บทกวี บทที่ยี่สิบ
เขียนอักษรย้อนอ่านที่ผ่านพ้น
สื่อถึงคนหนึ่งใครในความฝัน
ด้วยอารมณ์ฤดีที่ลาวัณย์
บทกลอนฝันแห่งดาวสกาวดวง
จากบทเริ่มเพิ่มรักษ์ที่ปักจิต
เหมือนพบมิตรพลัดพรากจากชาติสรวง
โชติชลิตชิดขวัญในชั้นทรวง
บรรลุล่วง ผ่านภพบรรจบเจอ
ผ่านร้อยฝันพันพจน์เป็นบทพูด
พบพิสูจน์“เหมือนใจ”ใช่เสมอ
สัมผัสถึง“ครึ่ง”ได้คล้ายนักเออ
ฤา ว่าเธอ คือหนึ่ง ของครึ่งใจ
บทกวีที่กล่าวสิบเก้าบท
นัย(ยะ)พจน์ กลั่นจิตลิขิตไว้
มอบผู้เป็นเช่นครึ่งของหนึ่งใน
ดวงฤทัย แห่งรักษ์ ที่ภักดิ์ปรน
จึงเขียนฟ้า คว้าดาว มาติดปะ
ประดับระ- ดาดาว สกาวสน-(ธยา)
(สน)ธยาล่วง สรวงด้าว สกาวดล
ให้ปริ่มล้น เพริศรักษ์ ประจักษ์เพลิน
ในบทที่ ยี่สิบ กระซิบซึ้ง
กวีหนึ่ง บทฝัน อันสรรเสริญ
ว่าคิดถึง ตรึงจิต จึงชิดเชิญ
มาร่วมเดิน ชมฟ้า ณ ราตรี
แล้วชมดาวคราวหลับขยับรัก
เพียงหลับพัก เพริศพรม อารมณ์นี้
จูงดวงจิตนิทราพาฤดี
พบกันที่...ที่เรา คอยเฝ้ารอ
“พบกันที่ ที่เดิม ที่เริ่มใจ”
แม่น้ำในฟ้า 22 ก.พ. 2557 22:43 น. - ID 148220 
1709
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
