...ขังตัวเอง..ในกล่อง..ใบใหญ่ น้ำตารินไหล...จนใจ...อ่อนล้า เธอจากไปแล้ว..ไกลเหลือเกิน..ไกลตา สุดปลายใจเกินเอื้อมคว้า..สุดปลายมือ ...ได้เพียงนั่งมองเธอลอยห่าง สัมผัสความอ้างว้างที่ต้องแบกถือ หมดแรงหมดกำลังจะรั้งยื้อ กอดตัวเองด้วยสองมือที่สั่นเทา ...น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม ความรักแรกแย้มแถมความงี่เง่า คว้าเท่าไหร่ไขว่เท่าใดก็สูญเปล่า เหลือเพียงความปวดร้าวเท่าทวี
**พาฝัน** 5 ก.ค. 2550 14:11 น. - ID 104478 
2011
4
0
5 กรกฎาคม 2550 15:52 น. - comment id 565626
หมดแรงแล้วที่จะรั้งให้เธออยู่ เพราะฉันรู้เมื่อความรักมันสูญหาย กอดเท่าไหร่คว้าเท่าไหร่ก็เปล่าดาย ถึงอยู่ได้ก็แค่กายเท่านั้นที่ฉันเคียง วันนี้หากอยากร้องไห้ก็ร้องไห้เถอะค่ะ แล้ววันพรุ่งนี้มาเริ่มต้นใหม เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะฉันก็เคยรู้สึกเช่นกัน
5 กรกฎาคม 2550 15:51 น. - comment id 566639
อย่าขังตัวเองไว้เลยนะคะ ออกมามองอะไรที่สดใสกว่าเดิมดีกว่าค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 16:01 น. - comment id 582971
ฟังแล้วซึ่งมากค่ะ
5 กรกฎาคม 2550 17:35 น. - comment id 592029
ปล่อยให้มันจากไปเลยแก... แล้วแกจะได้เจออะไรที่สดใสกว่าเดิมคิดถึงฝันที่สุดในดาวอังคารเร๊ยยยยยยย จุ๊บๆ
5 กรกฎาคม 2550 22:37 น. - comment id 720413
ฝันคะ.. พี่เรนคิดถึงนะคะ..
6 กรกฎาคม 2550 19:41 น. - comment id 720855
ขอบคุณทุกคนนะคะ อีกไม่นานฝันคงดีขึ้นเองแหละเรื่องมันก็ผ่านๆ มาแล้วน๊อออออออ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
