มธุรสวจีกวีร้อย
เรียงทิพย์ถ้อยอ่อยเหยื่อหวานเหลือหวาน
เอ่ยอ้างดาวราวเดือนเหมือนพยาน
ในกลอนกานท์หว่านล้อมน้อมดวงใจ
ฝากวลีที่ร้อยแทนสร้อยเสียง
มาเลียบเคียงเพียงกลจนเผลอไผล
หลงรับสร้อยร้อยแขนแม้นมาลัย
ด้วยหทัยหลงคมคารมกวี
ยามเห็นเดือนเยือนฟ้าในหน้าหนาว
ยามเห็นดาวกะพริบแสงริบหรี่
ยามนั้นใจโบยบินถวิลวจี
หวนวลีที่เสนอเสมอมา
เพื่อมอบตอบแทนจิตที่คิดถึง
ของคนซึ่งดวงจินต์ถวิลหา
จึงตั้งใจทอถักอักษรา
เป็นมาลาทิพย์ถ้อยร้อยตอบเธอ
ฝากวจีเรียงร้อยถ้อยทอถัก
ดุจสร้อยรักคล้องตอบมอบเสนอ
คนเรียงร้อยสร้อยนี้ยินดีเจอ
ขอเพียงเธอไยดีไม่มีตรม
คำเรียงร้อยถ้อยถักรักที่มอบ
หากเธอชอบมอบเป็นเช่นผ้าห่ม
ช่วยคลายหนาวคราวพ่ายสายฝน ลม
หนาวเนื้อนมห่มคลายหายหนาวทรวง
1114
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
