อร่อยล้น...คราฝนเดือนหก

ขอโทษครับ...ผมเมา

เข้าเดือนหกฝนก็ตกเต็มท้องทุ่ง
นองป่าบุ่งป่าทามยามวสันต์
เสียงกบเขียดกู่ก้องร้องประชัน
สืบสายพันธุ์แหล่งอาหารคนบ้านนา
เสียงอึ่งอ่างครวญทำนองร้องหาคู่
เรียกยอดชู้มาเคียงใจใกล้แนวป่า
โอ้เธออยู่ฟากฝั่งใดหนอกานดา
มาสิมามาแนบเนาว์เย้ยเจ้าจันทร์
ฟังสิฟังแมลงกระซอนออดอ้อนเสียง
ดังสำเนียงจากห้วงสรวงสวรรค์
จิ้งหรีดร้องครวญระงมผสมกัน
ฟังแล้วหวั่นหัวใจไร้คนเคียง
เห็นปลาหมอแถกเหงือกกระเสือกกระสน
เพื่อสืบค้นแหล่งวางไข่มาใกล้เถียง*
แต่ไม่มีคนไข้รอบนเตียง   
เจ้าเลยต้องรอขึ้นเขียงลงหม้อแกง
หยิบไฟฉายพร้อมข้องย่องลงทุ่ง
สายตาพุ่งตามแนววาดสาดส่องแสง
เล็งเป้าหมายเสาะหาตาขุ่นแดง
นั่นแหละใช่สายตาแห่งสัตว์ต้องการ
เห็นอึ่งอ่างเคียงคู่เสพสู่สม
น่าภิรมย์ซุกไซร้ใจประสาน
หนึ่งปีหนเวียนบรรจบได้พบพาน
จับใส่ข้องกลับบ้านไว้รอต้ม
ก่อกองไฟตั้งหม้อรอน้ำเดือด
ไม่ต้องเชือดเดี๋ยวขี้แตกรสจะขม
ข่าตะไคร้ใบมะกรูดน่าดอมดม
เติมรสส้มใบมะขามเกินห้ามใจ
ปรุงเสร็จสรรพจัดสำรับเป็นกับข้าว
ยกซดเอาเพลิดเพลินเกินกว่าไหน
แกะกินไข่อร่อยยิ่งกว่าสิ่งใด
แสนสุขใจเหลือล้นคนบ้านนา  ฯ
(* มาจาก  เถียงนา = กระท่อมปลายนา )  
๑๑.๔๕  น.
๑๗  พฤษ'  ๔๘