ความรักของฉัน … ไม่ใช่เกม

อิจิโกะ

คนบอกว่า ความรักก็เป็นเกมอย่างหนึ่ง 
ที่มีผู้เล่นสองคน ที่ในตอนจบจะต้องมีคนชนะ 
และแน่นอนว่าต้องมีคนแพ้ 
ถ้าความรักของฉันเป็นเกมๆ หนึ่ง 
ฉันก็คือคนแพ้ที่ต้องออกจากเกมไป 
ไม่มีทางกลับเข้ามาเล่นใหม่ได้ 
ส่วนผู้เล่นอีกคนชนะ 
เขายังคงเล่นเกมต่อไปและรอหาผู้เล่นคนใหม่ 
ที่จะร่วมฝ่าฟันอุปสรรคในเกมไปกับเขา 
แต่สำหรับฉัน ความรักไม่ใช่เกม 
มันไม่เหมือนกันเลยสักนิด 
เกมก็คือการเดิมพันแต่ความรักไม่ใช่ 
ที่สำคัญเกมทุกเกม 
มีบทสรุปที่ซื้ออ่านได้ทั่วไป 
อยากให้มันจบแบบไหนก็ทำได้ 
แต่ความรักไม่ใช่ 
เพราะไม่มีใครรู้ว่าบทสรุปของมันเป็นอย่างไร 
แต่ที่แน่ๆ บทสรุปของความรักก็มีอยู่สองแบบ 
แบบแรกมีความสุข 
แบบที่สองผิดหวัง เศร้า ทุกข์ใจ 
มันจบได้แค่สองแบบนี้จริงๆ
อีกอย่าง  ตัวละครในเกม 
มันก็เป็นแค่สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา
ไม่มีชีวิตไม่มีความรู้สึก 
ถึงแพ้มันก็ไม่รู้สึกอะไร 
และยังกลับมาเล่นใหม่ได้อีกเป็นพันครั้ง 
แต่ฉันมีชีวิตมีความรู้สึก 
ฉันแพ้ฉันเจ็บฉันร้องไห้ 
ถ้าความรักเป็นเกมจริงๆ 
ฉันก็อยากจะกลับไป เริ่มเล่นใหม่ 
ให้ตอนจบมันไม่เจ็บปวดแบบนี้ 
คงเพราะฉัน หวังกับมันมากเกินไป 
หวังว่า เกมของฉันจะต้องจบแบบมีความสุข 
แต่ฉันลืมไปว่าผู้เล่นอีกคนไม่ได้หวังไปกับฉันด้วย 
เขาเลือกที่จะจบเกมรักเกมนี้โดยไม่มีฉัน 
ฉันไม่จำเป็นจะต้องฝ่าฟันอุปสรรคในเกมไปกับเขาอีกแล้ว 
เพราะเขาไม่ต้องการ