พวงลำไย หย่อนคล้อย ห้อยลงต่ำ ผิวผลฉ่ำ เหลืองลออ ล้อลมฝน ใกล้เวลา เก็บเกี่ยว เปลี่ยวกมล คิดถึงคน จากไกล ไม่หวนคืน นับแต่ต้น ลำไย เริ่มไชช่อ เธอทดท้อ เพราะจน สุดทนฝืน เกินจะกัด ก้อนเกลือ เพื่อกล้ำกลืน จึงเป็นอื่น แต่นั้น มิหันมอง ทิ้งเรือกไร่ พืชผัก ที่ปักปลูก ทิ้งความทุกข์ เศร้าระกำ ช้ำหม่นหมอง ทิ้งอดีต ตอกย้ำ น้ำตานอง ไปลำพอง เพลินฟ้า ดาราราย จำใจสู้ อยู่ย่าน คนบ้านนอก แสยงยอก เจ็บเกิน ประเมินหมาย วันเวลา ลบเลือน ค่อยเคลื่อนคลาย จวนจะหาย ลืมล้าง ยามห่างกัน พอเห็นผล ลำไย ยิ่งใจเศร้า เพราะสองเรา เคยพล่าม ถึงความฝัน ร่วมเก็บเกี่ยว เคียงข้าง สร้างสัมพันธ์ อย่างสุขสันต์ ฝันค้าง เธอร้างลา ถึงรักมาก เพียงใด ใจหักห้าม มิมองข้าม สวนลำไย ใฝ่รักษา ขาดเธอเพียง ระทม ตรมอุรา สวนขาดข้า ลำไยสะอื้น ยืนต้นตาย
2380
2
0
5 กรกฎาคม 2553 06:52 น. - comment id 1143346
อ้ายสุนิพนธ์ หายไปเมินเลย นึกว่า ลืมกันซะแล้ว แวะมาให้กำลังใจครับพี่
4 กรกฎาคม 2553 22:52 น. - comment id 1143352
อยากจะลิ้ม ลำไย ใจหดห่อ กินลูกท้อ เสียจน ใจหม่นฝัน ท้ออย่างโน้น ท้ออย่างนี้ ทุกวี่วัน ให้อัดอั้น อิจฉาพี่ มีสวนลำไย...แซมอาสาทำสวนลำไยดีกว่า ไร่ลูกท้อนี่ไม่ไหว...กินมากน้ำตาตก
ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆนะคะ แซมค่ะ
4 กรกฎาคม 2553 23:03 น. - comment id 1143359
5 กรกฎาคม 2553 20:15 น. - comment id 1143473
คุณแซมทำสวนท้ออยู่ที่ไหนหรือครับ? ขอบคุณ คุณกู้ภัยมากๆที่ยังจำได้ ที่ผ่านมางานที่ร้านเยอะมาก ไม่ค่อย มีเวลาเข้าเยี่ยมบ้านกลอนไทยเลย ครับ ว่างๆเชิญมาเที่ยวสวนลำไย ลำพูนนะครับ ยินดีต้อนรับครับ
5 กรกฎาคม 2553 22:43 น. - comment id 1143507
สวนลูกท้อ ของแซมเหรอคะ มันไปกับแซมแทบทุกที่แหละค่ะ... เดี๋ยวท้อ..เดี๋ยวท้อ.. ต้องคอยตัดมันทิ้งน่ะค่ะ.. พี่มีสวนห่วงใย..เอ๊ย สวนลำไย แซมอยากขอสมัครเป็นคนสวน...ชอบทำสวน แต่กลัวหนอน..ฮือ..ฮือ..แซม
6 กรกฎาคม 2553 19:27 น. - comment id 1143701
มุขเยอะเหมือนกันเนาะคุณแซม ลำไยไม่มีหนอนนะครับ ไม่เชื่อ ต้องมาแอ่วลำพูน ลำไยไม่ใช่ผัก ที่จะมีหนอนมาตอมอย่างนั้น มีแต่ มดแดงในบางครั้งเท่านั้นเอง เน้อ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
