ไกลเกินฝัน

Prayad

ฉันอยากมอบหัวใจอันใสผ่อง

ให้ครอบครองหนึ่งในหัวใจฉัน

เธอสูงส่งเลิศล้ำเหลือรำพัน

จะเชื่อมกันไยได้คงอายดิน

 

ฉันเก็บไว้ในอกจึงหมกไหม้

อยากจะให้เธอรู้คู่ถวิล

เฝ้าหมายมองปองรักหนักดวงจินต์

แทบจะสิ้นชีวาตม์หากพลาดรัก

 

ฉันเป็นคนขี้เหนียมเจียมอยู่มาก

ถึงจะอยากเอ่ยคำดูต่ำศักดิ์

แต่หากเอ่ยในใจนั่นไวนัก

ว่ารักๆเธออยู่มิรู้คลาย

 

ฉันชอบฝันถึงเธอเสมอนะ

ถึงเธอจะไม่รู้ว่าคู่หมาย

เป็นเพียงคนด้อยค่าช่างน่าอาย

ไม่สมสายสวาทวิลาศลักษณ์

 

ฉันจึงมีปมด้อยไว้คอยกั้น

เหมือนรักนั้นมีลวงให้หน่วงหนัก

กร่อนหัวใจคนจนให้หม่นพักตร์

แล้วคงจักผลักไสให้ไกลตา

 

ฉันอยากมอบหัวใจอันใสผ่อง

ให้ครอบครองดวงแดก่อนแบหลา

เพราะชาตินี้ต่ำต้อยน้อยบุญญา

แม้นเมตตาถามถึงสุดซึ้งพอ

๑๙ กันยายน ๒๕๓๐

comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน