โอ้เทพเอยเทพเจ้าแห่งความรัก
ไยมาปักพิษศรเอาตอนนี้
อยากยลยินถวิลหาแต่นารี
จวนสิบสี่กุมภาฯยิ่งอาวรณ์
หากหัวใจเป็นกระดาษคงขาดยับ
พิษศรซับซ่านซึ้งถึงสมร
ในดวงจิตพิศวาสแทบขาดรอน
จะนั่งนอนหงุดหงิดคิดร่ำไป
ขอเทพได้ปักศรสมรมิ่ง
ให้รักยิ่งยืนยงอสงไขย
เป็นคำมั่นสัญญาวาเลนไทน์
วอนเทพไท้ให้สมอารมณ์ปอง
จะสู้เก็บรักจริงไม่ทิ้งขว้าง
มิเริดร้างห่างกมลให้หม่นหมอง
ตราบชีวันบรรลัยเป็นไอออง
อัฐิกองท่วมหล้ามิพร่าเลือน
เกรงแต่เทพปักศรแล้วถอนรัก
ให้อกหักตามเคยทำเฉยเฉือน
แกล้งเย้ายวนชวนชิดแล้วบิดเบือน
ห่อนรู้เงื่อนน้ำใสบนใบบอน
แม้นองค์เทพซื่อสัตย์มิดัดจริต
ให้ครุ่นคิดวุ่นวายใจกายร้อน
จะเชื่อฟังเทพไท้ในอัมพร
จวบโคจรพบพักตร์...ได้รักเธอ
กุมภาพันธ์ ๒๕๓๐
1786
7
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
