ครั้งหนึ่งเมื่อถึงฤดูเปิดเทอม ฉันนั้นได้เริ่มลงทะเบียนใจ เธอส่งปากกาความรักมาให้ ฉันรับเอาไว้เพื่อใช้เขียนเล่าเรื่องราว ฉันนั้นมีสมุดอยู่หนึ่งเล่ม เขียนจนเต็มบรรยายรักสีขาว สายตาอิ่มเอิบฉายแวววาว ยิ้มแพรวพราวส่งมาจากข้างใน วันนั้นเธอยื่นหนังสือมา บอกฉันว่าอ่านมันให้จบให้ได้ ฉันจึงรับหนังสือนั้นเอาไว้ อ่านจบลงไปด้วยใจที่บรรจง ความรู้จึงได้คู่กับความรัก เป็นแรงผลักบันดาลสมประสงค์ ไม้บรรทัดวัดใจที่ซื่อตรง ว่าฉันคงเก็บรักไว้เนิ่นนาน ณ วันนี้ผ่านมานานหลายปี เข้าใจดีเมื่อเวลาได้เปลี่ยนผ่าน วงเวียนรักฉันยังคงคืบคลาน ด้วยมันจารด้วยปากกายากลบเลือน ถึงแม้ฉันลองลบด้วยลิควิท ยังสะกิดสายตาด้วยรอยเปื้อน รักเธอเขียนด้วยดินสอจึงลางเลือน ด้วยยางลบเธอกลบเกลื่อน...ความทรงจำ
รัสสะตะ 8 พ.ย. 2552 12:00 น. - ID 130437 
1611
6
0
8 พฤศจิกายน 2552 12:04 น. - comment id 1061683
เขียนด้วยปากกาลบออกยาก ถ้าเขียนด้วยใจ ฤาจะลบทิ้งได้ กลอนเพราะค่ะ
8 พฤศจิกายน 2552 12:06 น. - comment id 1061684
ขอบคุณค่ะ เขียนด้วยใจ ไม่รู้จะใช้อะไรลบค่ะ
8 พฤศจิกายน 2552 12:51 น. - comment id 1061717
เขียนด้วยปากกา... ถ้าอยากลบ แล้วลบยาก ...ก็ฉีกทิ้งไปเลยค่ะ ...สะใจดี...(ออกแนวซาดิสม์)
8 พฤศจิกายน 2552 15:03 น. - comment id 1061752
รักที่เขียนด้วยปากกา ติดทน หากเขียนด้วยใจ ก็จะเกาะอยู่กับ หัวใจไปจนกว่าเจ้าของหัวใจสิ้นลม
8 พฤศจิกายน 2552 18:42 น. - comment id 1061799
งืมมม สร้างจินตนาการ เป็นเรื่องราว ได้ดีครับ
9 พฤศจิกายน 2552 10:03 น. - comment id 1062050
เปิดเทอมเดือนนี้ได้สัมผัสกับอุปกรณ์การเรียนหลายชนิดเลยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2552 11:28 น. - comment id 1062093
อย่าเขียนรักด้วยปากกาถ้าจะลบ บรรจงจบจารด้วยใจดีกว่าหนอ ถ้าจะลบใช้ใจลบกลบก็พอ ใจลบใจไม่อยากพ้อ.....ต่อว่าใจ...
9 พฤศจิกายน 2552 21:08 น. - comment id 1062176
ตอบทุกคนนะคะ คุณวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
