเติมใจใช่ลืมเลือน

ความเข้าใจแทนคำเฝ้าย้ำเตือน

ผูกพันเหมือนดวงจันทร์ตะวันเดียว

 

29/มี.ค 2556

 

นำบทเก่ามาเยือน

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน