ภัคพล
ผืนแผ่นดินถิ่นนี้ที่เคยว่าง
กลับสล้างสดสวยด้วยพฤษา
ที่ผลิดอกออกผลให้ยลตา
ล้วนคุณค่าสำคัญทุกวันวาร
จากต้นกล้าต้นน้อยค่อยเติบใหญ่
ด้วยเพราะคนเอาใจใส่ไม่คิดพลาญ
เติมปุ๋ย พรวนดิน หวังผลิบาน
แตกกิ่งก้านผลิดอกใบให้คนชม
เมื่อถึงวันเติบโตชูลำต้น
ทั้งดอกผลก้านกิ่งยิ่งเหมาะสม
ประดับหล้าให้ร่มเงาแด่สังคม
ต้นไม้เพิ่มความอุดมให้ผืนดิน
ถึงวันนี้ไยต้นไม้ผลเริ่มแตก
กิ่งใบเเยกจากกันไปหมดสิ้น
ผลเคยหวานกลับเน่าหนอนไซกิน
ดอกเคยหอมกลับส่งกลิ่นไม่ชื่นใจ
ผลตอบแทนผู้ดูแลต้นไม้รัก
สุดห้ามหักฝืนจิตคิดหาไม่
ไม้ต้นนี้มีคุณค่าเหลือสิ่งใด
แต่ไยกลับสิ้นค่าน่าละอาย