เช้าวันใหม่ในปีเก่า
เมต้าไซรัป
ไม่มีอะไรใหม่ในสังคมมนุษย์
คุณค่าสุดแสนโป้ปดล้วนซ้ำซาก
กระสุนปืนเสียงด่าทอหลุดจากปาก
ประดุจกากทีไวรัสฟุ้งกระจาย
โอ้คนดี...โอ้คนเลว...ช่างงี่เง่า
ใครกันเล่าที่ได้สร้างความฉิบหาย
หากความดีมีอยู่จริงคงต้องกลาย
เป็นฝันร้ายทั้งตอนตื่นและหลับตา
สิ่งที่เห็นสิ่งที่เป็นเสียงที่แว่ว
คงไม่แคล้วค่ายนรกเมืองมายา
ล้วนมนุษย์ถูกเฆี่ยนโบยโดยเข็มนาฬิกา
กินยาแก้ปวดมอร์ฟีนช่วยบรรเทา
แล้วลอยล่องท่องเข้าไปในความคิด
สิ่งยึดติดถูกยัดเยียดเป็นเพียงเงา
ที่สะท้อนความเป็นมนุษย์ท่านเรา
ก็แค่สัตว์ขี้เหงาที่เีรียกว่าคน
จึงต้องมีจึงต้องสร้างเพื่อถมทับ
ความสับปลับกล่นเกลื่อนกลาดกลางถนน
ใช่สิสัตว์บางประเภทช่างอดทน
เพื่อรอดพ้นสู่เป้าหมายปลายทาง
แต่ปลายทางยังคงเป็นสิ่งน่าเบื่อ
เพราะความเชื่อยังก่อกั้นม่านเบาบาง
มึงเลือกกูเลือกมึงต่างพุงกาง
มีตัวอย่างให้ได้เห็นให้ได้ยิน
ไม่มีอะไรใหม่ในสิ่งที่เขียน
แค่อาเจียนห้วงอารมณ์รดหลั่งริน
ไม่ต่างไปจากเด็กน้อยแบกก้อนหิน
ทุ่มลงดินเพียงเพราะไม่ได้ดั่งใจ
เมต้าไซรัป 31 ธ.ค. 2556 21:29 น. - ID 148012 
2262
0
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
