ผ้าห่มบาง
อ.วรศิลป์
ฝนตก หัวค่ำ จนรุ่งเช้า
เสียงลูก บ่นหนาว คราวฟ้าสาง
มือแม่ คลี่กาง ผ้าห่มบาง
คลุมร่าง ลูกน้อย เจ้ากลอยใจ
ผ้าห่ม บ้านเรา ผืนเท่านี้
ผ้าห่ม ดีดี หามีไม่
รอไว้ ขายข้าว ได้วันใด
แม่ซื้อ ให้ใหม่ ผ้าห่มนวม
เสื้อผ้า กางเกง หรือก็เก่า
รองเท้า นั้นเล่า ไม่มีสวม
ตีนน้อย หนามตำ จนช้ำบวม
เหตุรอง เท้าสวม นั้นไม่มี
บ้านช่อง ห้องหับ ยิ่งคับแคบ
หลังคา กรอบแกรบ สังกะสี
สนิมเขรอะ เกรอะกรัง ไม่มีดี
ลมพัด แต่ละที แทบหลุดลอย
ฝนตก หัวค่ำ จนรุ่งเช้า
ยินเสียง บ่นหนาว ของลูกน้อย
สองตา แม่ปริ่ม น้ำตาปรอย
ก่อนย้อย หยาดลง ตรงฝ่ามือ
อ.วรศิลป์ 12 มิ.ย. 2560 07:31 น. - ID 149681 
922
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
