ให้รู้สึก สงสาร เป็นยิ่งนัก อยู่ห่างรัก พร่ำเพรียก เฝ้าเรียกหา สุขหรือเศร้า เคล้ากัน ยากพรรณา นี่แหละหนา ปุถุชน คนเดินดิน
อัลมิตรา 27 ก.ค. 2545 20:54 น. - ID 19424 
898
3
0
27 กรกฎาคม 2545 22:35 น. - comment id 63184
ถึงมีสุขมีเศร้าเคล้ากันไป แต่ยังไงยังอยากจะใฝ่หา ต่อให้เหลือล้นหลามเกินพรรณนา จะเดินเข้าหาวิถีปุถุชน รู้สึกโดนๆไงไม่รู้ เหมือนโดนลูกหลง
28 กรกฎาคม 2545 00:48 น. - comment id 63261
ปุถุชน อืม คำคำนี้ คนเราทุกคนก็ต้องมีความรักอ่ะนะ หนีไม่พ้นจริงจริงด้วยซิ อื้ม เห็นด้วยครับ
28 กรกฎาคม 2545 13:25 น. - comment id 63356
หือ โดนใจหรือคะคุณwindsaint ... ดีจังค่ะ ที่เหวี่ยงแหโดนเป้าหมายค่ะ ..กิ..กิ.. ขอบคุณค่ะ คุณหว่ออ้ายหนี่ .. กรอกใบสมัตรเป็นแฟนพันธ์แท้มั๊ยคะ เห็นคุณบ่อยจัง ยินดีค่ะ คุณกล่าวได้ถูกต้อง ตราบใดที่เราเป็นมนุษย์เดินดิน ปุถุชน ไม่มีปีกไม่มีเขา ย่อมเป็นเช่นนั้นค่ะ
28 กรกฎาคม 2545 19:48 น. - comment id 63458
โดนจับได้ซะละ แย่จัง
28 กรกฎาคม 2545 19:59 น. - comment id 63464
๕๕๕ ขำจัง คุณwindsaint ... อย่าทำแหขาดนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
