ไปนอนเถิดแล้วเจ้าจงหลับตา ฝันให้เหมือนดังว่าพี่กอดเจ้า จูบที่ตรงไรผมจรดรุ่งเช้า กระซิบถ้อยแผ่วเบาว่ารักนัก หนาวก็ห่มผ้าห่มให้อบอุ่น หมอนก็หนุนที่ยัดนุ่นจนแน่นหนัก นอนที่นอนอย่าให้นุ่มเกินไปนัก ตื่นเช้าเจ้าจักปวดเมื่อยตัว ไกลเกินสองแขนจะไปกอด จึงอ้อนออดด้วยคำน่าใคร่หัว เถิดหัวเราะแต่อย่าเยาะให้หมองมัว คิดถึงตัวหรอกจึงพล่อยด้วยถ้อยคำ ไปนอนเถิดแล้วเจ้าจงหลับตา คิดถึงนักหนา-ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำ ฝนปรอยปรอยความคิดถึงก็พรำพรำ นอนเถิดนอน อย่ามาขำ-นี่พูดจริง
หมอกจาง 30 พ.ค. 2556 23:30 น. - ID 147242 
3292
9
5
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
