ครบหกรอบ

อรรธนิศา

๏ ครบหกรอบ ปีนี้ แล้วนี่เรา
อยู่จนเขา เรียกว่า "ตา" แล้วนี่
ผมจากเทา เป็นขาว แซมเต็มที
อยู่มาถึง วันนี้ ย่อมดีใจ

๏ บางคนอยู่ อยู่มา ลาไปก่อน
ความแน่นอน ชีวี มีที่ไหน
บางคนเป็น แค่ "น้า" ลาจากไป
เราเห็นได้ พลัดพราก จากทุกยาม

๏ สิ่งทุกอย่าง มีเกิด ย่อมมีดับ
ต้องยอมรับ ให้ได้ ไม่ต้องขาม
ไม่มีสิ่ง เที่ยงแท้ แม้ความงาม
นอกจากความ ดีตอบ มอบแก่กัน

๏ ต่อแต่นี้ ชีวิต หยุดคิดไกล
คิดแค่ไป ก็ทุกข์ ไม่สุขสันต์
ทำตนเป็น ประโยชน ให้แก่กัน
อย่ายึดมั่น สิ่งใด ไม่จำเป็น ๚๛

                              'อรรธนิศา'
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน