..๏ เพราะเหตุใดท้องฟ้าจึงปรากฏ ราชรถสุริยาคราเคลื่อนเห็น อีกโคมทองแสนงามยามคืนเพ็ญ ดาริกาสกาวเด่นเป็นประกาย ทั้งต้นไม้โยกไหวกิ่งใบแกว่ง ภูเขาแกร่งสง่าองค์มั่นคงหมาย คลื่นทะเลโถมกระหน่ำย้ำรอยทราย หมอกเรียงรายลอยละลิ่วดุจปลิวลม ช่างวิจิตรตระการตาคราเทียบคิด ผู้ทรงฤทธิ์องค์ใดยิ่งใหญ่สม เนรมิตรทุกสิ่งไว้ให้เราชม ล้วนรื่นรมย์เหลือเกินจำเริญมอง ฝากคำกลอนเกริ่นไว้ใครใคร่ตอบ ปุจฉามอบแด่มิตรหวังจิตสนอง หลักแห่งธรรมล้ำค่าน่าตรึกตรอง สื่อความพ้องวิสัชนามาตอบนัย ๚ะ๛
อัลมิตรา 18 ต.ค. 2547 14:10 น. - ID 63795 
2597
32
0
5 สิงหาคม 2550 16:39 น. - comment id 280845
อันคำถามมากมายมหาศาล ถึงจักรวาลโลกพิภพและแขไข ได้ก่อเกิดกำเนิดมาแต่เมื่อไร อยากรู้ไซร้เร่งนิพพานเถิดทุกคน
18 ตุลาคม 2547 14:36 น. - comment id 352971
ถามยากเย็นนะ คำถามเอย จะรอฟังเฉลย ก็ไม่ไหว หากลองเดา เดาผิด เป็นอย่างไร พระพรหมไง เสกสร้าง ต่างเมืองแมน อิอิ....สนุกดีนิ..สบายดีไหมท่าน
18 ตุลาคม 2547 14:36 น. - comment id 352972
ด้วยเหตุแห่ง บิ๊กแบงค์ แรงระเบิด จึงก่อเกิด มวลสิ่ง อย่างยิ่งใหญ่ เมื่อเวลา เหมาะสม ทั้งลมไฟ จึงก่อเกิด โลกใหม่ ที่งดงาม ***ไม่เพราะเลยคำตอบนี้ ทนอ่านเอานะอัลมิตรา
18 ตุลาคม 2547 14:58 น. - comment id 352984
เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ ทั้งโลกธาตุทั่วสิ้นสรวงสวรรค์ มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์ แม้แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลีฯ ขอยก บทกวี ของคุณอังคาร มาร่วมด้วยนะครับ บทกวีงามมากครับ
18 ตุลาคม 2547 15:32 น. - comment id 353000
ตอบเอย ตอบถ้อย รักเมื่อเห็นน้องน้อยอย่าสงสัย อ้าวววว ตอบผิดเรื่อง แหะๆ
18 ตุลาคม 2547 16:21 น. - comment id 353030
โอ้...ปุจฉาคิดได้อย่างไรหนอ อิกคิวซังหัวหมอยังต้องถอย คนเมืองลิงต้องชิ่งไม่ทิ้งรอย มานั่งคอยดูคนวิสัชนา ตอบมั่วมั่ว ขอเดาเอาธรรมชาติ ที่สามารถ ผันผวนชวนกังขา เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็นเป็นธรรมดา อย่าสงกา เวลาคือตัวแปร.... ไม่มีช้อยให้เลือก ก ข ค ง หรือถูกทุกข้อหรือคะ อิอิ
18 ตุลาคม 2547 16:26 น. - comment id 353033
เพราะอีกแล้วทำไม่เก่งกันจังค่ะ คิดถึงค่ะพี่อัลมิตรา
18 ตุลาคม 2547 16:28 น. - comment id 353034
เคยอ่านในพระไตรปิฏก...ยังไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไร ต้องไปอ่านอีกซักรอบแล้วจะมาตอบน่ะจ๊ะ.. ติดไว้ก่อนน่ะ..กับปุจฉานี้.. ..
18 ตุลาคม 2547 17:26 น. - comment id 353081
ผมนั้นเป็นคนคริสต์ชีวิตรัก ได้รู้จักพระบิดาว่าสร้างโลก ให้ต้นไม้ชูร่มใบได้ไหวโยก ให้มีโศกมีสุขทุกคืนวัน พระเจ้าทรงสร้างสรรพสิ่งคือความจริงที่เราเชื่อ ^o^
18 ตุลาคม 2547 17:36 น. - comment id 353090
อยากรู้เหมือนกันอ่าคับ เกิดจากอะไร? ถ้าทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นจากความว่างเปล่าละก็... แล้วที่เราได้พบได้เจอ หรือแม้แต่ตัวเราเองเนี่ย... ใครสร้างขึ้นมาน๊ออ? (น่าคิด)
18 ตุลาคม 2547 19:49 น. - comment id 353163
...ใครจะสร้างสิ่งใดนั้นฉันไม่รู้ ที่เป็นอยู่ต้องดิ้นรนทนให้ไหว สรรพสิ่งคือความจริงแห่งภพไตร ธรรมชาติได้สร้างไว้ ให้ชื่นชม..(ไม่ใช่ให้ค้นหา)
18 ตุลาคม 2547 22:08 น. - comment id 353222
ขอดูคำตอบนะคะ ถามยากจัง ขอตอบถูกทุกข้อล่ะกัน เห็นด้วยกับทุกคนค่ะ
18 ตุลาคม 2547 23:51 น. - comment id 353284
ใครสร้างหรอ นั่นจิ อาจเป็นฟ้าที่สร้างให้เกิดกำเนิดก่อ หรือเติมต่อแต่งสร้างไม่ว่างเว้น หรือเป็นหินให้กำเนิดเมื่อโลกเย็น หรืออาจเป็นความรักที่สร้างสม ไม่ลงแฮะ ยากง่ะ
19 ตุลาคม 2547 00:07 น. - comment id 353285
วิสัชนา... สรรพสิ่งสันสีที่เห็นรูป มวลคลื่นวูบว่อนไปที่ได้เสียง สารพัดระบัดกลิ่นประทิ่นเคียง ถ้วนทั้งหมดรสเลี้ยงที่เรียงราย ทุกสัมผัสวัดรวมให้ท่วมท้น ทุกกมลค้นคิดประสิทธิ์หมาย ทุกเวลานาทีที่เคลื่อนคลาย ทุกมิติปริปรายขยายยุบ ทุกที่มีและไม่มีนี้คือหนึ่ง ทั้งคิดถึงคิดไม่ถึงทั้งพึ่งผลุบ นรกสวรรค์อันใดใครตะครุบ ล้วนรวมรุบ...มันเป็นเช่นนั้นเอง...
19 ตุลาคม 2547 00:19 น. - comment id 353290
...ด้วยเป็นกรรมทำไว้เผื่อให้คิด มีชีวิตอยู่ได้สิ่งใดหนอ สิ่งที่วาดอาจไกลเมื่อไม่พอ ด้วยเกิดก่อจากกรรมที่ทำกัน สิ่งที่เห็นเป็นไปด้วยใจคิด ทุกชีวิตแตกต่างทางสร้างสรรค์ หากแยกเอาเคล้าคละสาระพัน ใจเท่านั้นเลือกได้ในใจตน... ....ทุกสิ่งเป็นไปเพราะกรรม สิ่งที่ทำเพราะกรรมนำไป... .....................สวัสดีครับ...............
19 ตุลาคม 2547 05:56 น. - comment id 353417
จินตนาการสุดแน่แต่ใครคิด จึงปรากฎภาพนิมิตจิตรมองเห็น ถ้าใจหมองมองขี้เหร่ด้วยลำเค็ญ ถ้าใจเย็นมองฟ้าสวยด้วยสองตา
19 ตุลาคม 2547 07:12 น. - comment id 353425
หน้าส่วนตัว
ก่อนนั้น เรนเชื่อว่า..ธรรมชาติ ..เป็นผู้สร้าง และถูก...วิวัฒนาการ.. มาตามขั้นตอน..
แต่ ตอนนี้ ..เรนว่าม่ายใช่นะคะ..
น่าจะเป็น ..สเต็มเซลล์.. ตะหากร่า...
..
19 ตุลาคม 2547 08:56 น. - comment id 353442
คนดีของพี่พุด พี่พุดอ่านงานงามคำถามซึ้ง ซึ่งช่างล้ำค่าทางจิตชิ้นนี้ ด้วยความรู้สึกอยากกอดน้องมากๆค่ะ นะนาทีนี้นะคะ อยากบอกเล่าความงดงามในใจ ในจิตที่มีบางสิ่งช่างแสนดีงาม แสนปาฎิหารย์มาเกิดในชีวิตที่แสนร้าวระบม มานานปีค่ะคนดี พีพุด กำลังฟังเพลงแต่ปางก่อน แล้วกำลังรินน้ำตา ด้วยหาคำมาอธิบาย ความรู้สึกลึกล้ำนี้ ช่างแสนยากยิ่งนักแล้วค่ะ เพราะว่าพี่พุดเดียวดายใจ และไม่ค่อยสบายยังไงไม่ทราบค่ะ พีพุดรักน้องเสมอ
19 ตุลาคม 2547 08:58 น. - comment id 353443
ภาพงามจนไม่ทราบจะบอกยังไงค่ะ และงานอิมน้องน้อยนั้น พีพุดประทับใจภาพมากๆค่ะ ด้วยรักล้นใจ
19 ตุลาคม 2547 11:28 น. - comment id 353503
ผู้สรรค์สร้างสรรพสิ่งในโลกหล้า.... สร้างเมฆา ท้องฟ้า สวยสดใส ไม่ว่าผู้ใดสร้างมาจากเหตุผลไร ที่แน่แท้ไซร้ต้องด้วยใจที่มีรัก.... แอบมาตอบ...แต่กลอนอาจไม่ค่อยดีนักค่ะ... ภกาว่า....สิ่งสำคัญที่ทำให้สรรพสิ่งทั้งหลายเกิดมาได้... คือ...ความรัก....อิอิอิ
19 ตุลาคม 2547 12:29 น. - comment id 353542
คุณน้ำ .. เฉกฮินดูรู้ว่าพระพรหมสร้าง คุณน้ำอ้างล้วนพระองค์อย่าสงสัย จะเดาถูกหรือเดาผิดอย่าติดใจ ที่ถามไปเพราะไม่รู้ผู้ยิ่งยง คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. แนวแห่งวิทย์ตอบมากาแลคซี่ แรงระเบิดมากมีมวลสสาร ทั้งดินน้ำลมไฟได้ผ่านกาล จวบเนิ่นนานจึงเย็นเป็นโลกงาม คุณลำน้ำน่าน.. เพราะมนุษย์ตัวจ้อยต่ำต้อยนัก จึงมิทักว่ายิ่งใหญ่ฤทธิ์ใฝ่สม เทียบธุลีละลิ่วไปในสายลม ค่าที่ชมอาจน้อยกว่าทุกคราเปรย คุณขุนจวบ .. ถามเอย ถามนัย..หัวใจไยกระล่อนเสียจริงหนอ แม้อยู่ไกลหากเคียงใกล้ใจพนอ อาจต้องท้ออ่อนล้าว่าหมดแรง คุณคนเมืองลิง .. คิดเพราะใจอยากคิดไม่ผิดเพี้ยน จำต้องเขียนเพื่อระบายใช่ขายฝัน รอบรอบตัวประกอบไว้ให้ใครกัน ผู้ใดสรรเพื่อเราดูเข้าที คุณเพราะรัก .. ขอบคุณค่ะ ระลึกถึงเช่นกัน คุณกุ้งหนามแดง .. รอคำตอบอยู่ค่ะ คุณextreme life.. เดชะพระนาม พระบิดา พระบุตร และพระจิต อาเมน.. คุณNonSense .. อัลมิตราก็สงสัยตนเองเหมือนกันว่า มาทำอะไรในโลกนี้ และรอบๆตัว คือสิ่งสมมุติมาเพื่อประกอบเรื่องราวหรือเปล่าค่ะ คุณมัทนา.. เหตุใดหนอมองไปใต้ฟ้ากว้าง ช่างเคว้งคว้างลำพังเกินหยั่งถึง เหตุใดหนออัลมิตรามารำพึง ทั้งที่ซึ่งเงาแห่งตนมิค้นเจอ คุณเพียงพลิ้ว ..หลักแห่งศาสตร์มากมายที่นำมาตอบ ล้วนแต่ถูกต้องในความเชื่อนั้นๆค่ะ เจ้าลม ..ตอบมาหลายอย่างจัง แต่สรุปว่า ความรักสร้าง แน่นอน เหนืออานุภาพอื่นใด ย่อมมีความรัก ไม่เช่นนั้นแล้ว พวกเราจะดำรงชีพอยู่ได้หรือจ๊ะ ทุกอย่างทุกสรรสร้างมา ล้วนแต่เพื่อพวกเรา คุณดาวศรัทธา .. ปุจฉา (ต่อ) อ่านตามสาส์นพลันเห็นประเด็นแจ้ง โลกร้อนแล้งหรือเย็นเป็นสุขขี ล้วนแต่ภาพอุบัติจิตนิมิตรมี หากทุกอย่างอาจลี้ได้ในบัดดล ในสิ่งมีย่อมมีไม่มีอยู่ ในความรู้อาจไม่พอก่อเหตุผล ในเงื่อนงำซ้ำซ้อนดั่งซ่อนกล ทุกมิติยากค้นแสนจนใจ หรือสิ่งที่ชัดเจนจบแจ้งกล่าว ล้วนเพียงเงาวิสัชนามาตอบไข เกิดตัวเปล่ามาตัวเปล่าเอาอะไร ฤๅคว้าได้ยามสิ้นชีวินเอย คุณค้างคาวคืนคอน .. ผิดประเด็นที่มอบเพื่อตอบไข สิ่งถามไปเพราะเห็นทุกสิ่งสรร ด้วยมิใช่มือมนุษย์พิสุทธิ์อนันต์ สร้างและปันให้เราได้เฝ้าดู กรรมคือสิ่งที่กระทำโปรดย้ำคิด ถูกหรือผิดบุญหรือบาปทราบทุกผู้ ต่างเลือกเต้นคะนองไปคล้ายไม่ดู น่าอดสูกรรมดี..ที่โดนเมิน คุณชัยชนะ.. ภาพปรากฏขึ้นอยู่รู้ปรากฏ จะงามงดจิตเท่านั้นครั้นมองเห็น ฤๅจะหมองมองด้วยตาคราลำเค็ญ ทุกสิ่งเช่นอยู่ที่ใจนัยนี้เอย น้องเรน ... อะไรคือ สเต็มเซลล์คะ คุณพุดพัดชา .. กอดอัลมิตรา อาจมีเฮ นะคะ องครักษ์แยะ เขากล่าวกันว่า ต้องกอดพวกเขาก่อนค่ะ :) คุณกุมภกา.. ตอบเหมือนเจ้าลมเลยค่ะ เจ้าลมตอบว่าความรัก อัลมิตราคิดว่า นั่นคือองค์ประกอบหนึ่งที่ทำให้สร้างขึ้นมา ทั้งนี้ เพราะผู้สร้างรักพวกเราค่ะ จึงมอบสิ่งที่ดีให้พวกเรา .... เพียงเพราะอยากรู้จริงทุกสิ่งแจ้ง อย่าเพิ่งแย้งบ่นรำคาญพาลสงสัย อัลมิตราบ้าหรือเปล่าลือเข้าไป ถามมาได้ชอบกลแปลกคนจริง ด้วยพบเห็นมากมายจึงหมายถาม อย่าเพิ่งห้ามความสงสัยอันใหญ่ยิ่ง ผู้ซึ่งทรงอานุภาพอยากทราบอิง สร้างทุกสิ่งดั่งวาดประหลาดแท้
19 ตุลาคม 2547 12:30 น. - comment id 353545
โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยทอด โอ้พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก โอ้พระเจ้าตากมันมากเหลือ โอ้พระเจ้าเสือมันเหลือเชื่อจริงจริง
19 ตุลาคม 2547 12:41 น. - comment id 353555
เหมือนฝัน
แก้วประเสริฐ.
19 ตุลาคม 2547 12:42 น. - comment id 353558
.... อีกโคมทองแสนงามยามคืนเพ็ญ ดาริกาสกาวเด่นเป็นประกาย ทั้งต้นไม้โยกไหวกิ่งใบแกว่ง ภูเขาแกร่งสง่าองค์มั่นคงหมาย คลื่นทะเลโถมกระหน่ำย้ำรอยทราย หมอกเรียงรายลอยละลิ่วดุจปลิวลม ช่างวิจิตรตระการตาคราเทียบคิด ผู้ทรงฤทธิ์องค์ใดยิ่งใหญ่สม...... เหมือนปรัชญา..แต่ซ่อนไว้อารมณ์อย่างลึกล้ำ.. อิ อิ..เขียนเก่ง ซ่อนเก่ง..ว่าแต่เขียนถึงใครเอ่ย.
19 ตุลาคม 2547 13:17 น. - comment id 353576
สวัสดีครับ มาเป็นกำลังใจให้หาคำตอบ ได้ในเร็ววันน่ะครับ ว่าผู้ยิ่งใหญ่แท้จริงคือใคร @@@@@@@@@@@@@@
19 ตุลาคม 2547 13:33 น. - comment id 353587
ดุจฟากฟ้าไร้ดาวคราวเหงาหงอย ดวงจันทร์คล้อยลอยเลื่อนเลือนเวหา เสียงกระซิกเร้าสั่นที่กลั่นมา เหมือนบอกว่าจะกลับมาหาอีกคราว เฝ้ารอแล้วดวงใจที่ไหวอ่อน ดั่งไฟฟอนรุมเร้าเข้าใจสาว ดั่งน้ำคำเพ้อพร่ำลำนำยาว ดาวสกาวสุกใสใจสุขพลัน แม้แค่คำพร่ำพรอดเพียงออดอ้อน ยังอาวรณ์คนึงหาในใจฉัน เฝ้ารอแล้วรอเล่ารอเพียงวัน ให้คืนวันเคยเคียงใกล้ได้กลับมา
19 ตุลาคม 2547 13:44 น. - comment id 353590
คุณดาราจักร .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ หลากหลายนามพระเจ้าเข้าใจเถิด ล้วนบังเกิดจากศรัทธาอันยิ่งใหญ่ อันความจริงเพียงหนึ่งซึ่งเหนือใคร นามองค์ใด..โปรดตอบ จักขอบคุณ คุณแก้วประเสริฐ .. อะไรคะ ที่เหมือนฝัน คุณอินทรี .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เขียนเพราะจิตสงสัยใคร่เรียนรู้ หลากคัมภีร์เพียงดูอาจรู้เห็น แม้ต่างศาสน์ต่างศรัทธาว่าประเด็น อย่าเพิ่งเข่นคนอื่นจะขื่นใจ บ้างบอกว่าศาสดามาสร้างโลก บ้างกล่าวพรหมอุปโลกน์อวยโชคให้ บ้างเอ่ยนามยะโฮวาห์ว่าเหนือใด ต่างกันไปตามจิตคิดศรัทธา หากตามหาศาสดาที่จริงแท้ เกิดจนแก่-แก่แล้วตายอย่าหมายหา ถ้าจักษุมืดบอดสอดแลมา ทึบปัญญาจะเข้าใจอย่างไรกัน อย่าเพียงมองด้วยตาแค่ตอนต้น มิสืบค้นวินิจฉัยแม้ในฝัน อาจเสียทีกำเนิดมาค่าอนันต์ เฉกซากรั้นเพ่งดูมิรู้เงา คุณเรไร .. ขอบคุณมากค่ะ ผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง อัลมิตรามีคำตอบในใจแล้วค่ะ ยัยไหม .. สงสัยฉายหนังผิดโรง นะจ๊ะ
19 ตุลาคม 2547 15:49 น. - comment id 353688
มาชื่นชมคุณอัลมิตราค่ะ... งามทุกผลงานนะค่ะ... ขอให้คุณอัลฯสมหวังในสิ่งที่รอคอยนะค่ะ...
19 ตุลาคม 2547 16:00 น. - comment id 353714
ตอบเอยตอบถ้อย ไกลใกล้มากน้อยใช่ปัญหา จากใจถึงใจใช้เวลา เพียงเสี้ยววินาทีพลัน เพียงหากอยู่ใกล้ จะประคองน้องไว้แนบฝัน ป้อนขนมจุมพิตน้องทุกวารวัน อยู่ในฝันของน้องทุกราตรี
19 ตุลาคม 2547 16:10 น. - comment id 353725
คุณกัลลดา .. ขอบคุณมากๆ ค่ะ คุณขุนจวบ .. ถามเอยถามถ้อย .. อย่าเพียงร้อยสำเนียงเยี่ยงกล่อมขวัญ หว่านคำหวานอรรถรสบทรำพัน ให้หลงฝันพร่ำเพ้อละเมอเดียว หากมีจิตสิเนหามาเคียงใกล้ จงตอบสาส์นหัวใจในบัดเดี๋ยว (นี้) เพื่อพิสูจน์รักแท้แน่จริงเชียว อย่าลดเลี้ยวกลับคำให้ช้ำเอย
19 ตุลาคม 2547 16:16 น. - comment id 353729
คาดคั้นให้ตอบในบัดเดี๋ยว(นี้) ก็คงตอบได้แค่ว่า....... จริงจริ๊งงงงงงงง //ตอบแบบหมดภูมิ 55555555555
19 ตุลาคม 2547 16:21 น. - comment id 353736
:)
19 ตุลาคม 2547 17:20 น. - comment id 353794
เหตุใดมีปรากฏการณ์ตระการนัก ที่ประจักษ์แก่สายตาเราทั้งผอง ธารหลั่งรินรุ้งกินน้ำตามทำนอง เสียงนกร้องขับขานจำนรรจ์จา อาทิตย์ขึ้นขอบฟ้าบูรพาทิศ แล้วสถิตย้อนยลอีกซีกฟ้า ดาวประดับระยิบระยับวับวาวตา กลางนภาโคมลอยเด่นคือเพ็ญดวง ลมระบัดพัดพริ้วลิ่วกระทบ ก็ประสบความสดใสคล้ายแดนสรวง สรรพสิ่งใต้หล้าว่าทั้งปวง ดุจดั่งล่วงพฤติกรรมให้ทำไป เฝ้าครุ่นคิดครั้งเยาว์เฝ้าแลหา มีปุจฉาหลายหลากหากสงสัย เที่ยวเสาะหาวิสัชนาว่าทำไม หรือมีใครกำหนดวางกฏเกณฑ์ ไร้คำตอบที่ชอบใจนัยทุกสิ่ง จำหยุดนิ่งในคำถามตามความเช่น สิ่งตอบกลับรับไว้ไม่ชัดเจน ที่ประเคนสอนให้รู้ดูชอบกล จนกระทั่งเติบใหญ่ใจร่ำร้อง ในความข้องอยากรับรู้ดูอีกหน ความยิ่งใหญ่ที่ใหญ่ยิ่งอิงสกล สืบเสาะค้นใครคือปราชญ์ศาสดา
20 ตุลาคม 2547 00:01 น. - comment id 354159
ยินเสียงพายระบายหวังใกล้ฝั่งฝัน ทั้งหยิบจับขยับพลันขยันขย้ำ เพียงหนังหุ้มกระดูกแกร่งแห้งกร้านดำ แต่กำยำที่จิตใจไร้ใครเทียม กระเซ็นน้ำวะวามเลื่อมกระเพื่อมไหว ปักลอบไซผุดดำผ่านกล้าหาญเหี้ยม แดดแผดผ่านเผาผิวกร้านให้ดำเกรียม แต่หากเปี่ยมปริญญาค่าความทน หลับฝันดีครับคุณอัล มาช้าไปหน่อยนะครับ ขอโทษทีครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
20 ตุลาคม 2547 01:45 น. - comment id 354183
วิสัชนา...(ต่อ) ทุกมิติภูมิภพครบถ้วนทั่ว กระทั่งตัวความคิดนิมิตรฝัน ทั้งจริงเท็จหลอนหลงคงสำคัญ เทพพรหมเจ้าสารพันสุดพรรณนา อาจสมมตินามเล่นคล้ายเช่น..เต๋า.. ใช้อ้างเอาเล่าเรียงเพียงภาษา ตัวรับรู้คือเราเฝ้าอัตตา อวิชชา-วิชชา ประสาคน อย่ามัวงงหลงหาว่าใครสร้าง หรือใครวาง ..สร้างผู้สร้าง.. ช่างฉงน ไก่กับไข่ใช่ถามตามให้จน จะหลงกล กองกิเลส ลืมเลศนัย ธรรมชาติงดงามที่ถามทัก มีมุมหักเสื่อมทรามตามสงสัย หากรู้เข้า..เท่าทัน..ทุกอันไป คงถึงใจใสสว่างทางพ้นแทน...
20 ตุลาคม 2547 11:44 น. - comment id 354422
คุณเมกกะ .. ขอบคุณมากค่ะ :) คุณดาวศรัทธา ( ปุจฉา อีกที..) คือธรรมชาติทั้งหมดปรากฎลักษณ์ ดุจจำหลักภาพไว้ให้มนุษย์เห็น วาดดินน้ำลมไฟนัยประเด็น ตัวอย่างเช่นเอ่ยมาเสวนากัน เพราะหลากหลายจึงตรองผองเหตุผล อาจปะปนความรู้สึกเหมือนนึกฝัน อ่านคำตอบคิดย้อนไปได้สารพัน นามผู้นั้นคือใคร..ให้สงกา สำมะหาอะไรในความคิด ถูกและผิดใครตอบได้ในคุณค่า เพราะความเชื่อหลายทางต่างศรัทธา ทั้งที่ฟ้าคลุมครอบล้วนรอบมวล จุดประสงค์ปุจฉาไปในอักษร เพียงสะท้อนความจริงสิ่งกำสรวล มนุษย์เอยกระจ้อยร่อยฤๅคล้อยควร บังอาจผวนอวดศักดาฤทธาเทียม
20 ตุลาคม 2547 23:54 น. - comment id 354832
วิสัชนา...(อีกด้วย) ...จึงสะท้อนย้อนคำนำความคิด ตามจริตติดตรองเรื่องของฉัน ผิดหรือถูกอย่างไรไม่สำคัญ เมื่อใจมั่นบรรเลงตามเพลงกลอน สิ่งที่เราไม่รู้คิดดูเถิด โลดเตลิดเหลือล้นพ้นอักษร ดั่งคำอ้างพุทธองค์ทรงสังวร ธรรมที่สอน..เพียงทรายในกำมือ ยังมีทรายในหล้ามหาศาล เกินประมาณขานเล่าให้เราสื่อ กระทั่งธรรมประเทืองโลกเลื่องลือ ยังยากถือถ้วนทั่วถึงตัวตน...
21 ตุลาคม 2547 12:23 น. - comment id 355115
.....ความเป็นธรรมชาติเป็นธรรมดาที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ...แต่เรานี่ละ จะด้วยความเขลา หรือฉลาดไม่อาจทราบได้นะ เมื่อเริ่มคิดว่ามีพลังเหนือโลก ลืมตนว่าเป็นเจ้าแห่งจักวาลไปเสียแล้ว แต่ก็ไม่พ้น เจ้าแห่งกาลเวลาที่รอเรา http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_63127.php
21 ตุลาคม 2547 13:03 น. - comment id 355149
ขอบคุณค่ะ คุณดาวศรัทธา .. ได้แง่คิดที่ดีมากเลยค่ะ เป็นการเสวนาในเชิงธรรมวรรณกรรม ..ชอบที่ยกตัวอย่างจังค่ะ หลายคนที่วนมาอ่านอีกรอบ คงได้ความรู้ไปเพื่อเป็นการประกอบการพิจารณา .. :) ไว้มีโอกาส จะปุจฉาอีกนะคะ อย่าเพิ่งยื่นใบลา วิสัชนา น๊า คุณรัถยา .. ขอบคุณมากค่ะ อย่ามองสิ่งต่างๆเพียงแค่ที่เห็น จงเข้าใจสิ่งต่างๆอย่างที่เป็น จงมองด้วยตา แล้วปล่อยให้ปัญญาเป็นผู้วินิจฉัย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
23 ตุลาคม 2547 08:37 น. - comment id 356275
สวัสดีคุณอัลฯจ๋า......และ..คุณ คุณ ทุกท่าน... คิดถึงจังเลย ทักทาย.... อ้วน เกือบ ผอม ..(แล้วน๊า ขอบอก)
23 ตุลาคม 2547 08:43 น. - comment id 356276
ป.ล เลี๊ยวกลับมาบอกว่า...ตอนนี้ตัวดำปี๋เลยค่ะเพราะอยู่บ้านนอก... คือว่าตะก่อนอยู่ในกรุงเทพฯจะอวดว่าตัวขาวน่ะ.. เศร้าจัง หมดสวยเลย
24 ตุลาคม 2547 08:51 น. - comment id 356538
ย่องๆ..เข้ามาเยือนไปไหนหนอ...คุณอัลฯจ๋า งานยุ่งหรือคะ... หรือว่า ไปเที่ยวชายหาดทรายขาวๆ กับ คุณ คุณ เพื่อนร่วมงาน ป.ล อย่าลืม!ช่วยกระซิบๆ ข้างหู นักท่องเที่ยวด้วยว่า รวมพลังร่วมด้วยช่วยกันอนุรักษ์สัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธ์ด้วยหนา...ช่วยกันๆ ยกตัวอย่าง ตอนนี้สัตว์น้ำเค็มและน้ำกร่อย เช่น พี่ปลาโลมาอิรวดี อนุรักษ์กันด้วยนะคะ ทักได้ข่าวมาว่าจวนเจียนจะสูญ..เต็มทีแล้ว น่าเศร้าๆ สิ้น แถมยังหดหู่ห่อเหี่ยวใจไปหมด..เฮ้อ! ทักไปแล้วนะคะ........รักษาสุขภาพด้วย.. แถมอีกนิ๊ดค่ะ! ขอบพระคุณ ขอบพระคุณ น้ำใจชาวไทยไม่ว่าจะศาสนาใด หรือ ชนชาติ ใดก็ตาม ซาบซึ๊งในน้ำใจของทุกท่านอย่างล้นพ้น เป็นเพราะทุกท่านแท้ๆ........โลกของเราและท่านๆถึงแลดูสดใสอะไรเช่นนี้ พลังของพี่น้องแท้ๆ ทรงเป็นบุญของเราชาวไทยแท้ๆที่มีพระมหากษัตริย์ ทรงห่วงใยประชากร เปรียบเสมือนครอบครัว ของพระองค์เอง ขอพระองศ์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ทรงมีพลานามัยที่สมบูรณ์ ตราบนานเท่านาน...ด้วยเกล้าด้วยกระม่อมขอเดชะ...... หากคำไหนที่ข้าพเจ้าได้กล่าวอันเป็นสิ่งมิสมควร โปรดทรง อภัยให้ข้าพเจ้าด้วย
24 ตุลาคม 2547 21:27 น. - comment id 356785
คุณทักทายที่คิดถึง .. อัลมิตรากลับมาแล้วค่ะ ไปเที่ยวทะเลภาคตะวันออกมาค่ะ ตัวยังไม่ดำปิ๊ดเลย แต่แสบหลังเหมือนกัน แดดแรงเหลือเกิน เที่ยวครั้งนี้ได้มีโอกาสทานอาหารทะเลด้วยค่ะ มีเรื่องเล่านะคะ อยากทานปลาทอด แต่ทว่า ปลายังไม่ตาย ปลาอยู่ในกาละมังที่เขากักไว้ เขาให้ไปชี้ว่าจะเอาตัวไหน อัลมิตราก็จ้องแล้วจ้องอีก ยังไม่มีตัวไหนตายสักตัว .. มื้อนั้นก็เลยอดทานปลาทอด (ตั้งใจตั้งแต่เช้าว่าจะทานปลา อดเลย อดเลย..) คุณทักอย่าฟ้องคุณพ่อเชียวน๊า ว่า อัลมิตรา ทานปลาหมึกไปตั้งแยะ ปลาหมึกไข่ทอดกระเทียม และ กุ้งอบเกลือ หอยเชลล์ผัดเนย หอยหวานอบ หอยนางรม( รู้สึกแปลกๆชอบกล ไม่อร่อยเลย..) สงสัยว่าน้ำหนักตัวต้องเพิ่มแน่เชียว และหากลุงหมอรู้เข้าอีกราย อัลมิตราโดยเขกหัวแน่นอน ทานอะไรตั้งแยะขนาดนั้น แทบแย่ เกือบร้องหาอีโนแล้วค่ะ มีกระจกสวยๆติดมือมาเป็นของที่ระลึก แต่เอ ! อัลมิตราไม่รู้ว่าสมควรซื้อหรือเปล่า ( ซื้อมาแล้ว ค่อยมาคิดได้ทีหลัง) เป็นกระจกบานใหญ่ค่ะ กรอบกระจกคือเปลือกหอยมาประดับ สวยมากค่ะ 350.- บาท ยังหาที่เหมาะสำหรับตอกหมุดติดกระจกไม่ได้เลย น่าจะเป็นห้องโถง เหนือโซฟา (แล้วมันจะร่วงใส่หัวหรือเปล่าหนอ เสียวๆชอบกล) กลับมาถึงเมื่อบ่าย เปิดกล่องเอากระจกออกมาชื่นชมอีกรอบ แล้วก็จัดใส่กล่องตามเดิม รอให้คิดออกก่อนว่าจะไว้ที่ไหน แล้วค่อยเปิดกล่องใหม่อีกหน .. ปล. อ่านบัลลังก์รัก และ ฟ้าจรดทราย จบแล้วนะคะ สองชุด .. เป็นนิยายที่น่าอ่านจริงๆค่ะ ขอบคุณมากนะคะ คุณทักทาย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
26 ตุลาคม 2547 12:56 น. - comment id 357581
คือ.... องค์พระผู้ทรงกรุณาปรานี ผู้ทรงสถิตย์อยู่บนบัลลังก์ (20:5) พระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและสิ่งที่อยู่ระหว่างสองนั้น (25:59) ทรงให้มีหมู่ดวงดาวในท้องฟ้า และทรงประดับมันให้สวยงามแก่บรรดาผู้เฝ้ามอง (15:16) พระองค์ทรงทำให้ดวงอาทิตย์มีแสงจ้าและดวงจันทร์มีแสงนวล และทรงกำหนดให้มันมีทางโคจร เพื่อพวกท่านจะได้รู้จำนวนปีและการคำนวณ พระองค์มิได้ทรงสร้างสิ่งเหล่านั้น เว้นแต่ด้วยความจริง พระองค์ทรงจำแนกสัญญาณต่าง ๆ สำหรับหมู่ชนที่มีความรู้ (10:5) และพระองค์คือ ผู้ที่ทรงให้มีแก่พวกเจ้า ซึ่งดวงดาวทั้งหลาย เพื่อพวกเจ้าจะได้รับการชี้นำด้วยดวงดาวเหล่านั้นทั้งในความมืดแห่งทางบกและทางทะเล แน่นอนเราได้แจกแจงโองการทั้งหลายไว้แล้ว สำหรับกลุ่มชนที่รู้ (6:97) แท้จริงการสับเปลี่ยนของกลางคืนและกลางวัน และที่พระองค์ทรงสร้างในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้น แน่นอนเป็นสัญญาณแก่กลุ่มชนที่มีความยำเกรง (10:6) ผู้ทรงเผยอรุโณทัย และทรงให้กลางคืนเป็นเวลาพักผ่อน และทรงให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เป็นการคำนวณ นั่นคือการกำหนดให้มีขึ้นของผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ (6:96) ผู้ทรงสร้างบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดินได้ทรงให้มีบรรดาความมืดและแสงสว่าง (6:1) และพระองค์คือผู้ทรงบันดาลให้มีกลางคืนและกลางวัน หมุนเวียนแทนที่กัน สำหรับผู้ที่ปรารถนาจะใคร่ครวญ(ถึงความมหัศจรรย์ในการสร้างของพระองค์) หรือปรารถนาจะขอบคุณ (25:62) พระองค์ผู้ทรงบันดาลกลางคืนให้แก่พวกท่าน เพื่อพวกท่านจะได้พักผ่อนในมัน และกลางวันเพื่อจะได้มองเห็นแท้จริงในการนั้นแน่นอนย่อมเป็นสัญญาณแก่หมู่ชนที่ได้ยิน เพื่อใคร่ครวญ (10:67) และพระองค์คือ ผู้ที่ทรงให้พวกเจ้าเกิดขึ้นจากชีวิตหนึ่ง โดยให้มีที่พัก(คือที่กระดูกสันหลังของชายหรือลูกอัณฑะในสภาพอสุจิ) และให้มีที่ฝาก(คือที่มดลูกของหญิง เมื่อเกิดการปฏิสนธิ) แน่นอนเราได้แจกแจงโองการทั้งหลายไว้แล้วสำหรับกลุ่มชนที่เข้าใจ (6:98) และพระองค์นั้นคือผู้ที่ทรงให้น้ำลงมาจากฟากฟ้าแล้วทรงให้ออกมาด้วยน้ำนั้น ซึ่งพันธุ์พืชของทุกสิ่งและเราได้ให้ออกจากพันธุ์พืชนั้นซึ่งสิ่งที่มีสีเขียว จากสิ่งที่มีสีเขียวนั้นเราได้ให้ออกมาซึ่งเมล็ดที่ซ้อนตัวกันอยู่ และจากต้นอินทผลัมนั้น จั่นของมันเป็นทลายต่ำ (โน้มลงมา) และทรงให้ออกมาด้วยน้ำนั้นอีก ซึ่งสวนองุ่น มะกอก และทับทิม โดยมีสภาพคล้ายกันและไม่คล้ายกัน พวกเจ้าจงมองดู ผลของมัน เมื่อมันเริ่มออกผลและเมื่อมันแก่สุก แท้จริงในสิ่งเหล่านั้นแน่นอน มีสัญญาณมากมาย สำหรับหมู่ชนผู้ศรัทธา (6:99) และพระองค์มิได้ทรงสร้างชั้นฟ้าและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสองนั้นมาเล่นๆอย่างไร้ประโยชน์ (21: 16) ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และทรงให้น้ำลงมาจากชั้นฟ้า และทรงให้พืชผลงอกเงยออกมาด้วยมัน (จากน้ำ) เพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า และทรงให้เรือเดินสมุทรมีความสะดวกแก่พวกท่าน เพื่อใช้แล่นตามแม่น้ำโดยพระบัญชาของพระองค์ และทรงให้ลำน้ำทั้งหลายเป็นประโยชน์แก่พวกเจ้า (14:32) และพระองค์ทรงให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ เป็นประโยชน์แก่พวกเจ้า โดยโคจรเป็นปกติ และทรงให้กลางคืนและกลางวันเป็นประโยชน์แก่พวกเจ้า (14:33) และพระองค์ทรงประทานแก่พวกเจ้าทุกสิ่งที่พวกเจ้าขอต่อพระองค์ และหากพวกเจ้าจะนับความโปรดปรานของอัลลลอฮแล้ว พวกเจ้าก็ไม่อาจจะคำนวณมันได้ แท้จริงมนุษย์นั้นอธรรมยิ่ง เนรคุณยิ่ง (14:34) พระองค์คือผู้ซึ่งไม่มีพระเจ้าอื่นใดอีกนอกจากพระองค์ผู้ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับและสิ่งเปิดเผยพระองค์คือผู้ทรงกรุณาปรานีผู้ทรงเมตตาเสมอ(59:22) พระองค์คือผู้ซึ่งไม่มีพระเจ้าอื่นใดอีกนอกจากพระองค์ผู้ทรงอำนาจสูงสุด ผู้ทรงบริสุทธิ์ ผู้ทรงความศานติสุข ผู้ทรงคุ้มครองการศรัทธา ผู้ทรงปกปักรักษาความปลอดภัย ผู้ทรงความยิ่งใหญ่ เกริกเกียรติ มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์และทรงพ้นจากสิ่งที่มนุษย์ตั้งภาคีต่อพระองค์ (59:23) คือผู้ทรงสร้าง ผู้ทรงให้บังเกิด ผู้ทรงทำให้เป็นรูปร่าง...สำหรับพระองค์คือพระนามทั้งหลายอันสวยงามไพเราะสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินต่างแซ่ซ้องสดุดีพระองค์และพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจผู้ทรงปรีชาญาณ(59:24) และพระองค์คือผู้ทรงเริ่มแรกในการสร้าง แล้วจะทรงให้มันกลับขึ้นมาอีก และมันเป็นการง่ายยิ่งแก่พระองค์ และคุณลักษณะอันสูงส่งในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์ และพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงปรีชาญาณ (30:27) พระองค์ทรงเริ่มการบังเกิด (มนุษย์) แล้วทรงให้มันกลับมาเกิดอีก แล้วพวกเจ้าจะถูกนำกลับไปยังพระองค์ (30:11) ผู้ที่ทรงบังเกิดพวกเจ้าจากดิน แล้วได้ทรงกำหนดเวลาแห่งความตายไว้ และกำหนดที่ถูกระบุไว้อีกกำหนดหนึ่ง(คือยามอวสานต์)นั้น อยู่ที่พระองค์แต่แล้วพวกเจ้าก็ยังสงสัยกันอยู่ (6:2) และของพระองค์นั้น คือ บรรดาพระนามอันสวยงาม ดังนั้นพวกเจ้าจงเรียกหาพระองค์ด้วยพระนามเหล่านั้นเถิด (7:180)
26 ตุลาคม 2547 15:29 น. - comment id 357667
พระเจ้าค่ะ.....นัสว่าพระเจ้าเป็นผู้สร้าง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีผู้สร้าง มันเกิดเองไม่ได้หรอกค่ะ^^ ปากกาจะเกิดได้ไงถ้าไม่มีผู้สร้าง....!!! บางคนบอกว่า..ถ้าพระเจ้ามีจริงก้อต้องเห็นแล้วน่ะสิ... แต่ว่า...ขนาดอากาศ ไฟฟ้า...ลม...เราก้อมองไม่เห็นมันเหมือนกัน แต่เรารู้นิคะว่ามานมีอยู่ นี่เป็นความเห็นของช็อกกก และพระเจ้าของนัสก้อเหมือนกับคนข้างบนค่ะ(เหอๆ) ก้อคือพระองค์อัลลอฮ์ค่ะ *** ^________________________^ *** จบข่าววว!!!! ค่า
26 ตุลาคม 2547 21:16 น. - comment id 357841
ขอบคุณค่ะ คุณศศิชนก ขอบคุณค่ะ คุณช็อกโกแล็ต ..
28 ตุลาคม 2547 22:54 น. - comment id 359159
และในแผ่นดินมีเขตแดนติดต่อใกล้เคียงกัน และมีสวนพฤกษา เช่น ต้นองุ่น และต้นที่มีเมล็ด และต้นอินทผลัมที่มาจากรากเดียวกัน และมิใช่รากเดียวกัน ต่างได้รับแหล่งน้ำเดียวกัน(แต่กลับให้พืชผลหลากหลาย) และเราได้ให้บางชนิดดีเด่นกว่าอีกบางชนิดในรสชาติ แท้จริงในการนั้น แน่นอนเป็นสัญญาณสำหรับหมู่ชนผู้ใช้ปัญญา (13:4) หากในชั้นฟ้าและแผ่นดินมีพระเจ้าหลากหลาย นอกจากพระองค์แล้ว มันทั้งสองจะต้องพินาศไปแล้วอย่างแน่นอน ทว่าพระเจ้าแห่งบัลลังก์ทรงบริสุทธิ์จากสิ่งที่พวกเขาเสกสรรปั้นแต่งขึ้น (21:22) ------------------------------------- ผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง อัลมิตรามีคำตอบในใจแล้วค่ะ นั่นสิ แล้วจะเฉลยว่าอย่างไรครับ?
28 ตุลาคม 2547 23:16 น. - comment id 359171
สิ่งที่อยู่ในใจ หากแพร่งพรายออกไป คงไม่เรียกว่าอยู่ในใจ ค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 14:39 น. - comment id 374037
อาจจะเรียกได้ว่า เอาสิ่งที่อยู่ในใจออกมาก็ได้นะ ถ้อยคำต่างๆที่อยู่ในใจใครต่อใคร หรือแม้แต่ที่อยู่ในใจคุณอัลมิตราเอง ก็ยังถูกนำออกมาเรียงร้อยได้งดงามเลย ครับ :D แหะๆ
5 ธันวาคม 2547 22:32 น. - comment id 383762
อ๋อ! ธรรมชาติสร้าง ๑ (รูป+นาม) ใจสร้าง ๑ (นาม) มือสร้าง ๑ (รูป) แล้วใครสร้าง อีกล่ะ? มาวิสัชนาด้วยครับคุณอัลมิตรา..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
