ฉันเอง

กวี

..แข็งแรง แกร่งเรือนร่าง
ช่างบอบบาง หว่างหัวใจ
เพราะทุกข์ ซุกข้างใน 
...ไม่เผยให้ ใครยิน...ยล..

..มากมาย หลายเรื่องราว
วิ่งสาวเท้า ร้าวรานรน
เเรงรัก ปัก..กมล 
หล่นปะปน ล้นห้วงใจ

....แผลเจ็บ เก็บกี่ครั้ง 
ยังมิตั้ง ฝังให้ไกล
เขาเมิน เกินห่วงใย 
ใจหนอใจ ไม่คิด..ลืม
 .........
...กาพย์ยานี11...
.......
.....กวีชาวบ้าน...
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน