ภูพานคลุมฝนพรำ คลุมคลึ้มคร่ำ สกลนคร หนาวจับใจคนจร จนหนักหน่วงถึงทรวงใน เสื้อฝ้ายที่เคยฝัน ฟูเนื้อฝั้นย้อมสีไพร อุ่นซับแนบเนื้อใส่ แทนอุ่นเมื่อจากมิ่งมา ร้อยทอเป็นลายแถว ลายดอกแก้วพวงผกา ยืนยันภูมิปัญญา มรดกแห่งแผ่นดิน พฤกษาอันสูงศักดิ์ อินแปง รักษ์ร้อยใจริน ปลูกทุกอย่างที่เรากิน กินทุกอย่างที่เราแปง แรกหยั่งจากรากหญ้า ใจสูงพาอันค่าแพง ร่วมรักและร่วมแรง หลอมรากเหง้าเป็นลานเงิน หลวงปู่มั่น หลวงปู่ฝั้น หลอมลือลั่นความจำเริญ ภูพาน คือ ภูเพลิน หลากเผ่าพันธุ์อันอำไพ อินแปง...พระอินทร์ท่านได้ทรงสร้างไว้ กลุ่มเครือข่ายอินแปง เจ้าของนิยาม.....ปลูกทุกอย่างที่เรากิน กินทุกอย่างที่เราปลูก...
รัถยา 7 ก.ย. 2547 00:57 น. - ID 60623 
3496
9
0
22 สิงหาคม 2551 12:05 น. - comment id 262983
2 วันที่แล้ว พึ่งไปมาค่ะ สวยมากๆเลย สมกับที่คุณรถยาบรรยายไว้เลย ขอบคุณนะค่ะที่มีแต่สิ่งดีๆมอบให้
7 กันยายน 2547 01:43 น. - comment id 325733
ถ้ามีโอกาสได้ไปสัมผัส จังหวัดสกลนคร อย่าลืมแวะเที่ยวอุทยานแห่งชาติภูพาน พระตำหนักภูพานราชนิเวศ และหนองหาน นมัสการพระธาตุเชิงชุม หลวงปู่มั่น วัดป่าสุทธาวาส หลวงปู่ฝั้น ว้ดถ้ำขาม ที่น่าสนใจคือผ้าทอฝ้ายมือที่ย้อมด้วยสีจากเปลือกไม้ แก่นไม้ ใบไม้ ธรรมชาติแท้ ๆ ตำนานที่เล่าขานแห่งความแตกต่างของความคิดและอุดมการณ์ ที่น่าศึกษา กับหลายชนเผ่าหลากวัฒนธรรม หลอมอยู่รวมกัน กับรักษาขนบประเพณีไว้เป็นอย่างดี
7 กันยายน 2547 06:56 น. - comment id 325839
สวัสดีครับ มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
7 กันยายน 2547 07:59 น. - comment id 325853
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_60562.php อุษาแก้วแล้วค่ะ นกเขา*ตะวัน*มาร้องปลุกทุกเช้าเลยค่ะ ให้พุดค่อยๆคลี่ยิ้มรับแสงแรกอันอ่อนอุ่น ของดวงตะวัน ที่มั่นคงตรงต่อฟ้าต่อหล้าโลก และต่อทุกชีวีของสรรพสิ่งนะคะ ให้พลังหวานหอมโอบเอื้ออ่อนโยนมิรู้สิ้นมิรู้จับ แม้นคนบนผืนโลกนี้จะไม่เคยหยุดคิดทบทวน ถึงความโชคดี ที่เราได้เกิดมากับธรรมชาติงาม พุด เห็นฟ้าสีครามจรัสรุ้ง ท้องทุ่งนาและป่าไพร สายน้ำทีระรินไหล วิถีใจของชาวชนบทที่แสนเรียบง่ายงดงาม พุดใช้แค่ตาภายใน ดวงใจพุดก็เหินบินพบความงาม อย่างอนันตกาลว่าง ในทุกยามแห่งชีวิต ยามต้องการสนิทเป็นหนึ่งเดียวกับธรรม ธรรมชาติค่ะ ฝากให้หาอ่าน*7เดือนบรรลุธรรม* ของดังตฤณนะคะรัถยา ยอดกัลยาณมิตร ที่ดวงใจคงพิเศษพิสุทธิพอที่จะซาบซึ้งว่า พุดกำลังบอกอะไร..และด้วยรักล้นใจ ปรารถนาดีล้นทรวงพุดค่ะ พุดรักบทกวีนี้ที่สุดค่ะ รวมความสุดยอดแห่งพระอรหันต์ และงามของภูมิปัญญาไทยค่ะ ที่พุดว่าเราคนไทยน่าจะภูมิใจจนร้องไห้ ที่แสนโชคดีได้เกิดมาพบสิ่งที่สุดงาม ประดับดวงจิตและผืนดินแล้วค่ะ บางครั้ง เวลาพุดอ่านเกี่ยวกับศาสนาหรือพระอรหันต์ พุดปิติจนน้ำตาหลั่งรินเงียบๆค่ะ และ พุดคิดว่า พุดอยากสยายผมพุดให้ท่านเดินผ่านไป ด้วยความคารวะด้วยความศรัทธาจากดวงใจอันอ่อนน้อมนี้ ที่เพียรภาวนาขอเกิดมา กี่ภพชาติได้เกิดมา ในร่มธรรมร่มทองร่มชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ไทยผู้ยิ่งใหญ่ในทศพิธราชธรรมค่ะ พุด..รักงานคุณมากค่ะรัถยา และขอปารวณาตัวขอเเป็นศิษย์จะได้ไหม ได้โปรดนะคะ ด้วยรักศรัทธา
7 กันยายน 2547 08:24 น. - comment id 325864
อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ กำลังจะถามว่า อินแปง เป็นชื่อของใครค่ะ มาอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม ก็เลยกระจ่างค่ะ :) ยังไม่มีโอกาสไปเลย แต่คิดว่า อีกไม่นานค่ะ
7 กันยายน 2547 11:56 น. - comment id 326004
หน้าส่วนตัว
งดงามมากครับ และยิ่งเป็นกลอนแบบนี้ที่ผมชอบอีกลักษณะหนึ่งด้วยครับ เห็นภาพเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2547 14:14 น. - comment id 326129
งดงามได้ความรู้ครับ ๚ะ๛ size>
7 กันยายน 2547 14:57 น. - comment id 326148
มนต์โปงลางพิณแคนแดนสกลฯ หลังฤดูเก็บเกี่ยวเรียวรวงข้าว บนแผ่นดินถิ่นลาวชาวอีสาน เมื่อดอกคูนเหลืองผ่องทองตระการ แต่งแต้มลานแถบแถนแดนสกลฯ เป็นความงามแห่งรากอารยา กลางบ้านนาแร้งไร้ในหยาดฝน จิตวิญญาณสูงล้นบนความจน ผลิตผลบอกเล่ากล่าวขานมา เสียงพิณพานกรีดสายจากปลายคุ้ง อบจรุงวิถีเริ่มเจิมพรรษา เมื่ออรุณรุ่งอาบทาบท้องนา ฟังฟังว่าพิณสรวงมาลวงใจ เสียงระริกลอยล่องพร้องแสงตก เป็นเพลงนกบินข้ามทุ่งธารไหล ท่องทำนองกรีดอกของนกไซ จังหว่ะไล่เร่งร้าวทุกคราวฟัง แว่วโปงลางแทรกเสียงสำเนียงไม้ ราวย่างกรายสู้เช้ารุ่งลาวหวัง คล้ายกรุ่งกริ่งกระดึงซึ้งประดัง ผูกคอควายวิ่งคลั่งแว่วดังมา แผ่วครวญคร่ำแคนไพรใจสลาย ทำนองร่ายไผ่เลาะเพราะหนักหนา สะอื้นเสียงเรียงร้อยถ้อยวาจา วอนสาวนาฟังแล้วอย่าแคล้วจร โหวตหวีดหวิวพลิ้วไหวในพลบค่ำ เป็นมนต์ร่ำกล่อมคุ้งทุ่งอักษร สะท้อนชีพศิลปินถิ่นบ้านดอน ด้วยเพลงกลอนหมอลำล้ำมนตรา ตะวันรอนล่วงล่องหนองหานคอย เมื่อเดือนดาวเคลื่อนคล้อยลอยเวหา แว่วเสียงพิณอีสานซ่านทรวงมา จะหลับตาโหยอ่อนได้ผ่อนพัก หอมข้าวเหนียวนึ่งใหม่อยู่ในพา กลิ่นบุปผาบัวบุษย์พุทธจักร ณ ดินแดนภูไทนุชพุทธรักษ์ สง่างามตำหนักยอดภูพาน พระยาแถนข้าวปุ้นบุญบั้งไฟ เท้าผาแดงนางไอ่คำนำสืบสาน รอยอดีตกรีดกรายพรายตำนาน ปราสาทผึ้งเผยสาสน์ทวารทิพย์ แว่วโปงลางมนต์เพลงบรรเลงร่ำ สำเนียงพร่ำเย้ายวนชวนใจจิบ สาวภูไทร่วมร่ายเริงเซิ้งกระติ๊บ ยามคูนทองระยับยิบย้อยพุ่มพวง มโหรีวัฒนธรรมอันล้ำจิต สืบชีวิตเผ่าพงศ์จากดงสรวง ซิ่นผ้าไหมลายล้ำฉ่ำดอกดวง เป็นลายรวงกลีบคูนวิบูลย์รัก กุสุมาลย์ยังบานเบ่งระเลงมนต์ แว่วโปงลางกล่อมคนดลใจหนัก หลั่งน้ำตาสังเวยเปรยความภักดิ์ ห่อนลืมนักสรวงแถนแดนสกลฯ -------------------------------- แว่วเพลงแคนโปงลางบรรเลงเพลงนกไซบินข้ามทุ่ง ในท่วงทำนองระริกพลิ้วไหวในอาทิตย์อัสดง ณ ฝั่งหนองหาน นำความบรรเจิดดวงใจมาสู่ข้าพเจ้ายิ่งนักแล้วในนาทีนี้ ความวิจิตรแห่งทิพย์คีตะบูชาพระยาแถนเจ้าในงานบุญบั้งไฟ เป็นทำนองที่สอดคล้องพอเหมาะพอเจาะในทุกๆ ลีลาแห่งโปงลาง เสียงพิณพานกรีดสายชวนให้ยกมือรำร่ายไปตามจังหว่ะอย่างลุ่มหลง อีกเสียงโปงลางสำเนียงไม้ไพร ดังกรุ่งกริ่ง ราวกระดึงวัวควาย ที่ส่งเสียงแว่วรำไรในยามอรุณรุ่งที่หนุ่มสาวชาวอีสานต้อนออกสู่นา ลวดลายลาวแห่งผ้าซิ่นไหมที่ผู้เฒ่าผู้แก่สวมใส่บ่งบอกจิตวิญญาญศิลป์ และตำนานแห่งการสืบทอดอารยธรรมโบราณกลางความลำเค็ญ สู่ผืนผ้าไหมอันวิจิตร..น่าอัศจรรย์ใจในศิลปะแขนงเพลงผ้า.. ผู้สาวภูไทลีลาอ้อนช้อยเซิ้งดีดไห มวยผมเสียบแซมคูนระย้าลงลาดพราย ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาลงครั้งแล้วครั้งเล่า ตื้นตันทุกๆ ครั้งที่ยลยินเพลงโปงลาง ไม่ใช่แค่เสนาะโสต หากแต่กล่อมซ่านเข้าไปถึงจิตวิญญาณด้านในแห่งใจดวงดี และสุดแสนประทับใจเสียงโหวตไม้ไผ่นา หวีดหวิวสลายหัวใจในบัดดล ลมศรีอีสานพัดแผ่วช่อดอกคูนพลิ้วไหว เป็นฉากภาพที่แสดงไหวไปทุกทิศ สีเหลืองทองผ่องอำพันระยับแห่งพวงดอกคูนบานอาบหล้าไปทั้งอีสาน ราวอวลอบด้วยกลิ่นไอแห่งความสงบของดินแดนแห่งพุทธภูมิ เพลงโปงลางอัศจรรย์ตรงที่จังหว่ะจะโคนครึกครื้นแต่แฝงฝังความเศร้าสร้อย หากแต่จะมีสักกี่ผู้คนที่เข้าถึงความงามแห่งเหง้ารากวัฒนธรรมอันนี้ ข้าพเจ้าตั้งใจจะกลับมาเยือนอีกคราวในปีหน้าฟ้าใหม่ ... ด้วยสุดแสนประทับใจในโปงลางทิพย์ดนตรีแห่งเมืองสกลฯ มนต์เพลงโปงลางงามดอกคูน ดินแดนแห่งอารยธรรมและความลาว...
7 กันยายน 2547 16:38 น. - comment id 326224
ไปแอบเที่ยวมาเหมือนกันเหรอคะ ลี่ก็เพิ่งกลับจากเชียงตุงเมื่อเช้าเองเหมือนกันค่ะ ยังหลับตานึกว่ายังอยู่ในทุ่งนาขั้นบรรไดเขียวๆ อยู่เลยจ้า ที่สกลนคร ลี่เคยไปมา 2 ครั้งแล้วค่ะ แต่ภูพานนี่เคยแต่ผ่าน ยังไม่เคยแวะเข้าไปเลย แต่ยืนยันได้เลยว่า ผ้าทอสวยจริงๆ ค่ะ ปล. อย่าลืมไปวิจารณ์งานลี่งานนี้ด้วยนะคะ (บังคับๆ... อิอิ) http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_60217.php ..................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
7 กันยายน 2547 20:38 น. - comment id 326411
.ไพเราะ .. มากเลยคะ..
เรน .. ยังไม่เคยไป นะคะ..
..คงอีกนาน ..กว่า ที่เรน ..จะได้ไป..
..
8 กันยายน 2547 02:07 น. - comment id 326582
สวัสดีครับ
มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับรหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
................................ขอบคุณในความมีน้ำใจและกำลังใจ ขอรับ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_60562.php
อุษาแก้วแล้วค่ะ
นกเขา*ตะวัน*มาร้องปลุกทุกเช้าเลยค่ะ
ให้พุดค่อยๆคลี่ยิ้มรับแสงแรกอันอ่อนอุ่น
ของดวงตะวัน
ที่มั่นคงตรงต่อฟ้าต่อหล้าโลก
และต่อทุกชีวีของสรรพสิ่งนะคะ
ให้พลังหวานหอมโอบเอื้ออ่อนโยนมิรู้สิ้นมิรู้จับ
แม้นคนบนผืนโลกนี้จะไม่เคยหยุดคิดทบทวน
ถึงความโชคดี
ที่เราได้เกิดมากับธรรมชาติงาม
พุด
เห็นฟ้าสีครามจรัสรุ้ง
ท้องทุ่งนาและป่าไพร
สายน้ำทีระรินไหล
วิถีใจของชาวชนบทที่แสนเรียบง่ายงดงาม
พุดใช้แค่ตาภายใน
ดวงใจพุดก็เหินบินพบความงาม
อย่างอนันตกาลว่าง
ในทุกยามแห่งชีวิต
ยามต้องการสนิทเป็นหนึ่งเดียวกับธรรม
ธรรมชาติค่ะ
ฝากให้หาอ่าน*7เดือนบรรลุธรรม*
ของดังตฤณนะคะรัถยา
ยอดกัลยาณมิตร
ที่ดวงใจคงพิเศษพิสุทธิพอที่จะซาบซึ้งว่า
พุดกำลังบอกอะไร..และด้วยรักล้นใจ
ปรารถนาดีล้นทรวงพุดค่ะ
พุดรักบทกวีนี้ที่สุดค่ะ
รวมความสุดยอดแห่งพระอรหันต์
และงามของภูมิปัญญาไทยค่ะ
ที่พุดว่าเราคนไทยน่าจะภูมิใจจนร้องไห้
ที่แสนโชคดีได้เกิดมาพบสิ่งที่สุดงาม
ประดับดวงจิตและผืนดินแล้วค่ะ
บางครั้ง
เวลาพุดอ่านเกี่ยวกับศาสนาหรือพระอรหันต์
พุดปิติจนน้ำตาหลั่งรินเงียบๆค่ะ
และ
พุดคิดว่า
พุดอยากสยายผมพุดให้ท่านเดินผ่านไป
ด้วยความคารวะด้วยความศรัทธาจากดวงใจอันอ่อนน้อมนี้
ที่เพียรภาวนาขอเกิดมา
กี่ภพชาติได้เกิดมา
ในร่มธรรมร่มทองร่มชาติ ศาสนา
และพระมหากษัตริย์ไทยผู้ยิ่งใหญ่ในทศพิธราชธรรมค่ะ
พุด..รักงานคุณมากค่ะรัถยา
และขอปารวณาตัวขอเเป็นศิษย์จะได้ไหม
ได้โปรดนะคะ
ด้วยรักศรัทธา
.........พุด
.......................ความหมายในกาพย์ยานี แม้จะสั้น แต่ความในใจที่เคยได้ไปสัมผัสถิ่นนี้ อย่างน้อยก็ปีละ 1 ครั้งนะคุณพุด ความเป็นมิตรบนวิถีแห่งความเรียบง่าย ประทับใจไม่รู้ลืมนะ คุณพุด
อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ กำลังจะถามว่า อินแปง เป็นชื่อของใครค่ะ มาอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม ก็เลยกระจ่างค่ะ
:) ยังไม่มีโอกาสไปเลย แต่คิดว่า อีกไม่นานค่ะ
รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา
......................ได้อ่านหนังสือของการท่องเที่ยว ฉบับก่อนๆ แล้วก็มีโอกาสได้ไปอีกครั้ง ยังประทับใจในถิ่นเช่นเดิม ใครที่คิดว่าอีสานไม่น่าท่องเที่ยว แต่ถ้าได้ไปสัมผัสถึงแก่นแห่งวัฒนธรรมแถบนั้นนะ จะเปลื่ยนใจ ลองไปเยือนสักครั้งซิครับ คุณอัลมิตรา
งดงามมากครับ และยิ่งเป็นกลอนแบบนี้ที่ผมชอบอีกลักษณะหนึ่งด้วยครับ เห็นภาพเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
.........น่าจะเรียกว่า กาพย์ยานี ๑๑ นะครับ คุณแก้วประเสริฐ แต่บ้าง วรรคก็ลงตัวไม่ได้ เพราะเป็นคำพูด นะครับ
งดงามได้ความรู้ครับ ๚ะ๛
รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi
..........ขอบคุณนะครับคุณโรเบิร์ต
มนต์โปงลางพิณแคนแดนสกลฯ
หลังฤดูเก็บเกี่ยวเรียวรวงข้าว
บนแผ่นดินถิ่นลาวชาวอีสาน
เมื่อดอกคูนเหลืองผ่องทองตระการ
แต่งแต้มลานแถบแถนแดนสกลฯ
เป็นความงามแห่งรากอารยา
กลางบ้านนาแร้งไร้ในหยาดฝน
จิตวิญญาณสูงล้นบนความจน
ผลิตผลบอกเล่ากล่าวขานมา
เสียงพิณพานกรีดสายจากปลายคุ้ง
อบจรุงวิถีเริ่มเจิมพรรษา
เมื่ออรุณรุ่งอาบทาบท้องนา
ฟังฟังว่าพิณสรวงมาลวงใจ
เสียงระริกลอยล่องพร้องแสงตก
เป็นเพลงนกบินข้ามทุ่งธารไหล
ท่องทำนองกรีดอกของนกไซ
จังหว่ะไล่เร่งร้าวทุกคราวฟัง
แว่วโปงลางแทรกเสียงสำเนียงไม้
ราวย่างกรายสู้เช้ารุ่งลาวหวัง
คล้ายกรุ่งกริ่งกระดึงซึ้งประดัง
ผูกคอควายวิ่งคลั่งแว่วดังมา
แผ่วครวญคร่ำแคนไพรใจสลาย
ทำนองร่ายไผ่เลาะเพราะหนักหนา
สะอื้นเสียงเรียงร้อยถ้อยวาจา
วอนสาวนาฟังแล้วอย่าแคล้วจร
โหวตหวีดหวิวพลิ้วไหวในพลบค่ำ
เป็นมนต์ร่ำกล่อมคุ้งทุ่งอักษร
สะท้อนชีพศิลปินถิ่นบ้านดอน
ด้วยเพลงกลอนหมอลำล้ำมนตรา
ตะวันรอนล่วงล่องหนองหานคอย
เมื่อเดือนดาวเคลื่อนคล้อยลอยเวหา
แว่วเสียงพิณอีสานซ่านทรวงมา
จะหลับตาโหยอ่อนได้ผ่อนพัก
หอมข้าวเหนียวนึ่งใหม่อยู่ในพา
กลิ่นบุปผาบัวบุษย์พุทธจักร
ณ ดินแดนภูไทนุชพุทธรักษ์
สง่างามตำหนักยอดภูพาน
พระยาแถนข้าวปุ้นบุญบั้งไฟ
เท้าผาแดงนางไอ่คำนำสืบสาน
รอยอดีตกรีดกรายพรายตำนาน
ปราสาทผึ้งเผยสาสน์ทวารทิพย์
แว่วโปงลางมนต์เพลงบรรเลงร่ำ
สำเนียงพร่ำเย้ายวนชวนใจจิบ
สาวภูไทร่วมร่ายเริงเซิ้งกระติ๊บ
ยามคูนทองระยับยิบย้อยพุ่มพวง
มโหรีวัฒนธรรมอันล้ำจิต
สืบชีวิตเผ่าพงศ์จากดงสรวง
ซิ่นผ้าไหมลายล้ำฉ่ำดอกดวง
เป็นลายรวงกลีบคูนวิบูลย์รัก
กุสุมาลย์ยังบานเบ่งระเลงมนต์
แว่วโปงลางกล่อมคนดลใจหนัก
หลั่งน้ำตาสังเวยเปรยความภักดิ์
ห่อนลืมนักสรวงแถนแดนสกลฯ
--------------------------------
แว่วเพลงแคนโปงลางบรรเลงเพลงนกไซบินข้ามทุ่ง
ในท่วงทำนองระริกพลิ้วไหวในอาทิตย์อัสดง ณ ฝั่งหนองหาน
นำความบรรเจิดดวงใจมาสู่ข้าพเจ้ายิ่งนักแล้วในนาทีนี้
ความวิจิตรแห่งทิพย์คีตะบูชาพระยาแถนเจ้าในงานบุญบั้งไฟ
เป็นทำนองที่สอดคล้องพอเหมาะพอเจาะในทุกๆ ลีลาแห่งโปงลาง
เสียงพิณพานกรีดสายชวนให้ยกมือรำร่ายไปตามจังหว่ะอย่างลุ่มหลง
อีกเสียงโปงลางสำเนียงไม้ไพร ดังกรุ่งกริ่ง ราวกระดึงวัวควาย
ที่ส่งเสียงแว่วรำไรในยามอรุณรุ่งที่หนุ่มสาวชาวอีสานต้อนออกสู่นา
ลวดลายลาวแห่งผ้าซิ่นไหมที่ผู้เฒ่าผู้แก่สวมใส่บ่งบอกจิตวิญญาญศิลป์
และตำนานแห่งการสืบทอดอารยธรรมโบราณกลางความลำเค็ญ
สู่ผืนผ้าไหมอันวิจิตร..น่าอัศจรรย์ใจในศิลปะแขนงเพลงผ้า..
ผู้สาวภูไทลีลาอ้อนช้อยเซิ้งดีดไห มวยผมเสียบแซมคูนระย้าลงลาดพราย
ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาลงครั้งแล้วครั้งเล่า ตื้นตันทุกๆ ครั้งที่ยลยินเพลงโปงลาง
ไม่ใช่แค่เสนาะโสต หากแต่กล่อมซ่านเข้าไปถึงจิตวิญญาณด้านในแห่งใจดวงดี
และสุดแสนประทับใจเสียงโหวตไม้ไผ่นา หวีดหวิวสลายหัวใจในบัดดล
ลมศรีอีสานพัดแผ่วช่อดอกคูนพลิ้วไหว เป็นฉากภาพที่แสดงไหวไปทุกทิศ
สีเหลืองทองผ่องอำพันระยับแห่งพวงดอกคูนบานอาบหล้าไปทั้งอีสาน
ราวอวลอบด้วยกลิ่นไอแห่งความสงบของดินแดนแห่งพุทธภูมิ
เพลงโปงลางอัศจรรย์ตรงที่จังหว่ะจะโคนครึกครื้นแต่แฝงฝังความเศร้าสร้อย
หากแต่จะมีสักกี่ผู้คนที่เข้าถึงความงามแห่งเหง้ารากวัฒนธรรมอันนี้
ข้าพเจ้าตั้งใจจะกลับมาเยือนอีกคราวในปีหน้าฟ้าใหม่ ...
ด้วยสุดแสนประทับใจในโปงลางทิพย์ดนตรีแห่งเมืองสกลฯ
มนต์เพลงโปงลางงามดอกคูน ดินแดนแห่งอารยธรรมและความลาว...
รหัสสมาชิก : 4309 - ลำน้ำน่าน
.....................คุณบรรยายได้เห็นภาพจริง ๆ นานมาแล้วเคยอยู่ อีสานมาราว 1 ปี ก็ไม่ต่างจากที่คุณบรรยาย แถมเคยได้เป็นกรรมการตัดสินบั้งไฟ ในหมู่บ้านด้วยนะ
ไปแอบเที่ยวมาเหมือนกันเหรอคะ
ลี่ก็เพิ่งกลับจากเชียงตุงเมื่อเช้าเองเหมือนกันค่ะ
ยังหลับตานึกว่ายังอยู่ในทุ่งนาขั้นบรรไดเขียวๆ อยู่เลยจ้า
ที่สกลนคร ลี่เคยไปมา 2 ครั้งแล้วค่ะ
แต่ภูพานนี่เคยแต่ผ่าน ยังไม่เคยแวะเข้าไปเลย
แต่ยืนยันได้เลยว่า ผ้าทอสวยจริงๆ ค่ะ
ปล. อย่าลืมไปวิจารณ์งานลี่งานนี้ด้วยนะคะ (บังคับๆ... อิอิ)
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_60217.php
.....................................................................................
ลี่...ผู้มาเยือน
. ...........................ไปสัมมนามานะลี่ ไม่ได้แอบไป ผ้าฝ้ายเขาสุดยอดจริง ๆ ไปถึงต่างประเทศแล้วละนะ ลี่
.ไพเราะ .. มากเลยคะ..
เรน .. ยังไม่เคยไป นะคะ..
..คงอีกนาน ..กว่า ที่เรน ..จะได้ไป..
..
รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
..........................และที่ขาดเสียไม่ได้ คือหนูเรนนี่ละ ขอบใจมากจ้ะ เรน แล้วสักวันหนึ่งเรนจะได้ไป อย่าลืมอารยะธรรมรอบ ๆ ภูพานนะ เรน
.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
