หน้าส่วนตัว
คือฉันทะ....นะความรัก....สมัครเสมอ
...........วางคำเพ้อ...คำฝัน....วันหลายหน
....รักนั้นเกิด นั้นก่อ...ท้อ...ก็ทน
..วางคำหวาน....จารมิหม่น...มิหมางใจ
ด้วย ฉันทะ...คือตัวนำ....คือคำค่า
รัก...ด้วยผองหัทยา....นำมาใส่
รัก...ในงาน...อันสรรค์สร้าง...พร่างละไม
ละมุนรัก....สลักไว้....ในผองกานท์
ด้วยความรัก ...จักนำทัพ....ไปปรับศึก
ด้วยความรัก...จักโหมฮึก...แล้วห้าวหาญ
ด้วยความรัก..แม้นจมปลัก...ก็เบ่งบาน
สอดประสาน....งานด้วยรัก....ถักละมุน......
รักนั้นคือแม่ทัพนับเป็นหนึ่ง
ใจไม่รักใครจักซึ้ง ถึงเกื้อหนุน
ใจไม่รัก แม้นดีเลิศ ประเสริฐคุณ
ก็ว้าวุ่น ทิ้งขว้าง ร้างจาบัลย์
คือผู้ใหญ่...ให้เรียนรู้...ดูเยาวชน
วางสิ่งไรให้ได้ผล..บนทางสรรค์
ให้เด็กรัก...ในงาน...ผสานกัน
จะบากบั่น..มิคั้นวาทย์.....ศาสตร์สุนทร
วางไว้ให้ด้วยใจรักกลอน
คืน พระศุกร์ ๓๐ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เพลาดึก ๒๓:๕๔ นาฬิกา คืน ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๘/๘
คืนฟ้าเย็นกรุงเทพฯเมืองงามยามดึกดื่น...ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
ฉันทะ
tiki 30 ก.ค. 2547 23:39 น. - ID 58186 
1714
18
0
30 กรกฎาคม 2547 23:42 น. - comment id 303153
รักด้วยรักอย่างสร้างสรรค์...วันมีค่า รักด้วยรักพร้อมปัญญา...สง่าสรวง รักด้วยรัก..พร้อมอิสระ...วาทะปวง รักมิล่วง...มิทำร้าย...รักสาย...ดี
31 กรกฎาคม 2547 00:21 น. - comment id 303168
ความหมายดีมากๆเลยค่ะ มาอ่านค่ะคุณทิกิ... ให้มีความสุขยิ่งๆขึ้นไปกับงานที่รักไปนะคะ แต่อย่าลืมพักผ่อนบ้างนะคะ
31 กรกฎาคม 2547 00:27 น. - comment id 303173
อูฟฟฟว์ ขอบคุณคุณพี่ดอกแก้ว เป็นที่ยิ่งค่ะ กำลังว่าจะพักเหมือนกันค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
31 กรกฎาคม 2547 00:38 น. - comment id 303177
สวัสดีค่ะคุณทิกิ
กำลังจะปิดหน้าจอนอนอยู่แล้ว อ๊ะ..นั่นเห็นอะไรแว๊บๆ จึงแอบเปิดห้องเข้ามาดู อิ๊..อิ๊..
กลอนความหมายดีมากค่ะ
และก็ต้องแสดงความห่วงใยเช่นคุณพี่ดอกแก้วเหมือนกันว่าอย่าลืมพักผ่อนบ้างนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
31 กรกฎาคม 2547 02:19 น. - comment id 303182
ผมจะรออ่าน วิริยะ จิตตะ วิมังสา ต่อนะครับ
31 กรกฎาคม 2547 10:08 น. - comment id 303223
กลอนส่อซึ้งถึงความแจ่มแจ้งเข้าใจถึงคำว่า ฉันทะ ได้ดี ผิดกับวัยรุ่นสมัยนี้ที่ตีตวามเป็น ราคะ ซึ่งกว่าจะเข้าใจความหมายมันได้อย่าง ถูกต้อง...เรื่องทุกเรื่องก็สายเกินการณ์ ๚ะ๛ size>
31 กรกฎาคม 2547 11:41 น. - comment id 303241
สวัสดีค่ะคุณทิกิ
กำลังจะปิดหน้าจอนอนอยู่แล้ว อ๊ะ..นั่นเห็นอะไรแว๊บๆ จึงแอบเปิดห้องเข้ามาดู อิ๊..อิ๊..
กลอนความหมายดีมากค่ะ
และก็ต้องแสดงความห่วงใยเช่นคุณพี่ดอกแก้วเหมือนกันว่าอย่าลืมพักผ่อนบ้างนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก
รหัส - วัน เวลา : 308542 - 31 ก.ค. 47 - 00:38
ขอบคุณมากค่ะ
เมื่อคืนกลับมาดึก อาบน้ำดึก
เขียนกลอนดึก
ดูแก้ไขบางหน้าซึ่งแก้ไขไม่เสร็จสิ้นอยู่
เห็นคุณแว้บๆ เหมือนกัน
แต่รู้สึกจะตอบใครสักคนสองคน
น้องอิ๋วมังคะ แล้วก็ น็อคดาวน์
คลานไปนอนบนเตียงหลับมาจนสายนี่เลยค่ะ
ตื่นมาก็ทานยาสักนิด ก็ค่อยยังชั่วเจ็บคอหน่อย
แบบไม่มีเสียงอะไรเลยค่ะ
31 กรกฎาคม 2547 11:44 น. - comment id 303244
ผมจะรออ่าน
วิริยะ จิตตะ วิมังสา ต่อนะครับ
จาก : ม.ปณิธาน
รหัส - วัน เวลา : 308547 - 31 ก.ค. 47 - 02:19
ขอบคุณคุณ ม.ปณิธาน ค่ะ
ขอใจเป็นสมาธิสักนิด..
วันๆวิ่งวุ่นไปมา
ทำหลายอย่างพร้อมกัน มันก็ไม่ดีอย่างนี้
แหละค่ะ คุณ ม. คะ
31 กรกฎาคม 2547 12:05 น. - comment id 303253
กลอนส่อซึ้งถึงความแจ่มแจ้งเข้าใจถึงคำว่า
ฉันทะ ได้ดี ผิดกับวัยรุ่นสมัยนี้ที่ตีตวามเป็น
ราคะ ซึ่งกว่าจะเข้าใจความหมายมันได้อย่าง
ถูกต้อง...เรื่องทุกเรื่องก็สายเกินการณ์ ๚ะ๛
จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi
รหัส - วัน เวลา : 308588 - 31 ก.ค. 47 - 10:08
คิดว่าไม่ใช่ค่ะ วัยรุ่นสมัยนี้เข้าใจอะไรดีๆนะคะ คุณ โรเบิร์ทคะ ขอยกคำตอบตัวเองที่โพสท์ ปิดกลอนเรื่องเก่าไว้มาให้ดูหน่อย..
วัยรุ่นแบบ ยังไบรท์ สดใสอยู่มีอีกมากค่ะ
แต่บทนี้ เขียนให้พ่อแม่ดูด้วยว่า
อย่าบังคับใจลูกให้ทำตามใจแม่พ่อมากเกินไป
ฝึกให้ลูกหมั่นทำตามสิ่งที่เขารักและชอบ เขาก็จะได้ดีในทางของเขาเองนะคะ
คุณ โรเบิร์ทคะ ขอยกคำตอบตัวเองที่โพสท์ ปิดกลอนเรื่องเก่าไว้มาให้ดูหน่อย..
31 กรกฎาคม 2547 12:07 น. - comment id 303259
กลับจากธุระมาดูกระทู้อีกครั้งตอนดึกนะคะ
บทนี้ ก็ตรงกับใจค่ะ ว่าสลดใจ ในวรรณกวีสัมพันธ์
เราติดนิสัยการ * ดังทางด่า * กันไปหมดทั้งบ้านทั้งเมือง ...เราจึงเหมือนจะเขียนอะไรก็ได้ให้พาดพิงไปถึง
ใครต่อใครเพื่อความสะใจกันเท่านั้น
บทกลอน หรือ โคลงนั้นนั้น ให้อะไร ได้มากกว่างาน
ที่ตีฝีปาก ลับฝีปาก เพื่อความสะใจเท่านั้นได้หรือไม่ ?
เปรียบประดุจ การฟังรายการละครวิทยุ ตะโกนกันข้ามไปมา ขึ้นเสียงด่าทอล่อพ่อแม่กันหน้าเครื่อง ที่เรียกกันสะใจ Soap Opera
รายการเหล่านั้น ก็พัฒนามาอยู่ในรายการ โทรทัศน์และซึมซ่านเข้าสู่ใจเยาวชนไทยของเรา..
หน้าแรกหนังสือพิมพ์ก็ประโคมแต่การ ด่าทอทะเลาะวิวาท พาลตี ฆ่าฟัน..ไล่ลามมาพร้อมกับ รายการเกมส์ออนไลน์จากต่างประเทศขวัญใจแก๊งไล่ฆ่ากลางถนน
สังคมให้อะไรแก่ใคร ใครให้อะไรแก่สังคม
ตราบใดที่เรายังไม่คิดที่จะหยุดความรุนแรง เถื่อน..อย่างที่เราเป็นกันอยู่...วรรณกรรมของเราที่แอบแฝงความรุนแรงสะใจนั้นก็ยังคงแฝงเร้นอยู่ทุกสมัย
คำว่าเสียดาย ที่พร่ำหา วาทย์วาทะ อันอ่อนโยน ละมุนละไมนั้น เป็นคำที่ผ่านไปด้วยความจริงใจอย่างเหลือล้น
คำว่า เสียดาย ความเอ็นดู ต่อยุวชน เยาวชน ก็เป็น
ถ้อยท้นล้นไปจากดวงใจจริงๆ เสียดายที่เคยเอ็นดูต่อ
ยุวชนคนเมื่อวานซืนซึ่งถูกพิษสังคมกลืนไปเสียแล้ว
ยังรำพันฝันหา บทกลอนบริสุทธิ์ ละมุนละไม..แววใสในดวงตา...สุนทรียรสล้ำค่า..อันห่างไกลจาก เนื้อหนังมังสา..ในประกายตา...และโชนใจ
ยังคิดหวนถึงแววตาที่สามารถแยกโทนสีและเส้นสายอันอ่อนโยนอ่อนหวาน... อันไม่เกี่ยวด้วยเนื้อหนังมังสา แต่อย่างใด..
ยังเสียดาย บทประพันธ์ ข้ามมิติ ข้ามฟ้า ข้ามวิญญาณ
งานประพันธ์ อันบริสุทธิ์...สะท้านไกล ไร้เพศ พรรณ วรรณะ ไร้สีสัน ไร้มายา ไร้จริต...ไร้...ไร้...และไร้..
บางที เราอาจจะยังได้พบบทประพันธ์นั้นๆ...
จากหัวใจใครบางคน..อันถ่ายทอดใจบริสุทธิ์ จากวิญญาณ บริสุทธิ์ นั้นได้อีก
หวัง และ หวัง..ว่าจะยังได้เห็น...
ไม่แปลกใจว่าทำไม เด็กๆ รอบกาย จึงบอกว่า ขออ่านการ์ตูน และ ขอดูการ์ตูนในทีวี และ ขอดู discovery และ ขอดู animal planet...และขอดู concert ใส่หน้ากากผี slip knot อย่างไม่ต้องรู้สึก รู้สากับความรู้สึกอันเต็มไปหมดในสังคม..ที่เด็กยุคใหม่บอกว่า ...
อยากมุดดินหนีสังคมเนื้อหนังมังสา อันน่าเบื่อหน่ายนี้เหลือแสน
เป็นพฤติกรรมมวลชนที่น่าพินิจพิจารณาเป็นอย่างยิ่ง..ต่อทิศทางวรรณกรรมไทย..ต่อไป ในอนาคตข้างหน้า
จาก : ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน
รหัส - วัน เวลา : 307966 - 30 ก.ค. 47 - 02:16
31 กรกฎาคม 2547 12:11 น. - comment id 303263
ที่มาของบทกลอนชุดนี้ ข้างบน เป็นความรำพึงเมื่อเดินไปเดินมาอ่าน และ ตอบกลอนตัวเองในหน้าคนดัง ที่กระทู้ .. จึงเกิด บทนี้ขึ้นที่นั่น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2932341/W2932341.html#15 จาก : ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน รหัส - วัน เวลา : 307965 - 30 ก.ค. 47 - 02:12 ความคิดเห็น : ปราถนาเห็นชนยุคใหม่...ในวรรณกรรม..อันไร้พิษสังคม จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 307971 - 30 ก.ค. 47 - 02:57
31 กรกฎาคม 2547 12:23 น. - comment id 303271
ถึงตรงนี้ ขอยกวาทะ ท่านพ่อครู คือ หลวงปู่โต พรหมรังสี ท่านอาจารย์ท่านหนึ่ง ให้บันทึก บทนี้ไว้ โดยแกะสลักลงบนกระจก ประตูที่เปิด
เข้าออกห้องพระท่าน..
งาน เป็น งาน
เล่น เป็น เล่น
เล่น ให้เป็น งาน
เวลางาน อย่า ทำเล่น
คำว่าเล่น ให้เป็น งาน
นี้ บอกให้เราเห็นถึง การทำทุกอย่าง
ทำด้วยใจรัก เพราะ งานอดิเรก ทุกคนทำด้วย
ใจรักเล่น ให้คลายความเครียด ก็ได้ เมื่อเรา
ทำสิ่งใดด้วยใจรักนัน..
ความรักที่ใจมุ่งมั่น ตั้งอกตั้งใจถ่ายทอดลงไปในงาน นั้น จะเป็นพลังอานุภาพอันมีค่ามหาศาล เป็นแรงพลังสร้างสรรค์ในทางบวก
เช่นกัน หากทำสิ่งใดด้วยความเกลียด กระแสทางลบก็ผลักไปทางปลูกฝังโลกด้วยความ
เกลียดและ ความสุดโต่งทางร้ายได้สุดโลกอีกเช่นกัน...
เหล่าดรุณชน จึง ดีได้สุดโต่ง และ เลวได้สุดโต่ง เช่นกัน ทางพลังผลักดัน ที่ต่อสู้กันระหว่าง
เอ็นดอร์ฟีน Endorphene กับ อะดรีนาลีน adrinalene
เหตุนั้น ครูบาอาจารย์ จึงสั่งสอนเสมอว่า
เมื่อจับทิศทางเยาวชน ดรุณชนได้ว่า จิตใจ
นั้นชอบสิ่งใด ในทางสมาธิธรรมนั้น
เมื่อเด็กจับสิ่งใดอันเป็นทางแห่งความสุข
ปิติฉายทั่วใบหน้าและแววตาประดุจค้นพบความจริงแท้แห่งชีวิตอันซ่อนเร้นมาแล้ว
ให้เด็กไปทางนั้นเถิด...จะร้องเพลง จะเต้นรำ จะเขียนภาพ จะเขียนวรรณกรรม จะเล่นกีฬา จะ ทำกราฟฟิคคอมพิวเตอร์ จะ แก้ไขรื้อเครื่องทุกชนิดมาดูไปทางช่างไฟฟ้า ช่างยนต์ ช่างอะไรก็แล้วแต่...ผู้ปกครอง...พึงพินิจพิจารณาดูว่า..
เขารักอะไร...ส่งเสริมไปทางนั้น..ขอยกย่องพ่อแม่ ผู้ปกครองทุกท่านที่ส่งเสริมลูก หลาน ของตน เอาใจใส่ พาไป ฝึกหัด ศิลปะ และ กีฬา ทุกชนิด...
คุณกำลังสร้างเพชร เม็ดงามให้แก่สังคมไทย
ขอขอบคุณ...
ขอให้เราสามารถค้นหาตนเองให้พบ ว่า
ชอบงานอะไร และ รักงานอะไร สิ่งไรที่เราทำ
แล้ว เราเป็นสุขปลาบปลื้มเหลือเกินที่ได้ทำ..
นั้นคือคุณค่าความรัก ในงาน
ความรักในงาน ที่เราทำ..นี้ เป็นพลังทางบวกอันมีคุณค่ามหัศจรรย์ยิ่งแก่ บ้าน ครอบครัว ชุมชน และโลก
เรามาสร้างสรรค์ สังคม ด้วยความรัก..ใจรักงานกันเถิดค่ะ
ด้วยความรักพี่น้องในเรือนไทย Thaipoem.com ทุกท่าน
ขอให้ค้นพบทางชีวิตของตนค่ะ
ทิกิ_tiki
31 กรกฎาคม 2547 12:25 น. - comment id 303273
สงสัยว่า ตอบกระทู้ยาวๆนี้ทีไร ต้องนำไปใส่ไว้ ในด้านเรื่องสั้นจะดีกว่านะคะ จะไปไว้ที่นั่นนะคะ เพื่อนคะ
31 กรกฎาคม 2547 12:28 น. - comment id 303278
ความหมายดีจังค่ะ ............................
31 กรกฎาคม 2547 13:42 น. - comment id 303314
๏รัก ..คืองาน..การสร้างสรรค์ ๚ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2939 นำ สิ่งอันเป็นสาระแห่งงานสร้างสรรค์ ด้วยใจไปไว้ที่นั้นนะคะ
31 กรกฎาคม 2547 14:32 น. - comment id 303338
This is a very nice poem and also very meaningful
31 กรกฎาคม 2547 14:34 น. - comment id 303340
-ขอบคุณค่ะ ยายา มาชื่นชมให้กำลังใจกันเสมอนะคะ ยินดีค่ะ
31 กรกฎาคม 2547 16:52 น. - comment id 303416
...........ย่ำเท้ามาแล้ว ครับ นายทัพแห่งธงกวี.... .................เย็นดีนะครับ กับความคิดคนที่ผ่านอะไรมามากกว่าผม เมื่อก่อนผมมีอีโก้ อยู่เต็มสมอง จนทุกวันนี้ก็เข้าใจอะไรหลายอย่างไม่รู้ว่าถูกหรือผิดกัน แต่ก็ลองดูไม่เสียหลาย....... .........ชื่นชมงานทุกงานของคน ใช้ธงกวีครับ........
31 กรกฎาคม 2547 17:17 น. - comment id 303435
...........ย่ำเท้ามาแล้ว ครับ นายทัพแห่งธงกวี.... .................เย็นดีนะครับ กับความคิดคนที่ผ่านอะไรมามากกว่าผม เมื่อก่อนผมมีอีโก้ อยู่เต็มสมอง จนทุกวันนี้ก็เข้าใจอะไรหลายอย่างไม่รู้ว่าถูกหรือผิดกัน แต่ก็ลองดูไม่เสียหลาย....... .........ชื่นชมงานทุกงานของคน ใช้ธงกวีครับ........ จาก : รหัสสมาชิก : 7709 - เอกมาศ รหัส - วัน เวลา : 308797 - 31 ก.ค. 47 - 16:52 กำลังจัดหน้าตา บทความเรื่องสั้นอันเกี่ยวเนื่อง กับบทกลอนนี้อยู่ ก็เห็นคุณเอกมาศมา จัดสรร คำว่า ธงกวี ดูจะ แข็งไปหรือเปล่านะคะ บางทีจัดทัพ อาจจะใช้ ผ้าเช็ดหน้าปลิวพริ้วโบก ก็ยังได้นะคะ ยินดีในการมาค่ะ
2 สิงหาคม 2547 12:37 น. - comment id 304364
ความรักเป็นสิ่งที่ดีครับ อย่าให้หลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น เพราะอาจจะใช้ความรักในทางที่ผิด ดูจากข่าวนะครับ เพราะรักมากจึงฆ่าเขา และฆ่าตัวเองตายตามไปด้วย เป็นการใช้ฉันทะในทางที่ผิด บอกเยาวชนนะครับ
3 สิงหาคม 2547 01:59 น. - comment id 304821
รัก ย่อมดีกว่าเกลียด
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
