.....เมื่อความรักถึงจุดที่สุดต่ำ จึงต้องจำทำใจหายโศกศัลย์ แม้ต้องฝืนกลืนน้ำตาแทบจาบัลย์ แสร้งยิ้มขันใจนั้นแปรบแทบจะชา ก็ดูเงาเราเองช่างน้อยนิด มิอาจติดเทียบเท่าเขาดอกหนา ในเมื่อหงส์มิคงอยู่คู่กับกา ฤๅมีสิทธิ์คิดเทียบค่าอย่างเขาเป็น สุดน้อยใจในชะตากาหลงถิ่น ถูกดูหมิ่นพงศ์เผ่าว่าเน่าเหม็น เพียงบอกรักยังลำบากสุดยากเย็น กางปีกเด่นเช่นหงส์คงเผ่ากา แม้จะรักเราก็รู้ดูไม่เหมาะ หรือเป็นเพราะเคราะห์กรรมทำหนักหนา ไม่มีสิทธิ์คิดหวังแต่แค่แลตา ยิ่งไขว้คว้าว่าห่างยากเกินทำ เมื่อความรักถึงจุดสุดเอื้อมถึง จะฉุดดึงทำไมให้น่าขำ ต้องออกห่างตามชะตายถากรรม ของนกดำต่ำสถุลสกุลกา......
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
ศรรกรา 20 พ.ค. 2552 18:39 น. - ID 126066 
2256
12
0
20 พฤษภาคม 2552 21:40 น. - comment id 987879
สวัสดีค่ะ พี่หนูศรรก เพียงเพราะถูกกีดกั้นยากบั่นถึง หัวใจจึงทนทุกข์ไร้สุขสม ทุกคืนวันผันผ่านร้าวรานตรม ชีพขื่นขม...จมลึกรู้สึกนัย... นัยยะนั้น...สำคัญ...ชนชั้นต่ำ เขาเหยียบย้ำว่าด้อยแสนน้อยใจ แม้เทียบเทียมชั้นสูงนกยูงไกล เยี้ยงกาไพร...อยู่ดง...คงสมกัน... ชาติกาดำ ใครเห็น ว่าเป็นหงส์ ชาติกาดง...ควรอยู่ป่าพนาสัณฑ์ ชาติต่ำต้อยหาญเปรียบเทียบชนชั้น ชาติกานั้น...ควรรู้...อยู่อย่างกา... อดีตเมื่อนานมากแล้ว... แต่ไม่เคยลืม...รักครั้งแรก ที่ต่างชนชั้น ทำให้ทุกอย่าง ถูกปิดบังซ่อนไว้ เขาควรคู่เผ่าพันธ์หงส์เช่นกัน... แม้ว่าทุกวันนี้ ก็ยังเป็นเช่นนั้น เพียงเพราะว่าไม่คู่ควร.. พี่หนูศรรกสบายดีนะค่ะ หายไปนานมาก กลับมาก็ตัดพ้อ น้อยใจเชียวนะค่ะ
20 พฤษภาคม 2552 21:50 น. - comment id 987898
ด้วยวาสนาพาจนถึงหม่นหมอง กาเคยครองใจหงส์คงวาสนา หงส์อาจหลงผิดในใจของกา กรรมหนุนพาให้กาหงส์...จงห่างกัน.. ...แบบว่า..ชีวิตมันเศร้า
20 พฤษภาคม 2552 22:54 น. - comment id 987946
หห่างหายไปนานจัง
21 พฤษภาคม 2552 07:48 น. - comment id 988014
พี่หนูศรรกติดละครเหรอคะ หนูกานต์นอนไว อดดูละครเลยค่ะ คิดถึงพี่หนูศรรกค่ะ
21 พฤษภาคม 2552 08:01 น. - comment id 988025
โห....ไปไหนมาจ๊ะเนี่ย...หายไปนานมากเลย สบายดีมั๊ยจ๊ะ....ศรรกรากลับบ้านเรา....ยักษ์...เอ๊ย...รักรออยู่
(ร้องเพลงรับ...อิอิ)
21 พฤษภาคม 2552 09:05 น. - comment id 988048
เมื่อความรักถึงจุดสุดเอื้อมถึง จะฉุดดึงทำไมให้น่าขำ ต้องออกห่างตามชะตายถากรรม ของนกดำต่ำสถุลสกุลกา...... นาทีนี้เหตุวิสัยเกิดในโลก สุขโศกเพ่งพิศทุกทิศา ยิ่งแยกยากเผ่าพงษ์หงส์หรือกา กายวาจาใจย้ำ ความสำคัญ ใครทำดีที่หมายก็กลายกลับ หลายคนลับหายล่วงห้วงมหรรณพ์ อยู่ที่กรรมนำวิถีที่ทำกัน เพราะว่าวันวันนี้มีแต่คน . มาอ่านกลอนอุปมาอุปมัยแสนไพเราะ ครับ
21 พฤษภาคม 2552 09:42 น. - comment id 988064
สวัสดีจ้า....น้องแมงกุ๊ดจี่ ...แม้ว่ากามาหลงดงฝูงหงส์ ก็ยังคงเป็นกาอยู่เสมอ ถึงแต่งแต้มสีสันให้ออเออ สิ่งที่เจอคือกาแค่นั้นเอง ที่ถึงแมงกระชอน อุ้ย แมงกุ๊ดจี่ที่ซู้ดดดด (ซี๊ด) อิอิ
21 พฤษภาคม 2552 10:07 น. - comment id 988075
21 พฤษภาคม 2552 11:18 น. - comment id 988101
ซาวีดัดจ้าคุงศรรก..... สบายดีนะเจ้าค่ะ หายไปนานจังเลยค่ะ ความรักกับชนชั้น ไม่เคยหายไปจากสังคมค่ะ มันเลยมีเศร้า ๆ กันอยู่เรื่อย ๆ เน้อ....
21 พฤษภาคม 2552 11:58 น. - comment id 988119
21 พฤษภาคม 2552 12:04 น. - comment id 988121
21 พฤษภาคม 2552 12:07 น. - comment id 988122
21 พฤษภาคม 2552 12:44 น. - comment id 988124
21 พฤษภาคม 2552 12:45 น. - comment id 988126
21 พฤษภาคม 2552 17:55 น. - comment id 988231
คิดถึงนะครับ
21 พฤษภาคม 2552 19:08 น. - comment id 988261
จั๊กกรู่เจ๊ชวัญ หายไปนานเลยเน้อ... เอาน่าดำดีสีไม่ตกนะ ...ในเมื่อเทียบไม่ได้ก็อยู่อย่างที่เป็น...
21 พฤษภาคม 2552 21:11 น. - comment id 988313
หายไปนานเลยนะคะ แอบคิดถึงอยู่นะ
22 พฤษภาคม 2552 08:14 น. - comment id 988399
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
